________________ 4. 23. 4 ] विराटपर्व [4. 23. 28 तथारूपा हि सैरन्ध्री गन्धर्वाश्च महाबलाः / ततस्ता नर्तनागाराद्विनिष्क्रम्य सहार्जुनाः / पुंसामिष्टश्च विषयो मैथुनाय न संशयः॥ 4 / कन्या ददृशुरायान्ती कृष्णां क्लिष्टामनागसम् // 18 यथा सैरन्ध्रिवेषेण न ते राजन्निदं पुरम् / . कन्या ऊचुः। विनाशमेति वै क्षिप्रं तथा नीतिर्विधीयताम् // 5 दिष्टया सैरन्ध्रि मुक्तासि दिष्टयासि पुनरागता / तेषां तद्वचनं श्रुत्वा विराटो वाहिनीपतिः। दिष्टया विनिहताः सता ये त्वां क्लिश्यन्त्यनागसम्॥ अब्रवीक्रियतामेषां सूतानां परमक्रिया // 6 बृहन्नडोवाच / एकस्मिन्नेव ते सर्वे सुसमिद्धे हुताशने। कथं सैरन्ध्र मुक्तासि कथं पापाश्च ते हताः। दह्यन्तां कीचकाः शीघ्रं रत्नैर्गन्धैश्च सर्वशः / / 7 इच्छामि वै तव श्रोतुं सर्वमेव यथातथम् // 20 सुदेष्णां चाब्रवीद्राजा महिषीं जातसाध्वसः / सैरन्ध्युवाच / सैरन्ध्रीमागतां ब्रया ममैव वचनादिदम // 8 बृहन्नडे किं नु तव सैरन्ध्या कार्यमद्य वै / गच्छ सैरन्ध्र भद्रं ते यथाकामं चराबले। या त्वं वससि कल्याणि सदा कन्यापुरे सुखम्॥२१ बिभेति राजा सुश्रोणि गन्धर्वेभ्यः पराभवात् // 9 न हि दुःखं समाप्नोषि सैरन्ध्री यदुपाभुते / न हि तामुत्सहे वक्तुं स्वयं गन्धर्वरक्षिताम् / तेन मां दुःखितामेवं पृच्छसे प्रहसन्निव // 22 स्त्रियस्त्वदोषास्तां वक्तुमतस्त्वां प्रब्रवीम्यहम् // 10 बृहन्नडोवाच / अथ मुक्ता भयात्कृष्णा सूतपुत्रान्निरस्य च / बृहन्नडापि कल्याणि दुःखमाप्नोत्यनुत्तमम् / मोक्षिता भीमसेनेन जगाम नगरं प्रति // 11 / तिर्यग्योनिगता बाले न चैनामवबुध्यसे // 23 त्रासितेव मृगी बाला शार्दूलेन मनस्विनी / वैशंपायन उवाच / गात्राणि वाससी चैव प्रक्षाल्य सलिलेन सा॥१२ ततः सहैव कन्याभिद्रौपदी राजवेश्म तत् / तां दृष्ट्वा पुरुषा राजन्प्राद्रवन्त दिशो दश / प्रविवेश सुदेष्णायाः समीपमपलायिनी // 24 गन्धर्वाणां भयत्रस्ताः केचिदृष्टीय॑मीलयन् // 13 तामब्रवीद्राजपुत्री विराटवचनादिदम् / ततो महानसद्वारि भीमसेनमवस्थितम् / सैरन्ध्रि गम्यतां शीघ्रं यत्र कामयसे गतिम् // 25 ददर्श राजन्पाञ्चाली यथा मत्तं महाद्विपम् / / 14 राजा बिभेति भद्रं ते गन्धर्वेभ्यः पराभवात् / तं विस्मयन्ती शनकैः संज्ञाभिरिदमब्रवीत्। त्वं चापि तरुणी सुभ्र रूपेणाप्रतिमा भुवि // 26 गन्धर्वराजाय नमो येनास्मि परिमोचिता // 15 सैरन्ध्युवाच / भीमसेन उवाच / त्रयोदशाहमानं मे राजा क्षमतु भामिनि। . ये यस्या विचरन्तीह पुरुषा वशवर्तिनः / कृतकृत्या भविष्यन्ति गन्धर्वास्ते न संशयः // 27 तस्यास्ते वचनं श्रुत्वा अनृणा विचरन्त्युत // 16 ततो मां तेऽपनेष्यन्ति करिष्यन्ति च ते प्रियम् / . वैशंपायन उवाच / ध्रुवं च श्रेयसा राजा योक्ष्यते सह बान्धवैः / / 28 ततः सा नर्तनागारे धनंजयमपश्यत / इति श्रीमहाभारते विराटपर्वणि त्रयोविंशोऽध्यायः // 23 // राज्ञः कन्या विराटस्य नर्तयानं महाभुजम् / / 17 / // समाप्तं कीचकवधपर्व // - 827 -