________________ कृष्णचरिते नेमिनाथ-शाम्ब-प्रद्युम्नादि सम्बन्धस्वरूपम् 206 00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 1000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 गदां कौमोदकी वयं स्यन्दनं गरुडध्वजम् / धनदः प्रददौ कंस-द्विषे सन्मानपूर्वकम् / / 20 / / वनमालां हरेस्ताल-ध्वजं नीलाम्बरे हलम् / रामाय प्रददौ सद्यो धनदो रुचिरोत्सवम् / / 206 // अरिष्टनेमये ग्रीवा-ऽऽभरणं बाहुरक्षकम् / हारं त्रैलोक्यविजयं चन्द्रसूर्याख्यकुण्डले || गङ्गातरङ्गविशदे वासति विमले वरे / सर्वतेजोमयं रत्न-मप्यदाद् धनदो मुदा // 207 // मिलित्वा यादवैः सः धनदाऽऽद्यैः सुरैरपि / राज्येऽभिपिषिचे कृष्णो वलभद्रसमन्वितः // 208 // नेमिर्दशधनुर्देहः क्रमात प्राप्य च यौवनम् / निर्विकारः स्वरूपेण जिगाय स्मरवैभवम् / / 206 // एकदा दिवि शक्रेण सुराणामग्रतो मुदा / वर्णितं नेमिनाथस्य मत्त्वशौर्यादि सुन्दरम् // 210 // सत्त्वे शौर्ये कुले शैले दानरूपगुणेष्वपि / प्रभुनेंमिर्न केनाऽपि चाल्यते त्रिदशैरपि // 211 / / आकयं तत् सुराः केचित् दधतोऽमर्षमात्मनि / प्रभु चालयितुं द्वार-वत्युपान्ते समाययुः // 212 // मर्त्यरूपधराः कृत्वा पुरं स्फारं तदस्तिके / स्थिता जह्न र्गवादीनि नरान् नारीश्च भूरिशः / / 213 / / तान् जेतु ये ययू राजसेवकास्ते तदा द्रुतम् / हताः पश्चात् समायाताः प्रोचुश्च तद्विचेष्टितम् // 214 // अनावृष्गिद्विषो जेतु गतस्तैः समराङ्गणे / बद्ध्वा निजपुरीमध्ये क्षिप्तश्च भृत्यसंयुतः / 21 / / ततः समुद्रविजयं यान्तं जेतु रिपूश्च तान् / निषिध्य रामकृष्णौ तु गतौ हन्तुं द्विषस्तदा // 216 // कुर्वाणौ समरं राम-कृष्णौ तरिभिः समम् / बद्ध्वा क्षिप्तौ दृढं कारा-गृहे स्वभृत्यसंयुतौ // 217 // ततो नेमिकुमारस्तु गत्वा तत्र रणागणे / सकृपोऽपि च तैः सार्द्ध युद्धं चक्रेऽतिदारुणम् ||218 / / युद्ध कुर्वन् प्रभुः शत्रून् सर्वान् निश्चटकाठात् / चकार न यथोच्छवासं कत्तं शेकुर्मनागपि / / 21 / / ततस्ते निर्जराः सर्वे स्वं रूपं विश्रुतस्तदा / नत्वा प्रभु जगुः स्त्रीया-गमहेतुमशेषतः // 220 // तदा तेनि जरैश्चारु-हारं कुण्डलयामलम् / दत्तं यदा तदा शक्रस्तत्रेत्य प्रभुमानमत् / / 221 // जगौ शक्रः प्रभुह्य प केनापि चाल्यते नहि / अनन्तौजालसत्सव-गाम्भीर्यशौर्यवानसौ // 222 // रामकृष्णावनावृणि समुद्रविजयादयः / विधाय नेमिनं हस्न्या-रूढमानिन्युरालये // 223 // तदा शक्रयुताः सर्वे यादवा मुदिताशयाः / शत्रुञ्जयमहातीर्थ यात्रां चक्रः सविस्तरात् ||224 // नेमिं प्रणम्ध गीर्वाण-भूरिभिः सह वासवः / श्राददानो गुणान्नेमि-जिनस्य स्वर्गमीयिवान् // 225 // ततः कृष्णो बलेनाऽमा राज्यं कुर्वन् लसन्नयात् / पपालोवी तथा बाढं सुखिन्यासीद्यया दृढम् / / 226 / / अन्यदा नारदोऽभ्येत्य कृष्णस्य पुरतो जगौ / रुक्मिक्षोणिपतेवर्या समस्ति रुक्मिणी स्वसा // 227 // ततः कृष्णनृपः प्रेष्य रुक्मिभूमिाति स्फुटम् / याचते रुक्मिणी पाणि-ग्रहहेतोः शुभेऽहनि / 228|| यदा न ददते रुक्मी स्वपुत्री हरये स्वयम् / तदा दध्यौ हरियाद्या रुक्मिणी हठतो मया // 226 / / तत्य रुक्मिणं भूर-मददानं ससोदरीम् / मत्वा हृत्वा च तां कृष्णोऽचालीत् स्वीयपुरी प्रति // 230 // समायातं तदा पृष्ठौ रुक्मिणं कमलापतिः / निर्जित्य स्वपुरोपान्ते सप्रियाय वराशयः / / 231 // परिणीय रमानाथो रुक्मिणी लसदुत्सवम् / आनीय नगरीमध्ये तस्य वयं गृहं ददौ / / 232|| जवाजम्बुवतो विद्या-भृतो जम्बुवती सुताम् / स्नातां सुरनदीतीरे जहार पुरुषोत्तमः / / 233 / / पानीय स्वपुरोपान्ते गन्धर्बोद्वाहतो दुतम् / परिणीयानय द्विष्णुः पुर्यां जम्बुवतीं प्रियाम् / 234 //