Upmitibhav Prapancha Katha Part 01

SR No.: 004358
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrashekharvijay
Publisher: Kamal Prakashan
Total Pages: 306
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 9 MB

Page 289

चित्तसमा- विमर्शेनोक्तं-य एष दृश्यते वत्स ! सद्दृष्टेः सुखदायकः। शुभ्रश्चित्तसमाधानो, नाम विस्तीर्णमण्डपः // 8 // धानमण्डपः सन्तोषभूपः सर्नेषां वल्लभोऽमीषां, जनानां पुरवासिनाम् / स सन्तोषमहाभूपो, नूनमत्र भविष्यति // 9 // प्रकर्षः प्राह यद्येवं, ततोऽत्रैव प्रविश्यताम् / एवं भवतु वत्सेति, बभाषे तस्य मातुलः // 10 // प्रविश्य चोचिते देशे, ताभ्यां दृष्टः स मण्डपः / निजप्रभावविक्षिप्तजनसन्तापसुन्दरः // 11 // तत्र च-राजमण्डलमध्यस्थं, दीप्तिनिधूततामसम् / वेष्टितं भूरिलोकेन, सञ्चित्तानन्ददायकम् // 12 // विशालवेदिकारूढमुपविष्टं वरासने / दत्तास्थानं नरेन्द्रं तौ, पश्यतः स्म चतुर्मुखम् // 13 // . ततः प्रकर्षस्तं वीक्ष्य, मनसा हर्षनिर्भरः / मनाक् संजातसन्देहो, मातुलं प्रत्यभाषत // 14 // अहो रम्यमिदं जैन, पुरं यत्रेदृशः प्रभुः / ईदृक्षो मण्डपो लोका, वास्तव्या यत्र चेदृशाः // 15 // एवं च स्थिते-यत्रेदृशं पुरं माम ! विवेकवरपर्वते / किं सोऽयं भवचक्रेऽत्र, वर्तते दोषपूरिते / 16 विमर्शेनोदितं वत्स ! यस्मिन्नेष महागिरिः / वर्तते तदहं वक्ष्ये, स्थानमस्य निशामय // 17 // चित्तवृत्तिमहाटव्यां, वर्तते परमार्थतः / भवचक्रे तु विद्वद्भिरुपचारेण कथ्यते // 18 // सात्विक यतोऽत्र विद्यते वत्स ! सल्लोकपरिपूरितम् / अन्तरङ्गं सुविस्तीर्ण, पुरं सात्त्विकमानसम् // 19 // पुरवर्णन तत्राय संस्थितो वत्स ! विवेकवरपर्वतः आधाराधेयसम्बन्धस्तेनैवं परिकीर्तितः // 20 // प्रकर्षणोदितं—माम ! यद्येवं ततो यदिदमस्य पर्वतस्याधारभूतं सात्त्विकमानसं पुरं, ये च तत्सेविनो बहिरङ्गलोकाः, यश्चायं विवेकमहागिरिः यच्चेदमप्रमत्तशिखरं यच्चादो जैन पुरं ये चात्र स्थिता बहिरङ्गजनाः, यश्चायं चित्तसमाधानमहामण्डपो, या चेयं वेदिका, यच्चेदं सिंहासन यश्चायं नरेन्द्रो, यश्चायमस्य परिवारः तदिदं सर्व मम जन्मापूर्व ततो ममानुग्रहघिया प्रत्येकं विशेषतस्तद्वर्णयितुमर्हति माम / विमर्शेनोक्तं-वत्स ! यद्येवं ततः समाकर्णय यदिदं पर्वताधारं, पुरं सात्त्विकमानसम् / तदन्तरङ्गरत्नानां, सर्वेषामाकरो मतम् // 21 // अनेकदोषपूर्णेऽपि, भवचक्रे व्यवस्थितम् / नेदं स्वरूपतो वत्स !, दोषसंश्लेषभाजनम् // 22 // अधन्या भवचक्रेऽत्र वर्तमाना मनुष्यकाः / इदं स्वरूपतो वत्स ! न पश्यन्ति कदाचन // 23 // यानि निर्मलचित्तादिपुराण्यन्तरभूमिषु / अत्रैव प्रतिबद्धानि, तानि जानीहि भावतः // 24 // स कर्मपरिणामाख्यो, राजा नेदं महापुरम् / समुक्तिकं ददात्येकं, महामोहादिभूभुजाम् // 25 // किं तर्हि ? स्वयमेव भुनक्तीदं, तथाऽन्यैर्वरभूमिपैः। शुभाशयादिभिर्वत्स ! भोजयेच सभुक्तिकम् // 26 // इदं हि जगतः सारमिदं च निरुपद्रवम् / इदमेव कृताहादं, बहिर्जनमनोहरम् // 27 // तदिदं ते समासेन, पुरं सात्त्विकमानसम् / निवेदितं मया वत्स ! शृणु चात्राधुना जनम् // 28 // ये लोका निवसन्त्यत्र, पुरे सात्त्विकमानसे / बहिरङ्गा भवन्त्येषां, शौर्यवीर्यादयो गुणाः // 29 // बहिरङ्गा जनास्ते हि, निवसन्त्यत्र सत्पुरे / पुरमाहात्म्यमात्रेण, गच्छन्ति विबुधालये // 30 // अन्यच्च वसतामत्र, पुरे सात्त्विकमानसे / प्रत्यासन्नतया याति, विवेको दृष्टिगोचरे // 31 // ततश्च--यद्यारोहन्त्यमुं लोका, विवेकवरपर्वतम् / ततो जैन समासाद्य, पुरं यान्ति सुखास्पदम् // 32 // एवं च स्थिते--पुरप्रभावमात्रेण, सदैते सुन्दरा जनाः / विवेकशिखरारूढाः, पुनः स्युरतिसुन्दराः // 33 // किं च--अन्येषां पापिनां वत्स !, भवचक्रनिवासिनाम् / सदा न प्रतिभातीदं, जनानां जैनसत्पुरम् // 34 // निवसन्ति पुनर्येऽत्र, पुरे सात्त्विकमानसे / बहिरङ्गजनास्तेषां, भातीदं जैनसत्पुरम् // 35 // तदमी भाविकल्याणा, लोका मार्गानुयायिनः / वास्तव्यकाः पुरे येऽत्र, सदा प्रकृतिसुन्दरे // 36 //