________________ प्रतिश्रुता प्रव्रज्या [69] सउवज्झाया एते वइयं णिज्जंतु तत्थाहिज्जंतु। इय संचिंतेऊण वइयं णीता ततो तेहिं // 622 // वइयाए समीवम्मी मणाभिरामोतु अत्थि वडरुक्खो। अह अन्नदा कदाई ते तु रमंता गता तहियं // 623 // सत्थाहीणा य जती तिसियकिलंतातु आगता तहियं / एत्थ करेमो भिक्खं वडहेट्ठा पठिता तत्तो // 624 // तो ते भयाभिभूता चेड विलग्गा तमेव वडरुक्खं / जतिणोऽवि य तस्साहे ठातुं पविसंति भिक्खट्ठा / / णवरि पवत्तिंति गुरु तहियं अज्झयण णलिणगुम्मंति। तो ते सरंति जातीं ओयरितुं वंदिउं विति // 626 // अम्मापितरो पुच्छित पव्वज्ज अब्भुवेमोऽसेसं तु। जह उसुगारज्झयणे वक्खातं सुत्तआलावे / दा 627 एसा पडिस्सुता खलु पव्वज्जा सारणी य णातेसु। चोद्दसमे अज्झयणे जह तेतलिपोटिलाबोहे / दा 628 पतिठाणे जुवराया राहायरियाण पासि णिक्खंतो / तगराए तस्स भगिणी दिण्णा जितसत्तुरायस्स 629 तगरगताण कदायी उज्जेणीओ य आगतो साहू / राहगुरु पुच्छणा बाह बिंती वाहेति रायसुतो // 630 / /