________________ 380 सुभाषितसूक्तरत्नमाला जो जाणइ अरिहंते, दव्य-गुण-पज्जवंतेहिं / सो जाणइ अप्पाणं, मोही खलु जाहि तस्स // 4 // एको भावः सर्वथा येन दृष्टः, सर्वे भावाः सर्वथा तेन दृष्टाः / सर्वे भावाः सर्वथा येन दृष्टा, एको भावः सर्वथा तेन दृष्टः // 5 // विगला लभिज्ज विरई, सम्म पि न तेउ-चाउचुआ। श्लोकाः हेतुवादोपदेशेनापि न संज्ञिनः, अभिसंधारणपूर्विकायाः करणशक्तेरभावाद् // स्याद्वाद अप्रयुक्तोऽपि सर्वत्र, स्यात्कारोऽर्थात्प्रतीयते / विधौ निषेधेऽन्यत्रापि, कुशलश्चेत्प्रयोजकः / पडिलेहणमां बोलनार साधु छए कायनो विराधक छे पडिलेहणं कुगंतो, मिहो कहं कुणइ जणवयकहं वा / देइ व पच्चक्खाणं, वायइ सयं पडिच्छइ वा / / 7 // पुढवी-आउकाये, तेज-वाऊ-वणस्सइ तसाणं / पडिलेहणापमत्तो, छण्हं पि विराहऊ होइ // 8 // पडिलेहण पूजाआदिमां मौन रहेQ जोइए प्रतिलेखनां कुर्वाणो मिथः कथां करोति जनपदकथां वा / ददाति वा प्रत्याख्यानं वाचयति स्वयं प्रतीच्छति वा // 9 // पृथ्व्यपकाय-बायु-तेजो-वनस्पति-त्रसानां / प्रतिलेखनाप्रमत्तो, विराधको भणितः // 10 //
