________________ 00000000000000000000000000000000000000000000000000 000000000000000000000000000000000000000 .150. शत्रुञ्जय-कल्पवृत्ती कुर्वाणस्य दशास्यस्य विद्याप्राप्तिमहोत्सवम् / पितामहः सुमाल्यागाद् माल्यवानपि तत्र च // 36 // उत्थाय रावणो भ्रातृ-युक्तो विनयपूर्वकम् / तयोश्चरणपायो ननामाऽतुलभक्तिमान् // 370 // विद्याभिस्ताभिह द्याभिः स्वेच्छया रावणो भ्रमन् / कैलास-हिमवन्मेरु-मुरत्येषु गिरिषु ध्रुवम् // 371 // वैताब्याइक्षिणश्रेण्या सुरसङ्गीतपर्यथ / मयो विद्याधरश्वासीत् पत्नी हेमवती पुनः // 372 / / तयोर्मन्दोदरी पुत्री बभूव वरविग्रहाम् / यौवनस्थां सुतां दृष्ट्वा मयोऽवग मन्त्रिणां परः // 373 // एषा पुत्री दशास्याय दास्यते लसदुत्सवम् / विचार्येति दशास्याय दातु मयोऽचलत्तदा // 374 // मार्गे मयो व्रजन स्फारां भुवनस्यान्तरस्थिताम् / कन्यां दृष्ट्वा जगौ काऽसि किमर्थ त्वमिह स्थिता ? // 37 // साऽवग् दशाननो भ्राता मेरौ नन्तु जिनान् गतः / अहं चन्द्रनखा खड्गरक्षार्थ स्थापितेह तु // 376 // असिश्चन्द्रप्रभासाह्रो नाम्ना स विद्यते वरः / अत्रान्तरे समायातो दशास्यो मेरुपर्वतात् // 377 // वयं वरं दशास्यं तु ज्ञात्वा विद्याधरो मयः / मन्दोदरी सुतां तस्मै ददौ सूत्सवपूर्वकम् // 378 / / स(म)होदरस्य भूपस्य तडिन्मालां सुतां वराम् / विद्युल्लतामिवाम्भोदः कुम्भकर्ण उपायत // 376 / / वीरविद्याभृतः पुत्रीं नामतः पङ्कजश्रियम् / पर्यण पीत् सुहर्षेण पित्रादेशाद् विभीषणः // 380 // आदौ शक्रजितं मेघ-नादं च नन्दनावुभौ / अजीजनत् शुभे लग्ने राज्ञी मन्दोदरी क्रमात् // 381 // ज्ञात्वा वैश्रमणं शक्र-भृत्यं कस्यचिदाननात् / गत्वा दशाननस्तेन सार्द्ध युद्धं व्यधाद् भृशम् // 382 // बहुष्वहस्सु जातेषु विज्ञाय स्वं जितं रणे / नष्टो वैश्रमणो जीव-मेव लात्वाऽतिदूरतः / / 383 // विज्ञायाऽसारसंसारं तदा वैश्रमणो हृदि / लात्वा दीक्षां ययौ मुक्तिं सर्वकम्मंब्रजक्षयात् / 384 // जित्वा वैश्रमणं तस्य लात्का लक्ष्मी समां द्रुतम् / रावणः पुष्पकारूढः स्वपुरी समुपेयिवान् / / 385 // शक्रभृत्यं च तं जित्वा दशास्यो मुदिताशयः / आदित्यरजसेऽदाच किष्किन्धां सुहृदे पुरीम् / / 386 // नवं ऋक्षपुरं कृत्वा स ऋक्षरजसे ददौ / आदित्यरजसश्वासीद् बाली नामा सुतो बली // 387 // द्वितीयोऽजनि सुग्रोवः पुत्रो रुचिरविक्रमः / कनीयसी कनी तस्य सुप्रभेत्यभवत् क्रमात् // 388 / / ऋक्षरजःप्रिया वर्या हरिकान्ता शुभेऽहनि / नलनीलाभिधौ पुत्रा-वसूत वरलक्षणौ // 386 // पित्राऽथ विबुधोपान्ते नलनीलौ स्वनन्दनौ / पाठितौ विदुरौ जातौ सर्वशास्त्रेषु सन्ततम् // 360 // किष्किन्धायामथादित्य-रजा वैराग्यवासितः / बालये सूनवे राज्यं ददौ मूत्सवपूर्वकम् // 361 // युवराजपदं सोऽथ सुग्रीवाय वितीर्णवान् / अष्टाह्निकां व्यधात् सार्वा-वासेप्यादित्यभूपतिः // 362 // भूरिभिमदिन नाथैः सार्द्ध शोभनयासरे। श्रीसुव्रतगुरोः पावं जग्राहाऽऽदित्यभूपतिः (सर्व संयमम् ) // 363 अथ सूर्पणखां हृत्वा जित्वा चन्द्रोदरं नृपम् / आदित्यरजसः सूनु बिललङ्कां खरोऽग्रहीत् // 364 // हृतां सूर्पणखां ज्ञात्वा खरेणाथ दशाननः / रुष्टो हन्तुं चलन् मन्दो-दर्या पत्न्याऽथ वारितः // 36 // असावपि खरो विद्या-धरो विद्यावलोऽस्ति च / अतोऽस्मै दीयते सूप-णखा चेच तदा वरम् // 366 / / आदित्यरजसः पुत्रं चन्द्रोदराऽभिधं वरम् / बलिष्ठ हतवान् युद्धे खरोऽस्थात्तत्पुरे विले // 367 / / कदाचिद् भवता युद्धे संग्रामे निहतः खरः / तदा ते भगिनी भत -हीना नून भविष्यति // 368|| ततः सूर्पणखां जामि रावणस्य सदुत्सवम् / उपयेमे खरो विद्याधरः शोभनवासरे // 366 / /