Madhyam vrutti vachuribhyamlankrut Siddhahemshabdanushasan Part 02

SR No.: 004402
Original Sutra Author: N/A
Author: Rajshekharvijay
Publisher: Shrutgyan Amidhara Gyanmandir
Total Pages: 646
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 17 MB

Page 253

परोक्षा. पस्तन्यद्यतनी-वर्तमानाविधानम् ] मध्यमवरिसंवलितम् / T.IETC भो भो लाया कलिङ्गेषु विप्रो हतः / सातदपत्वा / “अन्वनैषीत्ततो घाली न्यक्षिपञ्चाङ्गदम् : सुग्रीवं नस्ती प्रत्याह- कस्तावत् कलिङ्गे जगाम, को विप्रोचे सद्भावमागतः” / “राक्षसेन्द्रस्ततोऽभैषीत्" ददर्श, इत्यफनचे-नाहं कलिङ्गान जगामः||१२| | [रामायणे] | "अभूवस्तापसा केचित्पाण्डुपत्रफैल्य -कोर परोक्षे / 5 / 2 / 12 // शिनः" इत्यादि [आदिनाथचरित्रे] // 14 // .म० वृ०-भूतानद्यतने परोक्षेऽथे वर्तमाना / ..वाऽद्यतनी' पुरादौ / / 5 / 2 / 15 // द्धातोः 'परोक्षा' स्यात् / जघान केस वासुदेवः, धर्म 'म० वृ०-परोक्षे इति निवृत्तम् / भूतानच्यतने दिदेश जिनः // 12 // परोक्षे चापरोक्षे चार्थे वर्तमानाद्धातोः पुरा इत्यादा ह-शश्वद्-'युगान्तःप्रच्छये यस्तनी चः | वुपपदे सति 'अद्यतनी' वा स्यात् / अवात्सुरिह पुरा [=पूर्व] छात्राः, पक्षे-- अवसन् शस्तनी], ऊषुः // 52 / 13 / / .. [परोक्षा, तदाऽभाषिष्ट राघवः [अद्यतनी], पक्षे-- - म वृ०-हे शश्वति च प्रयुज्यमाने, पञ्चवर्ष- तदाऽभाषत राघवः [ह्यस्तनी], बभाषे राघवस्तदा मध्यप्रष्टव्ये च भूतानंद्यतने परोक्षेऽर्थे यस्तनी परी- | // 15 // ..... क्षा च' स्यात् / इतिहाऽर्करोत, इतिह चकार; अवे -अपरोक्षे ह्यस्तन्याः तथा परोक्षे तु परोशश्वदकरीत् , शश्वत् चकार वाः युगान्तःप्रच्छये,किमगच्छस्त्वं मथुराम् किं जगन्थ त्यं मथुराम् / 13 क्षाया अपवादो वाऽद्यतनीति योगः / यावचनात् पझे यथाप्राप्ति ह्यस्तनीपरोक्षेऽपि भवतः,- अवसन् इहे . - अव०-पञ्चवर्षे युगमुच्यते युगस्य अन्तर्मभ्यं / पुरा छात्राः, ऊषुरिहं पुरा छात्राः // 15 / / =युगान्तः, युगान्तः पृच्छयते यः स युगान्तः- स्में च वर्तमाना // 5 / 2 / 16 - प्रच्छयः, 'तस्मिन् युगान्तःप्रच्छये इत्यस्यार्थः / ' - म० वृ०-भूतानद्यतने स्मशब्दे पुरादौ चोप२ इतिहि इतिह' इति निपातसमुदायः वृद्धप्रवादपा- पदे सति धातोः 'वर्तमाना विभक्तिर्भवति'। इति रम्पर्ये / / 13 / / स्म गुरुर्वदति / पृच्छति स्मोपाध्यायम् / वसन्तीह अविवक्षिते // 5 // 2 // 14 // पुरा पूर्व च्छात्राः / भाषते राघवस्तदा / “अथाह - म० बृ०-भूतानद्यतने परोक्षे परोक्षत्वेना वर्णी विदितो महेश्वरः यावद्भिरः खे मरुतां चरन्ति" विवक्षितेऽर्थे वर्तमानाद्धातो-'हस्तिनी' स्यात् / अभ (कुमारसंभवे) / आदिग्रहणमिह पूर्वत्र च [पुरादौ वत् सगरः / एवं च परोक्षानद्यतने विवक्षावशा इत्यत्र सूत्रे पूर्वसूत्रेऽपि] प्रयोगानुसरणार्थम् / एवं दद्यतनीह्यस्ततीपरोक्षास्तिस्रोऽपिविभक्तयः सिद्धाःर पुरादियोगेऽद्यतनीयस्तनीपरोक्षावर्त्तमानाश्चतस्त्रोऽपि // 14 // हिंभक्तयः सिद्धाः रस्म-पुरायोगे तु परत्वाद्वर्त्तमानैच, यथा- नटेन स्म पुराऽधीयते / एवं ह शश्वत्-स्मः योगेऽपि वर्तमाना,-इतिह स्माचार्यः कथयति, शश्वअव०-१ (एवम् ) अहन कंसं वासुदेवः / / दघीयते स्म // 16 // श्परोक्षत्वेन अनद्यतनत्वेन च अविवक्षिते भूतेऽर्थे 'विशेषाविवक्षा व्यामिश्रे' 5 / 2 / 5) इति सूत्रेणाद्य- प्रव०-'पपात्ते उ (?परोक्षेऽ)परोक्षे वार्थे वर्ततनी। परोक्षत्वेन त्वविवक्षिते भूतानद्यतने 'अविव- मानाद्धातोः वर्तमाना भवतीति / ननु यदा एकत्र क्षिते' इति सूत्रेण ह्यस्तनी। उभयसद्भावविवक्षायां प्रयोगः-स्मयो.......(गः पुरादियोगश्च भवति त-) तु 'परोझे' (5 / 2 / 12) इति सूत्रेण परोक्षा / एवं | दा किम् ? इत्याह- स्मपुरायोगे इत्यादि, द्विकयोगे तिस्रोऽपि विभक्तयो भवन्ति / तथा च प्रयोगा:- | त्रिकयोगे वा वर्तमाना // 16 //