________________ પામ્ય છત્રીશિ તેને પાછળ બધો ભાગ એક ગુણકાલાદિ છોડી અનંતગુણકાલકાદિ બધા સપ્રદેશ સર્વેથી વધારે થયા. આ મુજબ સપ્રદેશનું અપ બહુવ પૂર્ણ થયું (25) બ્રિાહુનાमीसाण संकमं पइ, सपएसा खित्तओ असंखगुणा। भणिआ सट्ठाणे पुण, योवञ्चिअ ते गहेअव्वा॥२६॥ હવે મિશ્ર અલ્પબહુત બતાવે છે. મૂકાઈ–મિત્રોના અલ્પબદ્ધત્વ સંબંધી વિચારને આશ્રિ ક્ષેત્ર અપ્રદેશે કરતાં ક્ષેત્ર સપ્રદેશ અસંખ્યાત ગુણા છે. પિતાને સ્થાને વળી ક્ષેત્ર સપ્રદેશે સર્વથી થોડા જ વા. (24) मिश्राणामित्यप्रदेशसपदेशानां मीलितानां संक्रमं प्रत्यप्रदेशेभ्यः सपदेशेष्वल्पबहुत्वविचारसंक्रमे क्षेत्रतोऽपदेशेभ्यः क्षेत्रतः समदेशा असंख्येयगुणाः / स्वस्थाने पुनरमदेशान् विहाय केवलसपदेशचिन्तायां द्रव्यकालभावानां सपदेशानां क्रमशो विशेषाधिकानामपेक्षया स्तोका एव ते क्षेत्रतः समदेशा इति॥२६॥ ટીકાર્થ_મિશ્રાણાં કહેતાં અપ્રદેશ તથા સપ્રદેશનું પરસ્પર મળીને સંક્રમં પ્રતિ એટલે અપ્રદેશ થકી સપ્રદેશને વિષે અલ્પ બને હત્વના સંક્રમણમાં ક્ષેત્રથી અપ્રદેશો કરતાં ક્ષેત્રથી સપ્રદેશ અને ખ્યાત ગુણ છે. પણ ક્ષેત્ર સપ્રદેશે પિતાના સ્થાનમાં એટલે અપદેશને છેડી કેવળ સપ્રદેશને જ વિચાર કરીએ ત્યારે ક્ષેત્ર સપ્રદેશો દ્રવ્ય, કાળ, તથા ભાવ સપ્રદેશે વિશેષાધિક છે. તેની અપેક્ષાએ ડાજ છે. આ ક્ષેત્રથી સમશે જાણવા (26)
