________________ 8. 239. 3] महाभारते [ 3. 240.1 स नश्यति श्रियं प्राप्य पात्रमाममिवाम्भसि // 3 . संस्पृश्यापः शुचिर्भूत्वा भूतलं समुपाश्रितः // 16 अतिभीरुमतिक्लीबं दीर्घसूत्रं प्रमादिनम् / कुशचीराम्बरधरः परं नियममास्थितः। व्यसनाद्विषयाक्रान्तं न भजन्ति नृपं श्रियः // 4 वाग्यतो राजशार्दूलः स स्वर्गगतिकाङ्ख्या / सत्कृतस्य हि ते शोको विपरीते कथं भवेत् / मनसोपचितिं कृत्वा निरस्य च बहिष्क्रियाः॥१५ मा कृतं शोभनं पार्थैः शोकमालम्ब्य नाशय // 5 अथ तं निश्चयं तस्य बुद्धा दैतेयदानवाः। यत्र हर्षस्त्वया कार्यः सत्कर्तव्याश्च पाण्डवाः / / पातालवासिनो रौद्राः पूर्व देवैर्विनिर्जिताः // 18 तत्र शोचसि राजेन्द्र विपरीतमिदं तव // 6 / ते स्वपक्षक्षयं तं तु ज्ञात्वा दुर्योधनस्य वै / प्रसीद मा त्यजात्मानं तुष्टश्च सुकृतं स्मर।। आह्वानाय तदा चक्रुः कर्म वैतानसंभवम् / / 19 प्रयच्छ राज्यं पार्थानां यशो धर्ममवाप्नुहि / / 7 / / बृहस्पत्युशनोक्तैश्च मत्रैर्मत्रविशारदाः / क्रियामेतां समाज्ञाय कृतघ्नो न भविष्यसि / अथर्ववेदप्रोक्तैश्च याश्चोपनिषदि क्रियाः / सौभ्रानं पाण्डवैः कृत्वा समवस्थाप्य चैव तान् / मत्रजप्यसमायुक्तास्तास्तदा समवर्तयन् / / 20 / पित्र्यं राज्यं प्रयच्छैषां ततः सुखमवाप्नहि / / 8 जुह्वत्यग्नौ हविः क्षीरं मत्रवत्सुसमाहिताः। .. शकुनेस्तु वचः श्रुत्वा दुःशासनमवेक्ष्य च।। ब्राह्मणा वेदवेदाङ्गपारगाः सदृढव्रताः // 21 पादयोः पतितं वीरं विक्लवं भ्रातृसौहृदात् // 9 कर्मसिद्धौ तदा तत्र जृम्भमाणा महाद्भुता / बाहुभ्यां साधुजाताभ्यां दुःशासनमारदमम् / कृत्या समुत्थिता राजन्किं करोमीति चाब्रवीत्॥ 22 उत्थाप्य संपरिष्वज्य प्रीत्याजिघ्रत मूर्धनि // 10 आहुदैत्याश्च तां तत्र सुप्रीतेनान्तरात्मना। कर्णसौबलयोश्चापि संस्मृत्य वचनान्यसौ / प्रायोपविष्टं राजानं धार्तराष्ट्रमिहानय // 23 निर्वेदं परमं गत्वा राजा दुर्योधनस्तदा। तथेति च प्रतिश्रुत्य सा कृत्या प्रययौ तदा। वीडयामिपरीतात्मा नैराश्यमगमत्परम् // 11 निमेषादगमच्चापि यत्र राजा सुयोधनः / / 24 सुहृदां चैव तच्छ्रुत्वा समन्युरिदमब्रवीत् / समादाय च राजानं प्रविवेश रसातलम् / न धर्मधनसौख्येन नैश्वर्येण न चाज्ञया / दानवानां मुहूर्ताच्च तमानीतं न्यवेदयत् // 25 नैव भोगैश्च मे कार्य मा विहन्यत गच्छत // 12 तमानीतं नृपं दृष्ट्वा रात्रौ संहत्य दानवाः / निश्चितेयं मम मतिः स्थिता प्रायोपवेशने / प्रहृष्टमनसः सर्वे किंचिदुत्फुल्ललोचनाः। गच्छध्वं नगरं सर्वे पूज्याश्च गुरवो मम // 13 साभिमानमिदं वाक्यं दुर्योधनमथाब्रुवन् // 26 त एवमुक्ताः प्रत्यूचू राजानमरिमर्दनम्। इति श्रीमहाभारते आरण्यकपर्वणि . या गतिस्तव राजेन्द्र सास्माकमपि भारत / / एकोनचत्वारिंशदधिकद्विशततमोऽध्यायः // 239 // कथं वा संप्रवेक्ष्यामरत्वहिहीनाः पुरं वयम् // 14 स सुहृद्भिरमात्यैश्च भ्रातृभिः स्वजनेन च / दानवा ऊचुः। बहुप्रकारमप्युक्तो निश्चयान्न व्यचाल्यत / / 15 / | भोः सुयोधन राजेन्द्र भरतानां कुलोद्वह। दर्भप्रस्तरमास्तीर्य निश्चयाद्धृतराष्ट्रजः / शूरैः परिवृतो नित्यं तथैव च महात्मभिः // 1 - 718 -