Mahabharat Samhita Part 01

SR No.: 004321
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhandarkar Oriental Research Institute
Publisher: Bhandarkar Oriental Research Institute
Publication Year: 1971
Total Pages: 886
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari
File Size: 19 MB

Page 297

1. 221. 21] आदिपर्व [1. 223. 4 शिष्टादिष्टः परित्यागः शरीरस्य हुताशनात् // 21 अत एव भयं नास्ति क्रियतां वचनं मम // 11 इति श्रीमहाभारते आदिपर्वणि शाङ्गका ऊचुः / एकविंशत्यधिकद्विशततमोऽध्यायः // 221 // न त्वं मिथ्योपचारेण मोक्षयेथा भयं महत् / . 222 समाकुलेषु ज्ञानेषु न बुद्धिकृतमेव तत् / / 12 / जरितोवाच / न चोपकृतमस्माभिर्न चास्मान्वेत्थ ये वयम् / अस्माद्विलान्निष्पतितं श्येन आलुं जहार तम् / पीड्यमाना भरस्यस्मान्का सती के वयं तव // 13 क्षुद्रं गृहीत्वा पादाभ्यां भयं न भविता ततः // 1 तरुणी दर्शनीयासि समर्था भर्तुरेषणे / शाङ्गका ऊचुः / अनुगच्छ स्वभर्तारं पुत्रानाप्स्यसि शोभनान् // 14 न हृतं तं वयं विद्मः श्येनेनाखं कथंचन / . वयमप्यग्निमाविश्य लोकान्प्राप्स्यामहे शुभान् / अन्येऽपि भवितारोऽत्र तेभ्योऽपि भयमेव नः॥२ अथास्मान्न दहेदग्निरायास्त्वं पुनरेव नः // 15 संशयो ह्यग्निरागच्छेदृष्टं वायोर्निवर्तनम् / वैशंपायन उवाच / मृत्युनों बिलवासिभ्यो भवेन्मातरसंशयम् / / 3 एवमुक्ता ततः शाङ्गी पुत्रानुत्सृज्य खाण्डवे / निःसंशयात्संशयितो मृत्युर्मातर्विशिष्यते / जगाम त्वरिता देशं क्षेममग्नेरनाश्रयम् // 16 पर खे त्वं यथान्यायं पुत्रान्वेत्स्यसि शोभनान्॥४ ततस्तीक्ष्णार्चिरभ्यागाज्वलितो हव्यवाहनः / जरितोवाच / . यत्र शाम बभूवुस्ते मन्दपालस्य पुत्रकाः // 17 / अहं वै श्येनमायान्तमद्राक्षं बिलमन्तिकात् / ते शाम ज्वलनं दृष्ट्वा ज्वलितं स्वेन तेजसा। संचरन्तं समादाय जहाराखु बिलाबली // 5 जरितारिस्ततो वाचं श्रावयामास पावकम् / / 18 तं पतन्तमहं श्येनं त्वरिता पृष्ठतोऽन्वगाम् / इति श्रीमहाभारते आदिपर्वणि आशिषोऽस्य प्रयुञ्जाना हरतो मूषकं बिलात् // 6 द्वाविंशत्यधिकद्विशततमोऽध्यायः // 222 // यो नो द्वेष्टारमादाय श्येनराज प्रधावसि / 223 भव त्वं दिवमास्थाय निरमित्रो हिरण्मयः // 7 जरितारिरुवाच / यदा स भक्षितस्तेन लुधितेन पतत्रिणा / पुरतः कृच्छ्रकालस्य धीमाञ्जागर्ति पूरुषः / तदाहं तमनुज्ञाप्य प्रत्युपायां गृहान्प्रति // 8 स कृच्छ्रकालं संप्राप्य व्यथां नैवैति कर्हिचित् // 1 प्रविशध्वं बिलं पुत्रा विश्रब्धा नास्ति वो भयम् / येस्तु कृच्छ्रमसंप्राप्तं विचेता नावबुध्यते / वेनेन मम पश्यन्त्या हृत आखुर्न संशयः // 9 स कृच्छ्रकाले व्यथितो न प्रजानाति किंचन // 2 - शाङ्गका ऊचुः / सारिसृक्क उवाच / न विद्म वै वयं मातहृतमाखुमितः पुरा / धीरस्त्वमसि मेधावी प्राणकृच्छ्रमिदं च नः। अविज्ञाय न शक्ष्यामो बिलमाविशतुं वयम् // 10 शूरः प्राज्ञो बहूनां हि भवत्येको न संशयः // 3 म जरितोवाच / / स्तम्बमित्र उवाच / अहं हि तं प्रजानामि हृतं श्येनेन मूषकम् / / ज्येष्ठनाता भवति वै ज्येष्ठो मुञ्चति कृच्छ्रतः। / -287 -