________________ दूताङ्गदम् / अङ्गादः--(सविषादमात्मगतम् / ) अपि नाम जानकी परायाङ्गनाचरितमाचरेत् / भवतु / विलोकयामि तावत् / रावणः-देवि विदेहनन्दिनि, प्रतिबोध्यतां रामप्रहितोऽयं शाखामृगः / मायामैथिली-(अङ्गदं सबहुमानमवलोक्य / ) वत्स अङ्गद, मह वयणेहिं पडिबोधेहि राहवं इम्मवर कीस खिज्जसि राहव तं वन णि णअरं। दिण्णाहं णिजहिअए सक्खीकिय मयणमेअस्स // 28 // अवि अ। मयि रावणंकपंकजविलासहंसीइँ अज्ज रहुणाहो / रक्वसभटेहि भंजिदभरतं भूसेदु णिजरजं // 29 // (क) अङ्गदः—(कर्णी पिधाय / ) न खलु भवती जानकी / यतः / अश्रुतपूर्वाविनया पर्याप्तालंकृता च शीलेन / सा राघवस्य पत्नी पुनाति भुवनानि गङ्गेव // 30 // (ततः प्रविश्य पटाक्षेपेण) राक्षसी श्रुत्वा रघुपतेः किंचिदनिष्टं देवं मैथिली / विधातुं सर्वदुःखान्तं लतापांशेन वाञ्छति // 31 // रावणः-(सखेदम् / ) आः, किमेवमभिहितमनवसरे / राक्षसाः, रक्षत रक्षत जानकीम् / (इति मायामैथिली विसर्जयति / ) अङ्गादः-(सहर्षम् / ) परमार्थ मैथिलीमयेन तेजसा तिरस्कृतं मायामैथिलीमयमन्धकारम् / (क) वत्स अङ्गद, मद्वचनैः प्रतिबोधय राघवम् एषामुपरि कस्मात्खिद्यसे राघव तं व्रज निजं नगरम् / दत्ताहं निजहृदयेन साक्षीकृत्य मदनमेतस्य // अपि च / मयि रावणाङ्कपङ्कजविलासहंस्यामद्य रघुनाथः / राक्षसभटैर्भञ्जितभरतं भूषयतु निजराज्यम् // 1. 'मैथिली स्वयम्' इति पाठ:.