Sittunja Kappo

SR No.: 004347
Original Sutra Author: N/A
Author: Labhsagar
Publisher: Agamoddharak Granthmala
Publication Year: 1970
Total Pages: 404
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 11 MB

Page 148

द्राविडवालिखिल्लादि भूपालर्षिमुक्तिगमनसम्बन्धः 133 10000000 am000000 .0000000000000000 000000000000000000000000000000000000000000000000 अभितः स्थलंग"दीन नदीह्रदतटाककान् / अपूरयद्रयानीरैः सञ्चरिष्णुभिरभ्युदः॥१६॥ सुबुद्धिः सचिवः प्राह वनेऽत्र सुमतिगुरुः / विद्यते तत्र गम्येत धर्म श्रोतु नराधिप ! // 17 // श्रु त्वेति द्राविडो भूपः सुबुद्धिधीसखान्वितः / धम्म श्रोतु ययौ पार्वे सुमतेः सुमतेगुरोः // 18 // गुरुः प्राह महीपाल ! कपाया वैरिणः खलु / इहामुत्र च दुःखानि ददते देहिनां पुनः // 16 // यतः-"जं अजिअं चरित्तं देखूणाए अ पुन्चकोडीए / तंपि कसाइय मित्तो हारेइ नरो मुहुत्तेण // 1 // " न कश्चिञ्चण्ड कोपाना-मात्मीयोऽस्तीह भूतले / होतारमपि जुह्वानं स्पृष्टो दहति पावकः // 20 // क्रोधो नाम मनुष्याणां शरीरे जायते रिपुः / येन त्यजति मित्राणि धर्माच्च परिहीयते // 21 / / सञ्चरन्तं शुभे मार्गे छलयन्ति जनं घनम् / पिशाचा इव दुःखौघ-दायिनो विषयाः समे // 22 // युगपत् पञ्चभिर्वातो विषयैर्विषसन्निभैः / हन्तु जन्तुरयं किन्तु कल्याणमपि गच्छति // 23 / / क्रोधेन ग्रसितो जीवो हिंसन् जीवान् बहून् भृशम् / नरके लभते दुःखं चन्द्रसेन इव क्षणात् // 24 // श्रीपुरे भीमसेनस्य चन्द्रसेनसुतोऽभवत् / वर्धमानः क्रमात्ताते द्वषं करति सन्ततम् // 25 // विहत्य जनकं चन्द्र-सेनः प्राप्य बहु श्रियम् / तृणप्रायं जगत् सर्व मेनेऽहङ्कारमन्दिरम् // 26 // यतः-"इक्षुक्षेत्र-वंशनाली-कदली-विषपादपाः / फले जाते विनश्यन्ति दुःपुत्रेण कुलं यया // 1 // " मृत्वा श्वभ्र गतश्चन्द्र-सेनो दुःखं श्रयन् धनम् / निर्गत्य जलधौ मत्स्यो जातः स्फाति झषान् बहून् // 27 // जीवहिंसोद्यतः श्वभ्र गत्वाऽतिदुःवसन्ततिम् / सहित्वाऽथ बने भिल्लो-ऽभवत् हिंसापरायणः / / 28|| ततः श्वभ्र गतो दुःखं सेहे भिल्लासुमान् स च / ततो निर्गत्य भीमा वने पश्चाननोऽभवत् // 26 // इत्यादि बहुशः श्वश्र-मत्स्यव्याघ्रादिकान् भवान् / चन्द्रसेनासुमा प्राप्य सेहे दुःखपरम्पराम् // 30 // एवं कषायतो जीवाः संसारे दुःखसन्ततिम् / लभन्तेऽतो न कर्तव्याः कषाया दुःखलक्षदाः // 31 // यतः-"धम्मेव्युच्छेदपरशु-बोधिशक्षदवानलः / परद्रोहोऽस्ति नरक-द्वारोद्घाटनकुचिका // 32 // मनसापि स्मृता हिंसा भवे दुःखौघदायिनी / सा पुनविहिता तन्वी नरकं नयते न कम् ? // 33 // ये राज्यादिसुखेष्वार्ता घ्नन्तीभावनरान् बहून् / ते दहन्ति निजं देह-सुद्योतकृतबुद्धयः // 34 // नरकान्तस्य राज्यस्य हेतवे किं नरेश्वर ! / बन्धुना सह वरेण हन्यन्ते जन्तुकोटयः // 35 / / अनित्यानि शरीराणि लक्ष्मीबुबुदसन्निभा / तृणाग्नितुल्या यत्प्राणाः पापं मा कुरु तत्कृते // 36|| ये राज्यादिकृते बन्धन निष्ठुरा घ्नन्ति कोपतः / ते स्वाङ्गानि स्वयं भित्त्वा भुञ्जते दुःखसन्ततिम् / 37|| "लोए अणाइनिहणे एवं अन्नाणमोहित्रा जोवा / अणुहोति कुजोणिगया दुःखं संसारकतारे // 1 // धम्मो पाभवबन्धू ताणं सरणं च होइ जोवस्स | धम्मो सुहाण मूलं धम्मो कामदुहा घेणू / / 2 / / सयलम्मि वि तेलुक्के जं दव्ये उतमं महग्धं च | तं सव्वं धम्म रुलं लहइ नरो उत्तमतवेण // 3 // जिगवरविहिए मग्गे धम्नं काऊण निच्छिउं पुरिसा / उम्मुक्काम्नकलुसा जंति सिवं सासयं ठाणं // 4 // श्रत्वेति श्रीगुरोर्वाणी वैराग्यवासिताशयः / द्राविडो वालिखिल्ल स्वं बन्धुक्ष तुमना ययौ // 38 // आयान्तं द्राविडं बन्धुक्षन्तु ज्ञात्वा तदा क्षणात् / वालिखिल्लोऽनमद् गत्वा-भिमुखं सोदरं मुदा / / 3 / / धरापीठे लुठित्वा स चरणौ पूर्वजन्मनः / अमार्जयद् रजोधूम्रान दोपानिव शिरोरुहः // 40 //