________________ 10. 16. 10] सौप्तिकपर्व [10. 16. 35 तस्मात्त्वमस्य पापस्य कर्मणः फलमाप्नुहि / | ततस्ते पुरुषव्याघ्राः सदश्वरनिलोपमैः / श्रीणि वर्षसहस्राणि चरिष्यसि महीमिमाम् / अभ्ययुः सहदाशार्हाः शिबिरं पुनरेव ह // 22 अप्रामवन्कचित्कांचित्संविदं जातु केनचित् // 10 अवतीर्य रथाभ्यां तु त्वरमाणा महारथाः / निर्जनानसहायस्त्वं देशान्प्रविचरिष्यसि / ददृशुद्रौपदी कृष्णमार्तामार्ततराः स्वयम् // 23 भवित्री न हि ते क्षुद्र जनमध्येषु संस्थितिः // 11 तामुपेत्य निरानन्दा दुःखशोकसमन्विताम् / पूयशोणितगन्धी च दुर्गकान्तारसंश्रयः / परिवार्य व्यतिष्ठन्त पाण्डवाः सहकेशवाः // 24 विचरिष्यसि पापात्मन्सर्वव्याधिसमन्वितः // 12 ततो राज्ञाभ्यनुज्ञातो भीमसेनो महाबलः / षयः प्राप्य परिक्षित्तु वेदव्रतमवाप्य च। प्रददौ तु मणिं दिव्यं वचनं चेदमब्रवीत् // 25 कृपाच्छारद्वताद्वीरः सर्वास्त्राण्युपलप्स्यते // 13 अयं भद्रे तव मणिः पुत्रहन्ता जितः स ते। विदित्वा परमास्त्राणि क्षत्रधर्मव्रते स्थितः / उत्तिष्ठ शोकमुत्सृज्य क्षत्रधर्ममनुस्मर / / 26 पष्टिं वर्षाणि धर्मात्मा वसुधां पालयिष्यति // 14 प्रयाणे वासुदेवस्य शमार्थमसितेक्षणे / इतश्चोर्ध्वं महाबाहुः कुरुराजो भविष्यति / यान्युक्तानि त्वया भीरु वाक्यानि मधुघातिनः // 27 परिक्षिन्नाम नृपतिर्मिषतस्ते सुदुर्मते। नैव मे पतयः सन्ति न पुत्रा भ्रातरो न च / पश्य मे तपसो वीर्यं सत्यस्य च नराधम / / 15 नैव त्वमपि गोविन्द शममिच्छति राजनि // 28 व्यास उवाच / उक्तवत्यसि धीराणि वाक्यानि पुरुषोत्तमम् / क्षत्रधर्मानुरूपाणि तानि संस्मर्तुमर्हसि // 29 यस्मादनादृत्य कृतं त्वयास्मान्कर्म दारुणम् / ब्राह्मणस्य सतश्चैव यस्मात्ते वृत्तमीदृशम् // 16 हतो दुर्योधनः पापो राज्यस्य परिपन्थकः / तस्माद्यद्देवकीपुत्र उक्तवानुत्तमं वचः / दुःशासनस्य रुधिरं पीतं विस्फुरतो मया // 30 असंशयं ते तद्भावि क्षुद्रकर्मन्त्रजाश्वितः // 17 वैरस्य गतमानृण्यं न स्म वाच्या विवक्षताम् / जित्वा मुक्तो द्रोणपुत्रो ब्राह्मण्याद्गौरवेण च // 31 - अश्वत्थामोवाच / यशोऽस्य पातितं देवि शरीरं त्ववशेषितम् / सहैव भवता ब्रह्मन्स्थास्यामि पुरुषेष्वहम् / वियोजितश्च मणिना न्यासितश्चायुधं भुवि / / 32 सत्यवागस्तु भगवानयं च पुरुषोत्तमः / / 18 द्रौपद्युवाच। वैशंपायन उवाच। केवलानृण्यमाप्तास्मि गुरुपुत्रो गुरुर्मम / प्रदायांथ मणि द्रौणिः पाण्डवानां महात्मनाम् / शिरस्येतं मणिं राजा प्रतिबध्नातु भारत // 33 जगाम विमनास्तेषां सर्वेषां पश्यतां वनम् // 19 वैशंपायन उवाच / पाण्डवाश्चापि गोविन्दं पुरस्कृत्य हतद्विषः / तं गृहीत्वा ततो राजा शिरस्येवाकरोत्तदा / कृष्णद्वैपायनं चैव नारदं च महामुनिम् // 20 गुरोरुच्छिष्टमित्येव द्रौपद्या वचनादपि // 34 द्रोणपुत्रस्य सहजं मणिमादाय सत्वराः / ततो दिव्यं मणिवरं शिरसा धारयन्प्रभुः / द्रौपदीमभ्यधावन्त प्रायोपेतां मनस्विनीम् // 21 / शुशुभे स महाराजः सचन्द्र इव पर्वतः // 35 - 1957 -