________________ 174 शत्रुञ्जय-कल्पवृत्ती .0000000000000 06 17 0000 6 ០០០ង១០ 18-071600-10 100000M बद्ध्वा कुजरो नीय-मानोऽय भरतादिभिः / पश्यन् पुनः पुनः दृग्भ्यां भरतं याति वर्त्मनि // 1016 // अालानाह दृढे स्तम्भे बद्धस्तैः कुञ्जरः स च / भरतं वीक्ष्य संप्राप जातिस्मृति स्वयं तदा // 1020 // विस्मेरनयनः कुम्भी भरताभिमुखो ध्रु वम् / स्थित्वाऽक्षिसलिलं मुञ्चन् नात्ति भिक्षां बुभुक्षितः // 1021 // पुनः पुनर्गजो मुश्च-नश्रणि प्राग्भवं स्मरन् / मित्रंपूर्वभवो द्भूतं भरतं वीक्षते स्म स // 1022 / / सोमदिट्ठी संजुओ मित्तो बंभे सुरो पुरा आसि | चइऊण नरवरिंदो जानो बलसचिसंपन्नो // 1023 / / हा ! कहं अहयं पुण निदिअकम्मो तिरिक्खजोणीसु / कह हत्यि समुप्पन्नो विवेगरहिरो अनयकारी // तम्हा करेमि संपइ तं कम्मं जेण सव्वदुक्खाइं / छेत गं देवलोए मुंजामि जहिच्छिए भोगे // 1025 // श्रीरामो लक्ष्मणः श्रीमान् भरतोऽपि परे जनाः / दध्युश्चेत् केवलीहैति तदा हस्तिमनो वदेत् // 1026 // इतस्तत्र पुरे देश-भूषणः कुलभूषणः / संयतौ द्वौ समायातौ विशुद्धचरणादरौ॥१०२७|| कुर्वाणयोस्तयोः शुक्न ध्यानं पुण्यतमःक्षयात् / उत्पन्न केवलज्ञानं लोकालोकप्रकाशकम् // 1028|| देवैर्विरचिते ज्ञान्यु-त्सवेऽथ देशभूषणः / दातु यदोपदेशं तु लग्नो रैविष्टरस्थितः / / 1026 // तदा पद्मः समायातं ज्ञानिनं भ्रातृसंयुतः / अग्रे कृत्वा गजं नन्तु ज्ञानिपार्वे समीयिवान् // 1030 // प्रदक्षिणात्रयं दत्त्वा ज्ञानिनो राघवो मुदा / भ्रातृहस्तियुतो धर्म श्रोतुमग्र aa पाविशत् // 1031 // ततो भव्यावबोधाय केवली देशभूषणः / धम्म जीवदयायुक्त द्विधा प्राहेति विस्तरात् // 1032 // तथाहि-पढमो गिहवासीणं सायारो णेगपञ्जवो धम्मो / होइ निरायारो पुण णिगंथाणं जइवराणं // 1 // धम्मो अ परमबंधू ताणं सरणं च होइ जीवस्स / धम्मो सुहाण मूलं धम्मो कामदुहा घेणु // 2 // इत्यादि अथ लक्ष्मीधरोऽप्राक्षीद् भरतं प्रेक्ष्य कुम्भ्ययम् / मोदते मुञ्चते चाथ कथं तत् कथ्यतां गुरो!॥१०३३॥ देशभूषण पाचष्ट प्राप्य जातिस्मृतिं गजः / भरतेक्षणतः पूर्व भवं निन्दति साम्प्रतम् // 1034 // लक्ष्मणोऽवग् वदेदानी कुम्भिपूर्वभवान् यते ! / ततो ज्ञानी जगौ पूर्व-भवाँस्तरयैव दन्तिनः // 103 / / यदा श्रीवृषभो वृत्तं जग्राह सुरसाक्षिकम् / तदा कच्छमहाकच्छा-दयो वृषभसेवकाः // 1036 // चतुःसहस्रसङ्ख्याकाः संयमं प्रभुणा समम् / लात्वा तपःपराश्च लु-ामाद् ग्रामे पुरात् पुरे। 1037 / / युग्मम भिक्षामलभमानास्ते बुभुक्षाबाधिता भृशम् / षण्मासान्तः प्रभु मुक्त्वा बभूवुस्तापसाः पुनः // 1038|| तरूमूलफलाहाराः शश्वद्वल्कलधारिणः / जटाधरा निजछन्द-चारिणस्तापसाश्च ते // 1036 // गत्वा मरुन्नदीकूले कुर्वाणाः स वनं पुनः / भिक्षां लान्तो गृहस्थेभ्यो निर्वाहं कुर्वते निजम् ।।१०४०||युग्मम्।। उत्पन्ने स्वामिनो ज्ञाने मरीचिस्तापसः पुनः / व्रतं लात्वा पुनर्भग्नः संयमादजनिष्ट सः // 1041 // तदा प्रल्हादनक्षोणी-पतेः पातो रमापुरीम् / सूते स्म श्रीप्रिया चन्द्रो दयसूरोदयौ सुतौ // 1042 / / वैराग्यवाभितस्वान्त-स्तदा चन्द्रोदयः सुतः / सूरोदययुतो दीक्षां जग्राह प्रभुणा समम् // 1043 / / भग्नौ वृत्तात् क्रमाच्छिष्यौ मारिचेश्च तपस्विनः। भूत्वा मृत्वा भवान भूरीन् भ्रमतः स्म तपस्विनौ // 1044 / अथ चन्द्रोदयो नाग-पुरे हरिमतेः खलु / प्रल्हादनाप्रियाजातो-ऽभवत् कुलङ्करो नृपः / / 1045 // सूरोदयोपि तस्मिँस्तत्-पुरे विश्वभवात्मजः / विप्रोऽग्निकुण्डिका-जातो नाम्ना शुचिरतोऽजनि // 1046 / / कुलङ्कगे नृपोन्येधु-स्तापसोपास्तये व्रजन् / अभिचन्द्रं मुनि मार्गे वीक्ष्याऽनंसीयदा मुदा // 1047||