Abhidharmadipa with Vibhasaprabha Vrutti

SR No.: 004384
Original Sutra Author: N/A
Author: P S Jaini
Publisher: Kashi Prasad Jayaswal Research Institute
Publication Year: 1977
Total Pages: 660
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 12 MB

Page 214

90.] द्वितीयोऽध्यायः। नाप्यज्ञासिषं न तावदहमस्मात्सदेवकाल्लोकात्" इति विस्तरः / न' चायमनास्रवानां (णां) धर्माणां परीक्षाप्रकारः / - वयं त्वत्रेममागमं ब्रमः ..-"त्रोणोमानि श्राद्धस्य श्रा(श्र)द्धालिङ्गाणि(नि)” इति विस्तरः / कथं कृत्वा ज्ञापकम् ? श्रद्धायां ह्यसत्यामार्याणां दर्शण(न) कामता न भवेत् / सद्धर्मश्रोतुकामता च, विगतमात्सर्येण चेतसा अगारमध्यवस्तुकामता [च]। यस्य च पृथग्जन स्यैतानीन्द्रियाणि न सन्ति स सर्व[था बाह्यपृथग्जनो] भवति कुशलधर्मोपणि(नि)षद्धतुर्वकल्यात् / तस्मात्सास्रवाणीति सिद्धम् // 4 उक्तः प्रकारभेदः / लाभ इदानीं वक्तव्यः। कतीन्द्रियानि (णि) कस्मिन् धातौ विपाकः प्रथमतो लभ्यते ? तदिदमारभ्यते / [90] पूर्व क्रमोद्भवैः कामे विपाको ['लभ्य]ते द्वयम् / / कामधातौ क्र[मोद्भवः -अण्डजजरायुजसंस्वेदजः पूर्वं] . इन्द्रियद्वयं लभ्यते / कायेन्द्रियं जीवितेन्द्रियं च / एतद्धि द्वयं तस्मिन् शुक्रशोणितबिन्दौ प्रथमं विपाकजं भवति / क्लिष्टत्वात्तु न मनउपेक्षेन्द्रिये विपाकः / अन्यः षट् सप्त वाऽष्टौ वा 1. f. पञ्चिमानि भिक्खवे, इद्रियानि, कतमानि पञ्च ? सद्धिन्द्रियं"पश्चिन्द्रियं / यतो खो भिक्खवे, भिक्खु इमेसं पञ्चन्नं इन्द्रियानं समुदयञ्च अत्थंगमञ्च प्रस्सावञ्च प्रादीनवञ्च निस्सरणञ्च यथाभूतं विदित्वा अनुपादा विमुत्तो होति, अयं वुच्चति भिक्खवे, भिक्खु 'अरहा खीणासवो * सम्मदज्ञाविमुत्तो' ति / S. v. p. 205. 2. The Kosakara closes this controversy with the remarkन चोयमनास्रवाणां धर्माणां परीक्षाप्रकारः | Akb. II. 9d. - 3. Immediately after dealing with this topic, the Akb. II. 10. deals with 'कतीन्द्रियाणि विपाकः कति न विपाकः? This is lost in our text. V. supra, p. 52 n. 4. 4. Cf. कामेष्वादौ विपाको दूलभ्येते नोपपादुकैः। AR. II. 14 ab. 5. For a controversy on the Development of Sense-organs, See Ko. XIV 2.-इदानि सळायतनप्पत्तिकथा नाम होति / तत्थ उपपत्तेसियेन पटिसन्धिचित्तेन सहेव ओपपातिकानं सळायतनं उप्पज्जति / गम्भसेय्यकानं अज्झत्तिकायतनेसु मनायतनकायायतनानेव पटिसन्धिक्खणे उप्पज्जन्ति, सेसानि चत्तारि सत्तसत्तरित्तिमि। तानि च खो येन कम्मुना पटिसन्धि गहिता, तस्सेव अञस्स वा कतत्ता ति अयं सकसमये वादो। येसं पन एककम्मसम्भवत्ता संपन्नसाखाविटपानं रुक्खादीनं अकुरो विय बीजमत्तं सळायतनं मातूकूच्छिस्मि पटिसन्धिक्खणे येव उप्पज्जतीति लद्धि, सेय्यथापि पुब्बेसेलियानं / KA. XIV. 2.