________________ 88 शत्रुञ्जय-कल्पवृत्ती .00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 // अथ सर्प-जीवसम्बन्धः / / षट्खण्डां मेदिनी नाभि-सुतो भरतभूपतिः / साधयित्वा मरुत्कूल-पाकूले स्थितोऽन्यदा // 1 // चारणश्रमणौ साधू धर्ममूर्ती दयापरौ / उत्तीर्य व्योमतोऽन्येद्यु -र्भरतस्यान्तिके स्थितौ // 2 // अकस्मादागतौ साधू दृष्ट्वा भरतचक्रिराट् / तिस्रः प्रदक्षिणाः कृत्वाऽनंसीत्पादौ तयोमुदा // 3 // दत्त्वा धर्माशिषं तस्मै भरतायाऽऽदिमो यतिः / धर्मोपदेशमादातु प्रावर्तत शिवप्रदम् // 4 // मैत्रीचतुष्कमष्टाङ्ग-योगाभ्यासरतितिः / परीषहोपसर्गाणां सहिष्णुत्वमथार्जवम् // 5 // कषायविषयारम्भ-परिहारोऽप्रमत्तता / प्रसत्तिमृदुता साम्यं मुक्तिमार्गा भवन्त्यमी // 6 // मैत्री-प्रमोद-कारुण्य-माध्यस्थ्यानि नियोजयेत् / धर्मध्यानमुपस्कत्त तद्धि तस्य रसायनम् // 7 // मा कार्षीत् कोऽपि पापानि मा च भूत् कोऽपि दुःखितः / मुच्यता जगदप्येषा मतिमैत्री निगयते // 8 // अपास्ताऽशेषदोषाणां वस्तुतत्त्वावलोकिनाम् / गुणेषु पक्षपातो यः स प्रमोदः प्रकीर्तितः // 6 // दीनेष्वार्तेषु भीतेषु याचमानेषु जीवितम् / प्रतीकारपरा बुद्धिः कारुण्यमभिधीयते // 10 // क्रूरकर्मसु निःशङ्क देवता-गुरुनिन्दिषु / आत्मशंसिषु योपेक्षा तन्माध्यस्थ्यमुदीरितम् // 11 // सबलो दुर्बलस्यापि हन्ति यो यस्य सोऽत्र वा / सहेत वेदनां घोरा-ममुत्र तत्कृतां ध्र वम् ? // 12 // पुरुषः कुरुते पापं बन्धुनिमित्तं वपुर्निमित्तं च / वेदयते तत् सर्वे नरकादौ पुनरसावेकः // 13 // परद्रव्यापहारेण लभते वधबन्धनम् / घोरदुःखमिहापुत्र परस्वं त्यज सर्पवत् // 14 // परस्त्रीसङ्गमासक्ता येऽधमा नष्टबुद्धयः / वधवन्धादिकं प्राप्य श्वभ्र ते यान्ति सप्तमे // 15 // अष्टम्यामुपवासं यो विधत्त भावपूर्वकम् / हत्वा काष्टकं सोऽपि याति मुक्तिपदं ध्र वम् // 16 // पोषधं नियमेनाऽपि यः कुर्यादष्टमीदिने / स्वर्ग राज्यादिकं प्राप्य सोऽपि याति परं पदम् // 17 // उपवासं विधत्ते य-श्चतुर्दश्यां स ना व्रजेत् / चतुर्दशगुणस्थाना-न्युल्लङध्याहो! परं पदम् // 18 // मासे मासे विधातव्य-चतुःपर्व सु पौषधम् / प्राणान्तेऽपि न मोक्तव्यो बुधैः स्वमुक्तिकारणम् // 16 // देशनान्ते नृपोऽप्राक्षी-चतुर्दश्यष्टमीदिने / उपवासो मया कार्यः पूर्व पातकपिष्टये // 20 // निर्ममौ तु युवां देहे दृश्येयां साम्प्रतं कथम् / ततोऽवक प्रथमः साधु-भरतक्ष्मापतेः पुरः // 21 // युगादीशं जिनं नन्तुगतावावां यदैकदा / तदा जगो प्रभुः शत्रु-ञ्जयमाहात्म्यमद्भुतम् / / 22 / / तावत्तिष्ठन्ति हत्यादि-पातकानि तनूमताम् / यावच्छत्रुञ्जयं तीथं श्रयते नहि कर्णयोः / / 23 / / एकैकस्मिन् पदे दत्त पुण्डरीकगिरिं प्रति / भवकोटिकृतेभ्योऽपि पातकेभ्यः प्रमुच्यते // 24 // दृष्टः श्रुतोऽपि सिद्धाद्रि-दृष्टिकर्णैः सुभक्तितः / येन स जायते मुक्ति-कन्याभत न संशयः // 25 // श्रुत्वेत्यावां जिनेन्द्राऽऽस्याद् गतौ शत्रुञ्जयाचले / अनमाव तदा तीथ कल्याणकमलाप्रदम् // 26 // तत्रेतो भूरिगीर्वाणैः सेवितः स्वर्गनायकः / नमस्तीर्थ पप्रच्छे स आवाभ्यामिति सादरम् // 27 // कुतस्त्वमीदृगरूपश्रीः समागा जल्प साम्प्रतम् / स प्राह श्रूयतामत्रा-गमहेतु ममाधुना // 28 // विदेहेषु पशुग्रामे सुशर्माऽभून्महीसुरः / दारिद्रयभाजनं मूर्ख-शिरोरत्नं जडाशयः // 26 //