________________ यथाछन्दस्य प्ररूपणा 121 उण्णसिआहि खोमिआ चेव मिउफासा भवन्तु / जइ जीवदयत्थं पडिलेहणा कजति तो एगवत्थस्स उवरिं सव्वपडिलेहणा कज्जतु / तं वत्थं बाहिं सीतले पदेसे पडिलेहेज्जउ / एवं जीवदया भवति / दंतच्छिन्नमलितं हरिअठिअ पमज्जणा य णितस्स / अणुवाइ अणणुवाई परूवणाचरणगइसुं तु / / दंतेहिं नहा छिन्तव्वा नहहरणं न चित्तव्वं, अधिकरणसम्भवात् / पायमलित्तं धरेअव्वं लेवग्गहणे बहु आयसंजमविराहणा भवति / हरितोवरिद्विअं डगलादि चित्तव्यं, ते जीवा भाराकान्ता आसासिआ भवंति, अण्णहा अदयालुत्तं भवति / जहा नितो जीवदयत्थं पमज्जइ जावच्छन्नं, तहा परतोवि पमज्जउ जीवदयत्थमेव न दोसो / इत्थ किंचि अणुवादि जहा पडिलेहणि मुहपत्ती / अहवा पहिलेहणा पुत्ते / किंचि अणणुवादी जहा पट्टे अ पडलाइं चोलेति, छप्पदिअंडओदरसम्भवात् / अहवासव्वे पदा अगीतस्स अणुवादी अ प्रतिभान्ति / गीतार्थस्य अननुपाति अनभिहितत्वात् सदोषत्वाच्च / एसा परूवणा भणिआ / इआणि चरणगतीसु भन्नति / तत्थ चरणे सागारिआदि पलिअंक निसिज्जा सेवणा य गिहिमत्ते / निग्गंथिचिट्ठणादी पडिसेहो मासकप्पस्स / / ___सिज्जातरपिंडो उम्गमादिसुद्धो भुत्तव्यो, आदिग्गहणातो रायपिण्डोवि न दोषः / नवे पलिअंके मंकुणादिजीवविरहिते सोअव्वं न दोसो। गिहिनिसिज्जाए को दोसो ? अवि अ सोहू तत्थ निसण्णो धम्म कहिज्जा / ते अदुविहं धम्म पडिजिजा। गिहिधम्म साहुधम्मं च / एवं बहुतमो गुणो गिहिनिसिजाए / गिहिमत्तसेवणे को दोसो ? अवि अ उड्डोह पच्छादणं कयं भवति / निग्गंधीणं उक्स्सए दोसविमुक्को कुसलचित्तो चिट्ठणादीपदे किं न करेति ? अह तत्थ ठिअस्स अकुसलचित्तसंभवो भवे अन्नत्थवि अकुसलचित्तस्स दोसो भवत्येव / जत्थ न दोसो तत्थ मासाहिपि वसतु, जत्थ दोसो तत्थ ऊणेवि मासे गच्छउ / एवं मासकप्पेण न किंचि पओअणं / एवं चरणे परूवणं करेति / किश्चान्यत् __'चारे वेरज्जे वा पढमसमोसरणि तह य नियते उ / सुण्णे अकप्पिते वा अन्नाउंछे अ संभोगे' // चरणं चारः / विगतरायं वेरज्जं जं भणिअं-णो कप्पति निग्गंथाणं वेरज्जविरुद्धरज्जंसि सज्जं गमणं सज्ज आगमणं / तदयुक्तं, कम्हा? जम्हा परिसहोवसग्गा सोढव्वा / अवि अ पव्वयंतेण चेव अप्पा परिचत्तो। पढमसमोसरणंसि उग्गमादिसुद्धं वत्थपत्तं कि न घिप्पति ? को दोसो ? / निम्ममस्स नियतावासे को दोसो?। अवि अ विहरंताणं सीउण्हपरिसहाइया य दोसा / निप्पञ्चवाए सुन्ना वसही किं न कज्जइ ? को दोसो ? पिंडवत्थादि अकप्पिएण उग्गमादिसुद्धं आणिअं किं न भुंजइ ? अन्नाउंछं अडंतस्स पिवासखुहपरिस्समा बहुतरा दोसा, तम्हा सड्ढादिसु कुलेसु चेव उग्गमादिसुद्धं चित्तव्वं / अन्नसंभोइओ पंचमहव्वय अद्वारससीलंगसहस्सधारी तिगुत्तो पंचसमितो अ, तेण सद्धिं किं न भुंजइ ? न य अन्नकिरिआ अन्नरस संकमति / एवं चरणे उम्सुत्तं परूवेति करेति अ / इआण गतिदिद्रुतमाह खित्तं गओ अ अडविं एगो संचिक्खई तहिं चेव / तित्थगरोवि अ पिअरो खित्तं तू भावतो सिद्धी। इमं अहाछंदो दिटुंतं परिकप्पेइ / तंजहा-एगो कुडुंवी तस्स चउरो पुत्ता / तेण सव्वे संदेवा-गच्छह खित्ते / किसिवावारं करेह / तत्थेगो जहुत्तं खित्ते कम्मं करेति / बीओ निग्गंतुं अडवीए उज्जाणादिसु