________________ सिरिउसहनाहचरिए कच्छाइणो खत्तियतावसा सामिपारणवत्तासवणेण अच्चंतहरिसा तत्थ आगच्छंति / रायाणो नागरा य अण्णे जणा जाणवया यावि पुलगुप्फुल्लदेहा सिज्जंसकुमारं इमं बवेइरे भो भो कुमार ! धण्णो सि, नराणं सिरोमणी असि, जं तुमए सामिणा इक्खुरसो गाहिओ / अम्हेहिं सव्वस्सं पि दिज्जमाणं न गहियवंतो, तिणसमं पि न मण्णिय, अम्हासु पहू न पसण्णो। संवच्छरं गामाऽऽगरनयराऽड वीओ अडंतो सामी कास वि आतित्यं न गिहित्था, भत्तिबहुमाणीण अम्हाणं धिरत्थु, वत्थुगहणं दूरे अत्थु, 'पासाएसु विस्सामो दूरे सिया, अज्ज जाव वायाए वि सामी अम्हे न संभावित्था / पुत्तु व्व अणेगसो पुव्वलक्खाइं अम्हाणं जो पहू पालगो होऊण एण्डिं अपरिचिओ इव अम्हासु वट्टइ / तया सेज्जसो ताणं एवं वएइकिं एवं वुच्चइ ?, जो सामी पुन्वमिव परिग्गहपरो नरिंदो न, इयाणि सामी भवाऽऽवद्याओ निवट्टिउं कयनिस्सेस-सावज्ज-वावार-विरई मुणी वट्टइ / जो भोगेच्छू सो सिणाण-अंगराग-नेवत्थ-वत्थाणि अंगीकरेइ, तओ विरत्तस्स सामिस्स हि तेहिं कि? / जो कामविवसो जणो सो हि कण्णगाओ गिण्हेइ, जियमयणस्स पहुणो कामिणीओ कामं पाहाणसरिसाओ संति / जो महीरज्ज इच्छई सो हथितुरंगाइणो गिण्हेइ, संजम-सामन्जसालिणो भत्तुणो तं दड्ढवत्थं पिव / जो .हि हिंसगो सो सचित्तं फलाइयं गिण्हेइ, अयं सामी उ अहिलजंतूणं अभयपदायगो अस्थि / एसो जगवई एसणिज्ज कप्पणिज्ज पासुगं च अन्नाइं गिण्हेइ, परंतु मुद्धा भवंतो तं न हि जाणेइरे / तो ते युवराय वयंति-युवराय ! पुरा सामिणा ज किंचि वि सिप्पाइअं जाणावि तं चिय जणा जाणेइरे, इमं भत्तुणा न जाणावियं, तो अम्हे न जाणामो, तुमए पुणो जं कहियं, तं कुओ भवया जाणियं ति अम्हाणं संसिउं अरिहेसि / तओ कुमारो वाहरेइ-लोगा! गंथदसणाओ बुद्धी इव भगवंतदंसणाओ मम जाईसरण समुप्पण्णं, अमुणा सामिणा सद्धि किंकरो गामंतराई इव अहं देवलोगमच्चभवेसुं अट्ठ जम्मंतराणि परिअहित्था, इओ भवाओ अइक्ततइयभवंमि पहुणो पिया महाविदेहभूमीए वइरसेणो तित्थयरो होत्था / तस्स अंतियंमि एसो सामी पच्छा पुणो अहं पि पव्वइओ, तं एवं सयलं जाइस्सरणाओ मए णायं / तह मज्झ तायपायाणं सुबुद्धिसेद्विणो वि य तिण्हं पि सुमिणाणं फलं अहुणा पच्चक्ख संजाय,-मए सुमिणमि जं सामो मेरू दिट्ठो खालिओ य, तेण सो हि तवक्खीणो सामी इक्खुरस 1 प्रासादेषु-गेहेषु / 2 प्रसन्नो : भूत्वा आनन्दं न समपादयेत् / 3 साम्राज्य / 4 दग्धवस्त्रवत् / 5 क्षालितः /