________________ पार्श्वनाथस्य शत्रुञ्जयसमागमनस्वरूपम् 73 .000000000000000 00000000000 ...000000000000000000000 बकरूपधरो योगी मत्स्यं हन्तु यदेहते / तदा मत्स्यो जलस्यान्त-विशते भयतो भृशम् / 76 // ततो मत्स्योऽअनिष्टैण-रूपभृद् विपिने क्वचित् / ततो बकोऽभवत् सिंह-रूपस्तं हन्तुमुद्यतः / / 80 // ततो मृगो व्यधात् कीर-रूपं माकन्दपादपे / ततो सिंहोऽभवत् श्येन रूपस्तं हन्तुमुद्यतः / 81 // श्येनं निहन्तुमायान्तं दृष्ट्वा नंष्ट्वा तदा शुकः / गवानस्थमहीपाल पत्न्या हस्ते ह्यु पाविशत् // 82 // श्येनोऽशक्तः शुकं हन्तु-मोतुरूपधरोऽजनि / श्रोतुः शुकस्य परितो बभ्राम वधवाञ्छया // 3 // तत्र वृश्चिकसर्पादि-रूपाणि बहुशस्तदा / योगी कृत्वा शुकं हन्तु राज्ञीहस्तस्थमीहते // 84 // ततः एकावलीहार-रूपभृत् कीर एव सः। राज्ञीहस्ते समागत्या-ऽकस्मातस्थौ समाहितः / / 8 / / अनालोक्य शुकं राज्ञो दुःखिता यावताऽजनि / तावद्धस्तागतं हारं वीक्ष्य राज्योऽजनिष्ट मुद् // 86 // राज्या हृदि निजे हारे क्षिप्ते सति स योगिराट् / अशक्तो हिंसितु चक्र नतक्या रूपमद्भुतम् // 8 // नृत्येन नर्तकी गज-राज्योश्चित्तं सुमोदभाग् / कुर्वाणा याचते हारं राज्ञीकण्ठस्थितं नृपम् / / 8 / / राजाऽभाणीत् प्रिये ! देहि हारमस्यै स्त्रियै द्र तम् / राज्ञी जगौ न दास्येऽह-मेकावल्यभिधं त्विमम् // 89 // एकदा भूपतिर्यावद् हारं राज्ञीहृदि स्थितम् / लाति तावत् स तुत्रोट मणिकान्यपतन भुवि // 90 // नर्तकी कर्कटो भूत्वा मणिकान् भक्षयन् क्रमात् / न जज्ञो मणिकं तं च यत्रास्थातस्य जीवितम् // 11 // गुणराजस्ततश्चोतु-रूपभृत् कर्कटं तकम् / तथाऽदशयथा योगी मृत्वा श्वभ्र समीयिवान् // 12 // योगिनाऽरहतं पुत्रं ज्ञात्वा श्रेष्ठी प्रियायुतः / अभ्येत्य भूपतेः पार्थे जगादेत्युच्चनिःस्वनम् // 13 // स्वामिन् ! वसति ते ग्रामे हृतो मे योगिना सुतः / दुःखितानामनाथानां शरणं त्वं महीपते ! // 94 / / राजाऽऽकार्यानुगान् प्राह दृष्ट्वा तं दुष्टयोगिनम् / हत्वाऽस्य तनयं दत्य प्रजापो नृपतियतः // 9 // विलोक्य भूमिभुगभृत्य-द्य दृष्टे योगिनि ध्र वम् / पुत्राप्राप्तौ सपत्नीकः श्रेष्ठो दुःख्यभवद् भृशम् / / 16 / / दुःखितौ मातरं तातं मत्वा मार्जाररूपभृत् / ध्यातवान् गुणराजोऽथ पित्रोः स्नेहविचेष्टितम् // 97 / / त्यक्त्वौतुरूपमह्नाय गुणराजोऽभवद्यदा / तदो चतुनृपो राज्ञी के ऽयमत्रागतो नरः 1 // 9 // जननीजनको पुत्रं विलोक्य प्रोचतुर्मदा / पुत्रः किभेष नौ अत्र समेतोऽस्त्यन्य एव न // 99 / उपलक्ष्य सुतं सम्यग् दोामालिङग्य रङ्गतः / ताताम्बे प्रोचतुः पुत्र ! कुत्रास्थाः क्व गतोऽसि भोः!॥१००।। पुत्रो मातुः पितुः पादौ प्रणम्य भूपतेः पुनः / योगिनो विहितं सर्व जगाद मरणान्तिकम् // 101 / / निशम्य गुणराजस्य योगिनो विहितं समम् / महीपतिरुवाचेति शृण्वत्सु नृषु भूरिपु // 102 // गुरुभ्योऽप्यधिकः शिष्यः कोऽपि स्याद् गुणराजवत् / करभीतुरगेभादि-रूपैर्योऽवञ्चयद् गुरुम् // 103 // परहिंसेच्छया जीवाः परद्रोहविधानतः / इहामुत्र च दुःखानि लभन्ते योगिराडिव // 104 / / ततः सन्मान्ध भूपालः श्रष्टिनं सुतसंयुतम् / ददौ ग्रामशतं पञ्च पुगणि पृथुलानि च // 10 // गुणगजं गजारूढं विधाय मेदिनीपतिः / प्रेषयामास मन्त्रीश-पाश्र्वातस्य निकेतने // 106 / / ततः श्रेष्ठी तनूजाभ्यां समं क्षेत्रेषु सप्तसु / लक्ष्मी व्य यन्न जानाति सङ्ख्यां श्रीणां गृहे मनाग // 107|| गुणराजो विशेपेण दर्शयन् स्वकलाः कलाः। मान्योऽजनि महीशस्य लोकानामपि सन्ततम् // 108 // महेभ्यकन्यके पित्रा नन्दनौ परिणायितौ / धनुरोधतोऽयं तु तृतीयं चक्रतुः सदा // 106 / / यतः त्रिवर्गसंसाधनमन्तरेण पशोरिवायुविफलं नरस्य / तत्रापि धम्म प्रवरं वदन्ति न तं विना यद्भवतोऽर्थकामो