________________ श्रीमव्याख्याप्रज्ञप्ति (श्रीमद्भगवती) सूत्रं : शतकं 6 : उ० 33 ]. . [ 331 जाया ! जाव ताव अम्हे जीवामो, तो पच्छा अम्हेहिं कालगएहिं समाणेहिं परिणयवये वड्डिय-कुल-वंस-तंतु-कज्जमि निखयक्खे समणस्स भगवश्रो महावीरस्स अंतियं मुडे भवित्ता अागोरायो अणगारियं पव्वइहिसि 4 / तए णं से जमाली खत्तियकुमारे अम्मापियरो एवं वयासी-तहावि णं तं श्रम्म ! तायो ! जराणं तुज्झे मम एवं वदह तुमंसि णं जाया ! अम्हं एगे पुत्ते इट्टे कंते तं चेव जाव पवइहिसि, एवं खलु अम्म ! तायो ! माणुस्सए भवे श्रणेग-जाइ-जरा-मरण--रोग-सारीर-माणस्स---प(ए)काम-दुक्खवेयण-वसणसतोवद्दवाभिभूए अधुए अणितिए असासए संज्झन्भ-राग-सरिसे जल-बुब्बुदसमाणे कुसग्ग-जलविंदु-सन्निभे सुविणग-दंसणोवमे विज्जुलयाचंचले अणिच्चे सडणपडण-विद्धंसणधम्मे पुछि वा पच्छा वा अवस्सविप्पजहियव्वे भविस्सइ, से केस णं जाणइ अम्म ! ताश्रो ! के पुब्बिं गमणयाए के पच्छा गमणयाए ?, तं इच्छामि णं अम्मतायो ! तुझेहिं अब्भणुनाए समाणे समणस्स भगवत्रो महावीरस्त जाव पव्वइत्तए 5 / तए णं तं जमालिं खत्तियकुमारं अम्मापियरो एवं वयासी-इमं च ते जाया ! सरीरगं पविसिट्ठरुवं लक्खणवंजणगुणोववेयं उत्तम-बलवीरिय-सत्तजुत्तं विराणाण-वियक्खणं ससोहग्गगुणसमुस्सियं अभिजाय-महक्खमं निरुवहय--उदत्तलट्ठ-पंचिदिय-पडविविहवाहि-रोगरहियं पढमजोव्वणत्थं श्रणेगउत्तमगुणेहिं संजुत्तं तं श्रणुहोहि ताव जाव जाया ! नियग-सरीररूप-सोहग्ग-जोव्वणगुणे, तो पच्छा अणुभूय-नियग-सरीर-रुव-सोहग्ग-जोवणगुणे अम्हेहिं कालगएहिं समाणेहिं परिणयवये वड्डिय-कुलवंस-तंतुकमि निरवयक्खे समणस्स भगवथो महावीरस्स अंतियं मुडे भवित्ता आगारायो अणगारियं पव्वइहिसि 6 / तए णं से जमाली खत्तियकुमारे अम्मापियरो. एवं वयासी-तहावि णं तं अम्मतायो ! जन्नं तुझे ममं एवं वदह-इमं च णं ते जाया ! सरीरगं तं चेव जाव पव्वइहिसि, एवं खलु अम्मताभो ! माणुस्सगं सरीरं दुक्खाययणं