________________ 14. 6. 9] आश्वमेधिकपर्व [ 14. 7.2 उपाध्यायं महाबाहो यस्ते यज्ञं करिष्यति // 9 तस्या द्वारं समासाद्य न्यसेथाः कुणपं क्वचित् / व्यास उवाच / तं दृष्ट्वा यो निवर्तेत स संवर्तो महीपते // 23 एवमुक्तस्तु नृपतिर्मरुत्तो व्रीडितोऽभवत् / तं पृष्ठतोऽनुगच्छेथा यत्र गच्छेत्स वीर्यवान् / प्रत्यागच्छच्च संविग्नो ददर्श पथि नारदम् // 10 तमेकान्ते समासाद्य प्राञ्जलिः शरणं व्रजेः // 24 देवर्षिणा समागम्य नारदेन स पार्थिवः / पृच्छेत्त्वां यदि केनाहं तवाख्यात इति स्म ह / विधिवत्प्राञ्जलिस्तस्थावथैनं नारदोऽब्रवीत् // 11 व्यास्त्वं नारदेनेति संतप्त इव शत्रुहन् // 25 राजर्षे नातिहृष्टोऽसि कञ्चित्क्षेमं तवानघ / . स चेत्त्वामनुयुञ्जीत ममाभिगमनेप्सया / क गतोऽसि कुतो वेदमप्रीतिस्थानमागतम् // 12 शंसेथा वह्निमारूढं मामपि त्वमशङ्कया / / 26 श्रोतव्यं चेन्मया राजन्वहि मे पार्थिवर्षभ / व्यास उवाच / व्यपनेष्यामि ते मन्युं सर्वयत्नैर्नराधिप // 13 स तथेति प्रतिश्रुत्य पूजयित्वा च नारदम् / एवमुक्तो मरुत्तस्तु नारदेन महर्षिणा / अभ्यनुज्ञाय राजर्षिर्ययौ वाराणसी पुरीम् // 27 विप्रलम्भमुपाध्यायात्सर्वमेव न्यवेदयत् // 14 तत्र गत्वा यथोक्तं स पुर्या द्वारे महायशाः / गतोऽस्म्यङ्गिरसः पुत्रं देवाचार्य बृहस्पतिम् / / कुणपं स्थापयामास नारदस्य वचः स्मरन् // 28 यज्ञार्थमृत्विजं द्रष्टुं स च मां नाभ्यनन्दत // 15 योगपद्येन विप्रश्च स पुरीद्वारमाविशत् / प्रत्याख्यातश्च तेनाहं जीवितुं नाद्य कामये। ततः स कुणपं दृष्ट्वा सहसा स न्यवर्तत // 29 परित्यक्तश्च गुरुणा दूषितश्चास्मि नारद // 16 स तं निवृत्तमालक्ष्य प्राञ्जलिः पृष्ठतोऽन्वगात् / एवमुक्तस्तु राज्ञा स नारदः प्रत्युवाच ह। आविक्षितो महीपालः संवर्तमुपशिक्षितुम् // 30 आविक्षितं महाराज वाचा संजीवयन्निव // 17 स एनं विजने दृष्ट्वा पांसुभिः कर्दमेन च / राजन्नङ्गिरसः पुत्रः संवर्तो नाम धार्मिकः / / श्लेष्मणां चापि राजानं ष्ठीवनैश्च समाकिरत् // 31 चङ्गमीति दिशः सर्वा दिग्वासा मोहयन्प्रजाः // 18 स तथा बाध्यमानोऽपि संवर्तेन महीपतिः / तं गच्छ यदि याज्यं त्वां न वाञ्छति बृहस्पतिः / अन्वगादेव तमृषि प्राञ्जलिः संप्रसादयन् // 32 प्रसन्नस्त्वां महाराज संवर्ता याजयिष्यति // 19 ततो निवृत्य संवर्तः परिश्रान्त उदाविशत् / मरुत्त उवाच / शीतलच्छायमासाद्य न्यग्रोधं बहुशाखिनम् // 33 संजीवितोऽहं भवता वाक्येनानेन नारद / इति श्रीमहाभारते आश्वमेधिकपर्वणि पश्येयं क नु संवर्त शंस मे वदतां वर // 20 षष्ठोऽध्यायः // 6 // कथं च तस्मै वर्तेयं कथं मां न परित्यजेत् / / प्रत्याख्यातश्च तेनापि नाहं जीवितुमुत्सहे // 21 संवर्त उवाच / नारद उवाच / | कथमस्मि त्वया ज्ञातः केन वा कथितोऽस्मि ते / उन्मत्तवेषं बिभ्रत्स चङ्गमीति यथासुखम् / एतदाचक्ष्व मे तत्त्वमिच्छसे चेत्प्रियं मम // 1 वाराणसीं तु नगरीमभीक्ष्णमुपसेवते // 22 | सत्यं ते ब्रुवतः सर्वे संपत्म्यन्ते मनोरथाः। -2755 -