________________ जनगीता। याच्यं परेभ्यो मुनिभिर्यदेतद् , मुधाऽस्य हानं विहितं किमेमिः / दोषोज्झितं तन्मुनिभिर्गृहीतुं, युक्तं यतो याचितमेव तेषाम् // 636. अकल्पितं न लभ्यते परं पचिक्रिया यदा, मनो दधत्तु साधुषुद्यतं तदा तु दोषितं तकत् / अरण्यसूतकादिकेऽपि दानशून्यपाचनं, . ततश्च शक्यतोत्थितो मुनीशधर्म आहितः // 64 // फलं दातुर्दानात् परिणतिदिशामाश्रितमिति, मुनित्वाप्ति प्रेत्याप्स्य - इति मनसा ह्यभिलषन् / असौ दुष्करकारस्त्यजति च सदा दुस्त्यजमिदं, न जात्वर्थ(घ) लेखे लभत उदितं लेखविगतम् // 65 // दाता चेद्भवतीदृशो मुनिमभिप्रेत्याघराशिं क्षिपेद् , द्रव्यं चेद्रहितं विशुद्धिविधिना पापं क्षिपेद्धरिशः / किन्त्वल्पं विदधाति नूतनमयं पापं परं नानुगं, पुण्यं साप्रमुपैति बोधरहितो दाताऽशनादेर्मुनौ // 66 // तारकं भवोदधेः समर्पकं गुणावले, शोषकं तमोदले विबोधकं शमाचले / आश्रवाम्बुनाशने निदाघतापसन्निभं, - मोक्षसार्थवाहमेनमर्चतान्मुनीश्वरम् // 6 // भवसागरतीरमभिप्लवनं वरसंवरनिर्जरणोन्मिलितम् , * जिनमार्गमनुश्रयितुं प्रवर्ण परितर्पयतीह निरीहजनम् / /
