________________ 145 जैनगीतासम्बन्धः राज्यमेकवरेणैव देहि मे सूनवेऽधुना / द्वितीयवरतो रामो वने द्वादश हायनान् // 243 // तिष्ठतात् सीतया युक्त-स्ततो दशरथो जगौ / प्रतिज्ञा मयका चक्रे या सा तु पूरयिष्यते ॥२४४॥युग्मम्॥ पत्न्यास्तादृग वचः श्रुत्वा वज्रपातसहोदरम् / तस्थौ दशरयो मौनी यावद्रामो जगौ तदा // 24 // तात ! राज्यमिदं दत्त्वा भरतायैव सूनवे / आशा सम्पूर्यतां मातुः कैकेय्या मम साम्प्रतम् // 246 // राज्येच्छा विद्यते मे न पितस्तव पदाम्बुजे / सेवावाञ्छा समस्त्येव भरतोऽतोऽस्तु भूपतिः // 247 // ततो भरतपुत्राप दत्वा राज्यं सदुत्सवम् / यावदशरथोऽचाली-ल्लातु संयममात्मसात् // 248|| तावद्रामः पितुः पादौ प्रणम्येति जगौ मुदा / वनवासाय मे देहि त्वमादेशं प्रसद्य हि // 246 // कृते दशरथेनैवं मौने दध्यौ तु राघवः / मानितं वनवासाय तातेन मम साम्प्रतम् / / 250 // सीता-लक्ष्मणयुग् रामो नत्वा तातपदाम्बुजम् / चचाल वनवासाय राज्यनिस्पृहमानमः // 251 // उक्त च-"आहूतस्याभिषेकाय विसृष्टस्य वनाय च / ददृशुर्विस्मितास्तस्य मुखरंगं समं जनाः // 1 // " तदा विशेषतोऽसारं संसारं निखिलं स्फुटम् / मत्वा दशरथचन्द्र-सूर्यन्ते संयम ललौ // 252 // रामपृष्ठौ प्रजा गत्वा प्रोचुविनयपूर्वकम् / त्वां विनाऽद्य निराधारा भविष्यामो वयं कथम् // 253 // यतः-"देहयष्टिविना मूर्ना मुखश्रीन सया विना / हग विना तारया वल्ली बिना पत्रेण नैधते // 1 // विजला सरसी चैत्य-शिलाका देववर्जिता / विद्या निरधिदेवी च गुहेव हरिवर्जिता // 2 // " एवं भूरिमहेभ्याली-प्रासादश्रेणिसंयुता / विना रामेण शोभेत नायोध्या साम्प्रतं मनाम् // 254|| एवं जल्पत्सु लोकेषु जगौ रामो जना ! ननु / अहं तातप्रतिज्ञां तु पालयिष्यामि निश्चितम् // 25 // यतः-सकृजल्पन्ति राजानः सकृजल्पन्ति साधयः / सकृत् कन्याः प्रदीयन्ते त्रीण्येतानि सकृत् सकृत् // 256 // भरतोऽपि मम भ्राता पाता न्यायाध्वना प्रजाः / मामिवाश्रितव्यो हि भरतः प्रजयापि च // 257 / / शून्यं रामेण राज्यं तु प्रपश्यन् भरतस्तदा / ययौ वालयितु राम राज्याय रामसन्निधौ // 258|| प्रणम्य भरतो राम-पदयोरूचिवानिति / राज्यं पश्चात् समेत्य त्वं गृहाणाऽनुगृहाण माम् // 256 / / अहं तु संयमं मुक्ति-शर्मदं संश्रयामि तु / संसारो रोचते मे न रोचते संयमः पुनः // 260 // अथवा लक्ष्मणो राज्यं करोतु तव सेवनम् / करिष्येऽहं सदा राम ! सुखे दुःखेऽपि निश्चितम् // 261|| लक्ष्मणोऽथ तदा प्राह भरतोक्त त्वया वरम् | अहं प्राणाऽत्यये राम-मेककं न त्यजामि च // 262 / / उक्तच--"प्रपतेद् द्यौः सनक्षत्रा पृथिवी शकलीभवेत् / शैत्यमग्निरयानाहं त्यजामि रघुनन्दनम् // 263 // भरहो उ नमित्र सिरो काउणं सिरंजलि भणइ रामं / रजौं करिहि सुपुरिस ! सयलं आणा गुणविसालम् / / अहयं धारेमि च्छत्तं चामरधारो हविज सत्तुग्यो / लच्छीहरो य मंती तुझ ण सुविहिअं किं वा // 2 // भरतं प्रति रामोऽवग-निन्दन्तु नीतिनिपुणा यदि वा स्तुवन्तु, लक्ष्मीः समाविशतु गच्छतु वा यथेच्छम् / अद्यैव वा मरणमस्तु युगान्तरे वा, न्याय्यात् पथः प्रविचलन्ति पदं न धोराः // 264 // इतश्च कैकेयी देवी तत्राभ्येत्य जगावदः / मया मुधा वने वासो भवता दापितः खलु // 26 // पथादेत्य भवान् राज्यं करोतु भरतस्तव / छत्रादि-धरणात् सेवां करिष्यति निरन्तरम् // 266|| यतः-महिला सहावचवला अदीहपेहीह सहावमाइल्ला / तं मे खमेहि पुत्त ! जं पडिकूलं कयं तुज्झ / / 267 //