________________ 13. 29. 13 ] महाभारते [ 13. 31. 4. श्रोत्रियत्वे चिरं कालं तत्रैव परिवर्तते // 13 / ब्राह्मण्यं यदि दुष्प्रापं त्रिभिवणैः शतक्रतो। तदैव क्रोधहाँ च कामद्वेषौ च पुत्रक। सुदुर्लभं तदावाप्य नानुतिष्ठन्ति मानवाः॥९ अतिमानातिवादौ तमाविशन्ति द्विजाधमम् // 14 यः पापेभ्यः पापतमस्तेषामधम एव सः। तांश्चेन्जयति शत्रून्स तदा प्राप्नोति सद्गतिम् / ब्राह्मण्यं योऽवजानीते धनं लब्ध्वेव दुर्लभम् // 10 भथ ते वै जयन्त्येनं तालाग्रादिव पात्यते // 15 हुष्प्रापं खलु विप्रत्वं प्राप्तं दुरनुपालनम् / मतङ्ग संप्रधायैतद्यदहं त्वामचूचुदम् / दुरवापमवाप्यैतन्नानुतिष्ठन्ति मानवाः // 11 वृणीष्व काममन्यं त्वं ब्राह्मण्यं हि सुदुर्लभम्॥१६ एकारामो ह्यहं शक्र निद्वंद्वो निष्परिग्रहः / इति श्रीमहाभारते अनुशासनपर्वणि अहिंसादमदानस्थः कथं नामि विप्रताम् // 1: एकोनत्रिंशोऽध्यायः // 29 // यथाकामविहारी स्यां कामरूपी विहंगमः / ब्रह्मक्षत्राविरोधेन पूजां च प्राप्नुयामहम् / . भीष्म उवाच / यथा ममाक्षया कीर्तिर्भवेच्चापि पुरंदर // 13 एवमुक्तो मतङ्गस्तु भृशं शोकपरायणः / इन्द्र उवाच / भतिष्ठत गयां गत्वा सोऽङ्गुष्ठेन शतं समाः // 1 छन्दोदेव इति ख्यातः स्त्रीणां पूज्यो भविष्यसि॥१४ सुदुष्करं वहन्योगं कशो धमनिसंततः / भीष्म उवाच / त्वगस्थिभूतो धर्मात्मा स पपातेति नः श्रुतम् // 2 एवं तस्मै वरं दत्त्वा वासवोऽन्तरधीयत। . . तं पतन्तमभिद्रुत्य परिजग्राह वासवः / प्राणांस्त्यत्वा मतङ्गोऽपि प्राप तत्स्थानमुत्तमम् // 15 वराणामीश्वरो दाता सर्वभूतहिते रतः / / 3 एवमेतत्परं स्थानं ब्राह्मण्यं नाम भारत / शक्र उवाच / तञ्च दुष्प्रापमिह वै महेन्द्रवचनं यथा // 16 मतङ्ग ब्राह्मणत्वं ते संवृतं परिपन्थिभिः / इति श्रीमहाभारते अनुशासनपर्वणि पूजयन्सुखमाप्नोति दुःखमाप्नोत्यपूजयन् // 4 -त्रिंशोऽध्यायः॥३०॥ ब्राह्मणे सर्वभूतानां योगक्षेमः समाहितः। ब्राह्मणेभ्योऽनुतृप्यन्ति पितरो देवतास्तथा // 5 युधिष्ठिर उवाच / ब्राह्मणः सर्वभूतानां मतङ्ग पर उच्यते / श्रुतं मे महदाख्यानमेतत्कुरुकुलोद्वह / ब्राह्मणः कुरुते तद्धि यथा यद्यच्च वाञ्छति // 6 सुदुष्प्रापं ब्रवीषि त्वं ब्राह्मण्यं वदतां वर // 1 बह्वीस्तु संसरन्योनीर्जायमानः पुनः पुनः / विश्वामित्रण च पुरा ब्राह्मण्यं प्राप्तमित्युत / पर्याये तात कस्मिंश्चिद्राह्मण्यमिह विन्दति // 7 श्रयते वदसे तच्च दुष्प्रापमिति सत्तम // 2 मतङ्ग उवाच / वीतहव्यश्च राजर्षिः श्रुतो मे विप्रतां गतः / किं मां तुदसि दुःखातं मृतं मारयसे च माम्। तदेव तावद्गाङ्गेय श्रोतुमिच्छाम्यहं विभो // 3 तं तु शोचामि यो लब्ध्वा ब्राह्मण्यं न बुभूषते // 8 / स केन कर्मणा प्राप्तो ब्राह्मण्यं राजसत्तम। . -2556