________________ श्रीराजप्रश्नीय-सूत्रम् ] [ 173 से पुरिसे अयभारिए, तं इच्छामि णं देवाणुप्पियाणं अंतिए केवलिपन्नत्तं धम्मं निसामित्तए, श्रहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंधं करेह, धम्मकहा जहा चित्तस्स तहेव गिहिधम्म पडिवजइ जेणेव सेयविया नगरी तेणेव पहारेस्थ गमणाए // सू० 110 // ___तए णं केसी कुमारसमणे परसिं रायं एवं वयासी-जाणासि तुम पएसी ! कइ अायरिया पन्नत्ता ? हंता जाणामि, तो पायरिया पराणत्ता, तंजहा-कलायरिए, सिप्पायरिए, धम्मायरिए 1 / जाणासि णं तुमं पएसी ! तेसिं तिराहं श्रायंरियाणं कस्स का विणयपडिबत्ती पउंजियव्वा ? हंता जाणामि, कलायरियस्स सिप्पायरिस्स उवलेवणं संमजणं वा करेजा पुरयो पुष्पाणि वा प्राणवेजा मजावेजा मंडावेजा भोयाविजा वा विउलं जीवितारिहं पीइदाणं दलएजा पुत्ताणुपुत्तियं वित्तिं कप्पेजा 2 / जत्थेव धम्मायरियं पासिज्जा तत्थेव वंदेजा गामसेजा सकारेजा सम्माणेजा कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासेजा फासुएसणिज्जेणं असणपाणखाइमसाइमेणं पडिलाभेजा पाडिहारिएणं पीढफलगसिज्जासंथारएणं उवनिमंतेजा 3 / एवं च ताव तुमं पएसी ! एवं जाणासि तहावि णं तुमं ममं वामेणं जाव वट्टित्ता ममं एयम8 अक्खामित्ता जेणेव सेयविया नगरी तेणेव पहारेत्थ गमणाए 4 // सू० 11 1 // तए णं से पएसी राया केसि कुमारसमणं एवं वदासीएवं खलु भंते ! मम एयारूवे अज्झथिए जाव समुप्पजित्था एवं खलु श्रहं देवाणुप्पियाणां वामं वामेणं जाव वट्टिए तं सेयं खलु मे कल्लं पाउप्पभायाए रयणीए फुल्लुप्पल-कमल-कोमलुम्मिलियम्मि अहापंडुरे पभाए रत्तासोगकिंसुय-सुबमुह-गुजद्धरागसरिसे कमलागर-नलिणिसंडबोहए उठ्ठियम्मि सूरे सहस्सरसिसि दिणयरे तेयसा जलंते अंतेउर-परियालसद्धिं संपरिवुडस्स देवाणुप्पिए वंदित्तए नमंसित्तए एतमट्ठ भुज्जो भुज्जो सम्मं विणएगां खामित्तए त्ति कटु जामेव दिसिं पाउब्भुते तामेव दिसि पडिगए 1 / तए णं