________________ 254 सुभाषितसूक्तरत्नमाला सुदुल्लहं पाविय माणुसत्तं, कुलं पवित्तं तह अज्जखितं / तत्तं मुणित्ता सुगुरूहि वुत्तं, तुझ पमायायरणं न जुत्तं // 67 // बालत्तणं खिड्डपरो गमेई, तारुण्णए भोगसुखे रमेई / थेरत्तणे कायवलं वमेई, मूढो मुहा कालमइक्कमेइ // 68 // लत्तणाओ वि न जेण पुन्नं, समज्जियं सव्वगुणोहपुन्नं / थेरत्तणे तस्स य नावयासो, धम्मस्स जत्थऽत्थि जरापयासो॥ पुब्बि कयं जं सुकयं उदारं, पत्तं नरत्तं नणु तेण सारं / करेसि नो इत्थ जया सुकम्मं, कहं सुहं जीव ! लहेसि रम्म।।७०॥ तवेण पक्खालियकम्मलेवो, अन्नो जिणिंदाउ न कोइ देवो / गुरु सुसाहू जिणरायवुत्तं, तत्तं च सम्मत्तमिमं निरुत्तं // 71 // पसत्थलेसं पकरंति चित्तं, जे सत्तखित्तेमु ववंति वित्तं / छिदंति निम्मोहमणा ममत्तं, कुणंति ते जम्ममिमं पवित्तं // 72 // पठित्तु एयं उबएससत्तरि, मुणंति चित्ते परमत्थवित्थरं / तरित्तु ते दुक्खभरं सुदुत्तरं, खेमेण पावंति मुहं अणुत्तरं // 73 // 99 प्रकीर्णविषयसूक्तानि देवता वाचकाः शब्दा, ये च भद्रादिवाचकाः। ते सर्वे नैव निन्द्याः स्युः, लिपितोऽपि गणतोऽपि च // 1 // गृहे हित्वा बालां सकलसुखसौभाग्यकलितां, विदेशं ते यान्ति प्रचुरधनलुब्धा: सुगुणिनः।