________________ 267 गुणगुणिसमादरसूक्तानि प्रत्यक्षे गुरवः स्तुत्याः, परोक्षे मित्रबान्धवाः। कर्मान्ते दासभृत्याच, पुत्रा नैव मृताः स्त्रियः // 17 // यदेकः स्थविरो वेत्ति, न तत्तरुणकोटयः। यो नृपं लत्तया हन्ति, वृद्धवाक्यात् स पूज्यते // 18 // निर्गुणेनाऽपि सत्त्वेन, कर्तव्यो गुणसंगमः / शशाङ्कसंगतो मूर्ध्नि, धृतो रुद्रेण वातमी // 19 // बालादपि हितं ग्राह्य-ममेध्यादपि काञ्चनम् / नीचादप्युत्तमां विद्यां, स्त्रीरत्नं दुष्कुलादपि // 20 // किं कृतेन हि यत्र त्वं, यत्र त्वं किमसौ कलिः। कलौ चेद्भवतो जन्म, कलिरस्तु कृतेन किम् // 21 // टङ्कच्छेदे न मे दुःखं, न दाहे न च घर्षणे / एतदेव महदुःखं, गुञ्जया सह तोलनम् // 22 // गुळे ! गर्व मुधा मा धा-स्तुल्येऽहं भवत्या समम् / निर्गम्यतेऽनले स्नात्वा, प्रमाणं ज्ञायते तदा // 23 // श्रुत्वेति निर्ममे गुञ्जा, श्यामं स्वास्यं तथा किल / तज्जातिषु तथाऽद्यापि, मुखेषु श्यामता स्थिता // 24 // गुणानुरागिणो स्वल्प-स्तेभ्योऽपि गुणशालिनः / गुणिनो गुणरक्ताच, तेभ्य: स्वागुणप्रेक्षिणः // 25 // विद्वानेव हि जानाति, विद्वज्जनपरिश्रमम् / न हि वन्ध्या विजानाति, गुर्वीप्रसववेदनाम् // 26 //
