________________ [70] पञ्चकल्प-भाष्ये पुत्तो पुरोहियस्स य दोऽवि ते णिवघरम्मि वाहंति। तं सोतुं जुवणिवमुणी बेति मम नत्तुओ सोतु // 631 // सासेमि तं दुरप्पं आपुच्छित्ता गुरुं तु उज्जणि / णिरुवस्सग्गं पुट्ठा तं चैव कहिंति से जतिणो // 632 // भिक्खट्टणिग्गयम्मि य भणितो अच्छाहि आणइस्सा. मो। भत्तट्ट अत्तलाभी.मि बेति दंसेह णिवओकं 633 दंसेतूण णियत्तो खुड्डो इयरो वि गंतुं णिवओकं / सद्देण महंतेणं अह कुणती धम्मलाभं तु // 634 // तो तेहिं सोतु दिट्ठो परितुडेहिं चऽणेहिं सो गहिओ। भणितो तं नच्चसुत्ती इय होतु तेणं तो भणिता 635 गायह तुम्भेत्ति ततो ते तु पगीता पणचिओ साहू / ता ते उवद्दविता साधुणा खिज्जिया दोवि // 636 // पुणरवि बेंती गायसु तुम तु अम्हे उ णचिमोइहि / इय होतुत्ति य भणिते पणचिता ताहे ते दोवि // 637 // पुणरवि य विद्दवेत्ता गोवालग विद्दवेह किं एयं। भणिता ते साधूणं चिंतिय किं सवास तं अम्हे 638 देही जुद्धं अम्हं लविता साहूण दोण्ह वी समगं। आगच्छह त्ति सिग्धं तोते आधाविता तुरितं 639 //
