________________ श्रीज्ञाताधर्मकथा-सूत्रम् / / अध्ययनं 16 ] [ 215 णामि णं अहं देवाणुप्पिया ! कराहस्स वासुदेवस्स दोवति, एस णं अहं सयमेव जुज्झसजो णिग्गच्छामित्तिकटु दास्यं सारहिं एवं वयासी-केवलं भो / रायसत्थेसु दूये अवज्झत्तिकटु असकारिय असम्माणिय अवदारेणं णिच्छुभावेति 16 / तते णं से दारुए सारही पउमणाभेणं असकारिय जाव णिच्छूढे समाणे जेणेव कराहे वासुदेवे तेणेव उवागच्छति 2 करयल जाव कराहं जाव एवं वयासी-एवं खलु अहं सामी ! तुभं वयणेणं जाव णिच्छुभावेति, तते णं से पउमणाभे बलवाउयं सदावेति 2 एवं वयासीखिप्पामेव भो देवाणुप्पिया ! ग्राभिसेक्कं हत्थिरयणं पडिकप्पेह, तयाणंतरं च णं छेयायरिय-उवदेसमइ-विकप्पणाविगप्पेहिं जाव उवणेति, तते णं से पउमनाहे सन्नद्ध-हत्थिखंधवरगये अभिसेयं० दूरूहति 2 हयगय जेणेव कराहे वासुदेवे तेणेव पहोरस्थ गमणाए 17 / तते णं से कराहे वासुदेवे पउमणाभं रायाणं एजमाणं पासति 2 ते पंच पंडवे एवं वयासी-हं भो दारगा ! किन्नं तुम्भे पउमनाभेणं सद्धिं जुझिहिह उयाहु पेच्छिहिह ?, तते णं ते पंच पंडवा कराहं वासुदेवं एवं वयासी-अम्हे णं सामी ! जुझामो तुम्भे पेच्छह, तते णं पंच पंडवे सराणद्ध जाव पहरणा रहे दुरूहंति 2 जेणेव पउमनाभे राया तेणेव उगच्छंति 2 एवं वयासी-अम्हे पउमणाभे वा रायत्तिकटटु पउमनाभेणं सद्धिं संपलग्गा यावि होत्था, तते णं से पउमनाभे राया ते पंच पंडवे खिप्पामेव हयमहिय-पवर-विवडियचिन्ध-द्धय-पडागा जाव दिलोदिसि पडिसेहेतित्ति 18 / तते णं ते पंच पंडवा पउमनाभेणं रना हयमहियपवरविवडिय जाव पडिसेहिया समाणा अत्थामा जाव अधारणिजत्तिकटु जेणेव कराहे वासुदेवे तेणेव उवागच्छंति तते णं से कराहे वासुदेवे ते पंच पंडवे एवं वयासी-कहराणं तुमे देवाणुप्पिया ! पउमणाभण रन्ना सद्धिं संपलग्गा ?, तते णं ते पंच पंडवा कण्हं वासुदेव एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया ! अम्हे तुब्भेहिं अब्भणुनाया