________________ श्रीराजप्रश्नीय-सूत्रम् ] [ 161 हब्बमागच्छित्तए, णो चेव णं संचाएइ 2, अहुणोववरणे देवे दिव्वेहिं कामभोगेहिं मुच्छिए जाव अझोववराणे, तस्स णं एवं भवइ-इयाणिं गच्छं मुहुत्तं जाव इह गच्छं अप्पाउया णरा कालधम्मुणा संजुत्ता भवंति, से णं इच्छेजा माणुस्सं लोगं हव्वमागच्छित्तए, यो चेव णं संचाएइ 3, अहुणोववराणे देवे दिव्वेहिं जाव अझोववराणे, तस्स माणुस्सए उराले दुग्गंधे पडिकूले पडिलोमे, भवइ, उखु पि य णं चत्तारि पंच जोश्रणसए असुभे माणुस्सए गंधे अभिसमागच्छति, से णं इच्छेजा माणुसं लोगं हव्वमागच्छित्तए णो चेव णं संचाइजा 3 / इच्चेएहिं ठाणेहिं पएसी ! अहुणोववराणे देवे देवलोएसु इच्छेज माणुसं लोगं हव्वमागच्छित्तए णो चेव णं संचाएइ हबमागच्छित्तए तं सदहाहि णं तुमं पएसी ! जहा-अन्नो जीवो अन्नं सरीरं, नो तं जीवो तं सरीरं 2, 4 // सू० 170 // तए णं से पएसी राया केसि कुमारसमणं एवं वयासी-अस्थि णं भंते ! एस पराणा उवमा, इमेणं पुण मे कारणेणं णो उवागच्छति, एवं खलु भंते ! अहं अन्नया कयाइं वाहिरियाए उवट्ठाणसालाए अणेगगणणायक-दंडणायग-राय-ईसर-तलवर-माडंबिय-कोडाविय-इब्भ-सेटि-सेणावइसत्यवाह-मंति:महामंति-गणग-दोवारिय-अमञ्च-चेड-पीढमद्द नगर-निगम-दुयसंधिवालेहिं सद्धिं संपरिखुडे विहरामि 1 / तए णं मम णगरगुत्तिया ससक्खं सलोद सगेवेज्जं अवउडबंधणबद्धं चोरं उवणेोते, तए णं अहं तं पुरिसं जीवंतं चेव अउभीए पक्खिवावेमि, अउमएणं पिहाणएणं पिहावेमि, अएण य तउएण य यायावेमि, श्रायपच्चइयएहिं पुरिसेहिं रक्खावेमि, तए अहं अण्णया कयाई जेणामेव सा अउकुभी तेणामेव उवागच्छामि उवागच्छित्ता तं अउकुभी उग्गलच्छामि उग्गलच्छावित्ता तं पुरिसं सयमेव पासामि णो चेव णं तीसे अयकुभीए केइ छिड्डे इ वा विवरे इ वा अंतरे इवा राई वा जयो णं से जीवे अंतोहितो बहिया णिग्गए 2 / जइ णं भीए पक्सिवान चोरं उवणीमम गगरगुत्तिया गम-दुय थएण य तया 21 .