________________ 3. 271. 27 ] आरण्यकपर्व [3. 272. 26 नैऋतास्तत्र वध्यन्ते प्रायशो न तु वानराः // 27 तानागतान्स चिच्छेद सौमित्रिनिशितैः शरैः / इति श्रीमहाभारते आरण्यकपर्वणि ते निकृत्ताः शरैस्तीक्ष्णैर्यपतन्वसुधातले // 13 एकसप्तत्यधिकद्विशततमोऽध्यायः // 271 // तमङ्गदो वालिसुतः श्रीमानुद्यम्य पादपम् / 272 अभिद्रुत्य महावेगस्ताडयामास मूर्धनि // 14 मार्कण्डेय उवाच। तस्येन्द्रजिदसंभ्रान्तः प्रासेनोरसि वीर्यवान् / ततः श्रुत्वा हतं संख्ये कुम्भकर्णं सहानुगम् / प्रहर्तुमैच्छत्तं चास्य प्रासं चिच्छेद लक्ष्मणः / / 15 प्रहस्तं च महेष्वासं धूम्राक्षं चातितेजसम् // 1 तमभ्याशगतं वीरमङ्गदं रावणात्मजः / पुत्रमिन्द्रजितं शूरं रावणः प्रत्यभाषत / गदयाताडयत्सव्ये पार्श्व वानरपुंगवम् // 16 जहि रामममित्रघ्न सुग्रीवं च सलक्ष्मणम् // 2 तमचिन्त्य प्रहारं स बलवान्वालिनः सुतः / त्वया हि मम सत्पुत्र यशो दीप्तमुपार्जितम् / ससर्जेन्द्रजितः क्रोधाच्छालस्कन्धममित्रजित् / / 17 जित्वा वज्रधरं संख्ये सहस्राक्षं शचीपतिम् // 3 सोऽङ्गदेन रुषोत्सृष्टो वधायेन्द्रजितस्तरुः / अन्तर्हितः प्रकाशो वा दिव्यैर्दत्तवरैः शरैः। जघानेन्द्रजितः पार्थ रथं साश्वं ससारथिम् // 18 जहि शत्रूनमित्रघ्न मम शस्त्रभृतां वर / 4 ततो हताश्वात्प्रस्कन्द्य रथात्स हतसारथिः / रामलक्ष्मणसुग्रीवाः शरस्पर्श न तेऽनघ। तत्रैवान्तर्दधे राजन्मायया रावणात्मजः // 19 समर्थाः प्रतिसंसोढुं कुतस्तदनुयायिनः // 5 अन्तर्हितं विदित्वा तं बहुमायं च राक्षसम् / अकृता या प्रहस्तेन कुम्भकर्णेन चानघ / रामस्तं देशमागम्य तत्सैन्यं पर्यरक्षत // 20 खरस्यापचितिः संख्ये तां गच्छस्व महाभुज // 6 स राममुद्दिश्य शरैस्ततो दत्तवरैस्तदा / त्वमद्य निशितैर्बाणैर्ह त्वा शत्रून्ससैनिकान् / विव्याध सर्वगात्रेषु लक्ष्मणं च महारथम् // 21 प्रतिनन्दय मां पुत्र पुरा बवेव वासवम् // 7 तमदृश्यं शरैः शूरौ माययान्तर्हितं तदा / इत्युक्तः स तथेत्युक्त्वा रथमास्थाय दंशितः। योधयामासतुरुभौ रावणिं रामलक्ष्मणौ // 22 प्रययाविन्द्रजिद्राजस्तूर्णमायोधनं प्रति / / 8 स रुषा सर्वगात्रेषु तयोः पुरुषसिंहयोः / तत्र विश्राव्य विस्पष्टं नाम राक्षसपुंगवः / व्यसृजत्सायकान्भूयः शतशोऽथ सहस्रशः // 23 आह्वयामास समरे लक्ष्मणं शुभलक्षणम् // 9 तमदृश्यं विचिन्वन्तः सृजन्तमनिशं शरान् / तं लक्ष्मणोऽप्यभ्यधावत्प्रगृह्य सशरं धनुः / हरयो विविशुाम प्रगृह्य महती: शिलाः // 24 त्रासयंस्तलघोषेण सिंहः क्षुद्रमृगं यथा // 10 तांश्च तौ चाप्यदृश्यः स शरैर्विव्याध राक्षसः / तयोः समभवद्युद्धं सुमहज्जयगृद्धिनोः / स भृशं ताडयन्वीरो रावणिर्मायया वृतः // 25 दिव्यास्त्रविदुषोस्तीत्रमन्योन्यस्पर्धिनोस्तदा // 11 तौ शरैराचितौ वीरौ भ्रातरौ रामलक्ष्मणौ / रावणिस्तु यदा नैनं विशेषयति सायकैः। पेततुर्गगनाद्भूमि सूर्याचन्द्रमसाविव // 26 ततो गुरुतरं यत्नमातिष्टद्धलिनां वरः // 12 इति श्रीमहाभारते आरण्यकपर्वणि तत एनं महावेगैरर्दयामास तोमरैः / . द्विसप्तत्यधिकद्विशततमोऽध्यायः॥२७२॥ म. भा. 96 -761 -