________________ श्रीमत्सूत्रकृताङ्गम् :: श्रुतस्कंधः 2 अध्ययनं 7 ] [ 253 श्रागमित्ता चरित्तं पावाणं कम्माणं अकरणयाए से खलु परलोगविसुद्धीए विट्टइ, तए णं से उदए पेढालपुत्ते भगवं गोयमं अणाढायमाणे जामेव दिसिं पाउ-भूते तामेव दिसि पहारेत्थ गमणाए 1 // भगवं च णं उदाहु अाउसंतो उदगा ! जे खलु तहाभूतस्स समणस्स वा माहणस्स वा अंतिए एगमवि अारियं धम्मियं सुवयणं सोचा निसम्म अप्पणो चेव सुहुमाए पडिलेहाए अणुत्तरं जोगखेमपयं लंभिए समाणे सोवि ताव तं अाढाइ परिजाणेति वंदति नमंसति सकारेइ संमाणेइ जाव कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासति 2 // तए णं से उदए पेढालपुते भावं गोयम एवं वयासी-एतेसि णं भंते ! पदाणं पुलिं अन्नाणयाए असवणयाए अबोहिए अणभिगमेणं अदिट्ठाणं असुयाणं अमुयाणं अविनायाणं अब्बोगडाणं अणिगूढाणं अविच्छिन्नाणं अणिसिट्ठाणं अणिवूढाणं अणुवहारियाणं एयमझें णो सदहियं णो पत्तियं णो रोइयं, एतेसि णं भंते ! पदाणं एसिंह जाणयाए सवणयाए बोहिए जाव उवहारणयाए एयमझें सदहामि पत्तियामि रोएमि एवमेव से जहेयं तुब्भे वदह 3 // तए णं भगवं गोयमे उदयं पेढालपुत्तं एवं वयासी-सहहाहि गां अजो ! पत्तियाहि गां अजो! रोएहि गां अजो ! एवमेयं जहा गां अम्हे वयामो, तए रां से उदए पेढालपुत्ते भगवं गोयमं एवं वयासीइच्छामि गां भंते ! तुम्भं अंतिए चाउज्जामायो धम्मायोपंचमहब्बइयं सपडिकमणं धम्म उवसंपजित्ताणं विहरित्तए 4 // तए णं से भगवं गोयमे उदयं पेढालपुत्तं गहाय जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छइत्ता तए णं से उदए पेढालपुत्ते समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो थायाहि / पयाहियां करेइ, तिक्त्तो पायाहियां पयाहिणां करित्ता वंदइ नमसति, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी- इच्छामि गां भंते / तुम्भं अंतिए चाउज्जामायो धम्मायो पंचमहत्वइयं सपडिकमणां धम्म उवसंपजित्ता गां विहरित्तए 5 // तए गां समणे भगवं महावीरे उदयं एवं वयासी- अहासुहं देवाणु