________________ जैनगीतासम्बन्धः 166 mass10010000000000000000 000000000000 इह खलु० हरशिरसि शिरांसि यानि रेजुः / हर हर तानि लुठन्ति गृध्रपादे / / 880|| पौष कृष्णस्य पक्षस्यै-कादश्यां पश्चिमेऽहनि / दशग्रीवो मृतो यात-चतुर्थे नरके ध्रु वम् / / 881 / / यतः-एगो य सत्तमाए पंच पंच य छट्टि ए एगो / एगो पुण च उत्यीए कन्हो पुण च उत्थपुढवीए / / 882 / / तदा जयजयेत्युच्चै-ाहरन्तः सुधाभुजः / विदधुः सुमनोवृष्टिं सौमित्रर्मस्तकोपरि // 883 / / विभीषणस्तदा सद्यः स्वस्थीकृत्य निशाचरान् / जगाद यदि सौमित्रं सेवध्वं जीवितं तदा / / 884|| कुम्भकर्णेन्द्रजिन्मेघ-वाहनाद्याः क्षपाचराः / रामं नत्वा दशास्थस्य प्रेतकर्म वितेनिरे // 885 // प्रणम्य श्री जिनाधीशं मातृवर्ग समं तदा / कारयामास सर्वत्र रामो जिनार्चनं मुदा ||886 // तत उद्यानवनतः सीतामानीय सत्वरम् / गीतगानादिनृत्यानि राघवो स्वं व्यधापयत् / / 887|| ततः सर्व परियारं स्वीयं दशमुग्वस्य च / राघवः प्रीणयामास सदन्नपानदानतः (पूजां व्यधात् स्वयम्) / इतोऽमितबलो ज्ञानी लङ्कानगरसन्निधौ / षट्पञ्चाशत् सहस्र स्तु साधुभियुक्त इयिवान् ||886 // राम-लक्ष्मण-सुग्रीव-कुम्भकर्ण-बिभीषणाः / इन्द्रजित्प्रमुखा भूपाः श्रुत्वा साधुसमागमम् ||860|| महादानं वितीर्याऽऽशु कुर्वाणा रुचिरोत्सवम् / धर्म श्रोतु समाजग्मु-ओनिनस्तस्य सन्निधौ / / 861 // तिस्रः प्रदक्षिणा दत्त्वा साधोस्तस्य कृतादराः / धर्म श्रोतुमुपाविष्टा रामाद्या मेदिनीभुजः ||862|| यतः- "अह तस्स दिणस्संते साहु णामेण तत्थ अमिअबलो / छप्पन्नसहस्सजुत्रो मुणीण लंकापुरी पत्तो / जइ सो मुणी महप्पा एन्तो लंकाहिबम्मि जीवंते / तो लक्खणस्स पीइ होन्ती सह रक्खसिंदेण ||864 // झायंतस्स भगवो नूणं घाइक्खएण कम्माणं / रयणिसमयम्मि तइया केवलनाणं समुप्पन्नं // 865|| सोऊण दुन्दुहिरवं देवाण समागयाण पउमाभो / खेयरवलेण सहिरो साहुसयासं समल्लीणो ||866 // ततो ज्ञानी जगौ धर्म-देशनां शिवशर्मदाम् / राम-लक्ष्मण सुग्रीव महीशानां पुरस्तदा / / 867|| मनसि जराभिभूता जायन्ते यौवनेऽपि विद्वांसः / मन्दधियः पुनरितरे न भवन्ति वृद्धत्वयोगेऽपि // 868 // प्रारोहन्ती शिरःस्वान्तावौ न्नत्यं भजतेतराम् / शिरसः स्वान्तमायान्ती दिशते नीचतां पुनः / / 866 // विकम्पते हस्तयुगं वपुःश्रीः, प्रयाति दन्ता अपि विद्रवन्ति / ___ मृत्युः समागच्छति निर्विलम्ब, तथापि जन्तुर्विषयाभिलाषी / / 600|| पूर्वसंसारजात् पुण्या-पुण्यनिःपा नात् किल / द्वपप्रीत्यादि जायेत धनदोष्टिनो यथा // 601 // श्रीपुरे धनदश्रेष्ठी बभूवाऽनघवैभवः / तस्य पत्नी सुरूपाऽभूद् रूपेण जितनिर्जरी // 602 / / तस्याभूवन नृपो भीमः कमलाबः पुरोहितः / मन्त्री धनाभिधः श्रेष्ठी चन्द्रः सुहृदः क्रमात् ||603|| एकदा धनदश्रेष्ठि-गेहेऽभ्येत्य धनो द्विजः / जातः कर्मकरो गेह-कृत्यानि कुरुते सदा // 604|| अन्यदा तेन विप्रेण श्रेष्ठिनः सदनाद् रमा / छन्नं लात्वा गतं रात्रौ दरदेशे कृतत्वरम् / / 605 // ततः श्रेष्ठी रमा यातां दृष्ट्वा विप्रसमन्विताम् / ज्ञात्वा लात्वा पदौ तस्य विग्रस्य पृष्ठितो ययौ // 606|| धृत्वा तं तस्करं पश्चात् समानीय नृपान्तिकात् / याव द्वन्तु रुपा श्रेष्ठी वालयामास शीघ्रतः / / 607|| तावत्तत्रागतो ज्ञानी चन्द्रचूडाभिधो जगौ / श्रेष्ठिन् न हन्यते स्तेनो विप्रोऽसौ भवताऽधुना / / 608 // श्रेष्ठी जगौ ममानेन हृता बढी रमा रहः / अतश्चैनं हनिष्यामि चोरदण्डेन हेलया / / 606||