________________ सहस्रपत्रनामोपरि सहस्रपत्रकुमारकथा ac0000000000000003300180000 तेनेन्द्रदिशि पाथोधि-जलं तीर्थस्य तस्य तु / वेष्टयित्वा स्थितं स्तम्भ-तीर्थ यावन्निरन्तरम् / / 15 / / भगीरथस्ततम्तीर्थ गत्वा श्रीऋषभप्रभोः / भगीरथाभिधं सार्व-मद्म भगीरथो व्यधात् // 16 // ततो देवा ददुस्तत्रा-ऽऽगतास्तीर्थस्य तस्य तु / भगीरथति नामाऽभून् नानोत्सवविधानतः // 17 // भगीरथोऽपि निश्शेषकर्म क्षिप्त्वा तपोबलात् / शत्रुञ्जये ययौ मुक्तिं तथाऽन्येऽपि महीधराः // 18 // इति भगीरथनामोपरि सगरचक्रिपत्रभगीरथकथा* // अथ सहस्रपत्रनामोपरि सहस्रपत्र कुमारकथा / / यतेः सहस्रपत्रस्य केवलज्ञानसूत्सवम् / कुर्वन् शक्रो ददौ नाम सहस्रपत्र इत्यपि // 1 // रमापुरे महाजिष्णु-भूपतेः श्रीमती प्रिया / सहस्रपत्रः पुत्रोऽभूद् विनीतः कोविदोत्तमः // 2 // मभायां मेदिनीशस्य पुरतो त एककः / समागत्य प्रणम्याङ्ग्री लेखमेकं समर्पयत् // 3 // उरिखल्य मुद्रितं लेखं भूमीपतिः शनैः शनैः / वाचयामासिवानेवं स्वयं मन्त्रिसमन्वितः // 4 // वीरपुर्यामहं भूपो रोधनी (सु) कनीकृते / माघस्य श्वेतपञ्चम्यां शुक्रस्य वासरे वरे // 5 // मण्डपिष्यामि रोचिष्णु-सत् स्वयं वरमण्डपम् / शीघ्र तत्र समागम्यं भवद्भिर्विशदाशयः ॥६॥युग्मम्।। वाचयित्वा तदा पुत्रं मनोरमपरिच्छदम् / प्रेषयामास भूपालः शोभने वासरे क्रमात् // 7 // तत्र दूत्या महीशानां बहूनां कीतने कृते / वृणुते स्म महीभुग्भः सहस्रपत्रमादरात् / / 8 / / तदा तत्राऽऽगता भूपाः शतद्वयमिता वराः / एकैकां कन्यकां तस्मै महाजिष्णुमुवे ददुः / / 6 / / असङ्घयरैतुरङ्गादि प्राप्य जिष्णुतनूभवः / प्राययौ स्वपुरोद्याने यावत् तादृकप्रियायुतः // 10 // तावत्तत्राऽऽगतो मोह-मई नाभिधकेवली / उपविष्टः सुवर्णाजे प्रददौ धर्मदेशनाम् // 11 // न्माभृङ्ककयोमनीपिजडयोनीरोगरोगोत्तयोः, श्रीमह र्गतयोबलाबलवतोः सद्र पनीरूपयोः / मौभाग्यासुभगत्वसङ्गमजुषोस्तुल्येऽपि नृत्वेऽन्तरं, यत्तन कर्मनिवन्धनं तदपि नो जीवं विना युक्तिमत् // 12 // भवारण्यं भीमं तनुगृहमिदं छिद्रबहुलं, बली कालचौरो नियतमसिता मोहरजनी / गृहीत्वा ध्यानासि विरतिफलकं शीलकवचं, समाधानं कृत्वा स्थिरतरदृशो जाग्रत जनाः ! // 13 // तैलोदकायोऽनलवारिदग्ध-लोहोल्लसन् सिद्धरसाः क्रमेण / सद्धर्मरङ्गो भविनां बहनां दृष्टान्तभावं विभराम्बभूव / / श्रुत्वा गुरुवचः सर्व-पत्नीयुग जिष्णुनन्दनः / प्रबुद्धः पितरं पय-वसाय्य विनयान्वितः // 15 // ललो दीक्षां गुरूपान्ते संसाराम्भोधितारिणीम् / राजा तदा व्यधात् पुत्र-दीक्षोत्सवमनुत्तरम् // 16 // प्रवर्तिन्याः समीपे ताः सहस्रपत्रवल्लभाः / मुक्ताः केवलिना शुद्ध-चारित्राराधनाकृते ॥१७||युग्मम्।। पठित्वैकादशाङ्गानि सूत्रार्थाभ्यां नरेन्द्रमः / प्राप्तसूरिपदो भव्यान् बहन प्राबोधयत् क्रमात // 18 // विहरन् सूरिराट् शत्रु-जये गत्वा सुसाधुयुग् / शुक्लध्यानेन सम्पार केवलज्ञानमुत्तमम् // 16 // सूरेः सहस्रपत्रस्य कुर्वन् ज्ञानोत्सवं हरिः। सहस्रपत्रमम्भोज रैमयं व्यरचन्मुदा // 20 // तदा तत्र यतीनां तु कोटेनिमनुत्तरम् / उत्पन्नं धवलध्यान-योगात् कर्मक्षयात् किल // 21 //