________________ श्रीमव्याख्याप्रज्ञप्ति (श्रीमद्भगवती) स्त्र : शतकं 9 : उ०३३ ] ( 333 अम्मतायो ! के पुब्बिं गमणयाए के पच्छा गमणयाए ?, तं इच्छामि णं अम्मतायो ! जाव पब्वइत्तए 1 / तएणं तं जमालिं खत्तियकुमारं अम्मापियरो एवं वयासी-इमे य ते जाया ! अजय-पजय-पिउपजयागए बहु हिरन्ने य सुवन्ने य कसे य दूसे य विउल-धण-कणग-रयण-मणि-मोत्तिय-संखसिलप्पवाल-रत्तरयण-संत-सारसावएज्जे अलाहि जाव श्रासत्तमायो कुलवंसायो पकामं दाउं पकामं भोत्तु पकामं परिभाएउं तं श्रणुहोहि ताव जाया ! विउले माणुस्सए इडि-सकार-समुदए, तो पच्छा अणुहूयकलाणे वडियकुलवंसतंतु जाव पव्वइहिसि 10 / तए णं से जमाली खत्तियकुमारे अम्मापियरो एवं वयासी-तहावि णं तं अम्मतायो ! जन्नं तुझे मम एवं वदह-इमे च ते जाया ! अजगपज्जग जाव पव्वइहिसि, एवं खलु अम्मताओं! हिरन्ने य सुवन्ने य जाव सावएज्जे अग्गिसाहिए बोरसाहिए रायसाहिए मच्चुसाहिए दाइयसाहिए अग्गिसामन्ने जाव दाइयसामन्ने अधुवे अणितिए असासए पुल्लिं वा पच्छा वा अवस्सविप्पजहियव्वे भविस्सइ, से केस णं जाणइ तं चेव जाव पव्वइत्तए 11 / तए णं तं जमालि खत्तियकुमारं अम्मताश्रो जाहे नो संचाएन्ति विसयाणुलोमाहिं बहूहिं श्राघवणाहि य पनवणाहि य सन्नवणाहि य विनवणाहि य श्राघवेत्तए वा पनवेत्तए वा सन्नवेत्तए वा विनवेत्तए वा ताहे विसयपडिकूलाहिं संजम-भयुव्वेयणकराहिं . पन्नवणाहिं पनवेमाणा एवं वयासी-एवं खलु जाया ! निग्गंथे पावयणे सच्चे अणुत्तरे केवले जहा श्रावस्सए जाव सव्वदुक्खाणमंतं करेंति अहीव एगंतदिट्ठीए खुरो इव एगंतधाराए लोहमया जवा चावेयव्वा वालुयाकवले इव निस्साए गंगा वा महानदी पडिसोयगमणयाए महासमुद्दे वा भुयाहि दुत्तरो तिक्खं कमियव्वं गरुयं लंबेयव् असिधारगं वतं चरियव्वं, नो खलु कप्पइ जाया ! समणाणं निग्गंथाणं श्रहाकम्मिएत्ति वा उद्देसएइ वा मिस्सजाएइ वा अभोयरएइ वा पूइएइ वा कीएइ वा पामिच्चेइ वा