________________ 26 नगाधिराजोपरि निर्जरकथा .0000000000 0000000000000000000 0000000000000 .00000000000000 एवं प्रोक्तो यदा राजा व्यरमन्न ततोद्य(न)तः / तदोत्पाटय महारण्ये मुक्तस्तया सुरस्त्रिया // 18 // बुभुक्षितस्तदा हिंसन् जीवान तृषादितो भृशम् / गजापि सहतेऽत्यन्तं दुःखं नरकसन्निभम् // 16 // तदैको हरिरागच्छन् सन्मुखं भूभुजा हतः / ततश्चैको मृगो जघ्ने मृगीव पवनाशनः // 20 // ततो राजा व्रजन्नेकं साधु दृष्ट्वाऽतिरोषतः / जघानाऽथाऽसिना तावद् यावत् प्राणा गता द्र तम् // 21 // ततो भ्रमन् गतः शत्रु-जयाद्री वीरभूपतिः। स शत्रुञ्जयमाहात्म्य-मशृणोद् यतिसन्निधौ // 22 // अकर्त्तव्यं न कर्तव्यं प्राणैः कण्ठगतैरपि / सुकर्त्तव्यं तु कर्त्तव्यं प्राणैः कण्ठगतैरपि // 23 // मयूर-सर्प-सिंहाद्या हिंस्रा अप्यत्र पर्वते / सिद्धाः सेत्स्यन्ति सिध्यन्ति प्राणिनो जिनदर्शनात् // 24 // वज्रलेपायितः पापै-जन्तुरत्यन्तदुःखभाग / तावद् यावन्न सिद्धाद्रि-मधिरुह्य जिनं नमेत् // 25 // श्रुत्वैतन्नृपतिः प्राह जीवो नैको मया क्वचित् / हन्तव्यश्च विधातव्यं तपः षष्ठ निरन्तरम् // 26 // गोरूपादिककृद् देवी नत्वा भूपं तदा जगौ / अहं ते भगिनी पूर्व-भवभूता नरेश्वर ! // 27 // बोधितोपि मया नैव बुद्धस्त्वं भूमिभुग यदा / तदोत्पाव्यह सिद्धाद्री नीतो जानीहि साम्प्रतम् // 28 // भूपोऽभ्येत्य पुरे स्वीये भूरिसङ्घसमन्वितः / शत्रुञ्जये पुनर्यात्रा-कृते कुटुम्बयुग ययौ // 26 // अष्टयुग्शतकूटेषु तालध्वजादिषु क्रमात् / गच्छतः संयतान् भूरीन् मुक्तिं ददर्श भूपतिः // 30 // तेषु कूटेषु सर्वेषु प्रत्येकं श्रीजिनालयान् / कारयित्वा नृपः सर्व-बिम्बान्यस्थापयन्मुदा // 31 // अष्टोत्तरशतकूट पर्वतोऽयं निगद्यताम् / जगादेति नृपः सर्व-लोकभूमिभुजां पुरः // 32 // ततोऽभ्येत्य पुरे स्वीये राज्ये न्यस्य निजं सुतम् / दीक्षां वीरमहीपालो जग्राह गुरुसन्निधौ // 33 / / प्राप्तसरिपदो भूरि-साधुयुग वीरसूरिराट् / शत्रुञ्जये गतो ज्ञानं प्रपेदेऽनुत्तरं तदा // 34 // लक्षत्रयमुमुक्षूणां तत्र सिद्धमहीधरे / उत्पन्नं केवलज्ञानं वीरसूर्युपदेशतः // 34 // वीरभूमिपतिर्लक्ष-त्रयसाधुसमन्वितः / अलञ्चकार कल्याण-पुरी सिद्धमहीधरे // 35 // इति कूटशताष्टोत्तरनामोपरि वीरनृपतिकथा 0 // अथ नगाधिराजोपरि निर्जरकथा / एत्य स्वयम्प्रभो देवः शत्रुञ्जयमहीधरे / ददौ नगाधिराजेति नाम भूपभु साक्षिकम् // 1 // तथाहि-स्वर्गेऽन्यदा हरिः प्राह सभायां भुवनत्रये / शत्रुञ्जयसमं तीथं विद्यते नहि कुत्रचित् // 2 // तदा स्वयम्प्रभो देवो जगावेवं हरेः पुरः / प्रभुत्वात् प्रभुणा यद्यद् जल्प्यते तद्धि मन्यते // 3 // इन्द्रोऽवक् सर्वतीर्थभ्यस्तीर्थे शत्रुञ्जये गिरौ / पदे पदे शिवं जग्मुरसङ्ख्याता मुमुक्षवः॥४॥ तीर्थऽन्यस्मिस्तपोदाना-दिभिर्यद् जायते वृषम् / ततः शत्रुञ्जयेन तं फलं भवति निश्चितम् // 5 // सवंशाश्वततीर्थेषु विलोकयन् स्वयम्प्रभः / ददर्शाल्पान् शिवं यात-स्तीर्थेषु कृत्रिमेष्वपि // 6 // ततः शत्रुजये योव-दायातः स सुरो भ्रमन् / यावन्मुक्तिर्ययुर्लक्ष-मिता वाचंयमा लघु // 7 // द्वितीये दिवसे कोटि-मिता वाचंयमाः किल / तृतीये दिवसे पञ्च-सहस्रप्रमितान् यतीन् // 8 //