________________ 1. 153. 10] महाभारते [1. 154. 22 कथं द्रुपदपुत्रस्य धृष्टद्युम्नस्य पावकात् / अस्त्राणि वा शरीरं वा ब्रह्मन्नन्यतरं वृणु // 10 वेदिमध्याच्च कृष्णायाः संभवः कथमद्भुतः॥ 10 द्रोण उवाच / कथं द्रोणान्महेष्वासात्सर्वाण्यस्त्राण्यशिक्षत। अत्राणि चैव सर्वाणि तेषां संहारमेव च / कथं प्रियसखायौ तौ भिन्नौ कस्य कृतेन च // 11 प्रयोगं चैव सर्वेषां दातुमर्हति मे भवान् // 11 एवं तैश्चोदितो राजन्स विप्रः पुरुषर्षभैः / ब्राह्मण उवाच / कथयामास तत्सर्वं द्रौपदीसंभवं तदा // 12 तथेत्युक्त्वा ततस्तस्मै प्रददौ भृगुनन्दनः / इति श्रीमहाभारते आदिपर्वणि प्रतिगृह्य ततो द्रोणः कृतकृत्योऽभवत्तदा // 12 त्रिपञ्चाशदधिकशततमोऽध्यायः॥ 153 // संप्रहृष्टमनाश्चापि रामात्परमसंमतम् / ब्रह्मास्त्रं समनुप्राप्य नरेष्वभ्यधिकोऽभवत् // 13 ब्राह्मण उवाच / ततो द्रुपदमासाद्य भारद्वाजः प्रतापवान् / गङ्गाद्वारं प्रति महान्बभूवर्षिर्महातपाः / अब्रवीत्पुरुषव्याघ्रः सखायं विद्धि मामिति॥ 14. भरद्वाजो महाप्राज्ञः सततं संशितव्रतः // 1 सोऽभिषेक्तुं गतो गङ्गां पूर्वमेवागतां सतीम् / द्रुपद उवाच / ददर्शाप्सरसं तत्र घृताचीमाप्लुतामृषिः // 2 नाश्रोत्रियः श्रोत्रियस्य नारथी रथिनः सखा / तस्या वायुर्नदीतीरे वसनं व्यहरत्तदा / नाराजा पार्थिवस्यापि सखिपूर्व किमिष्यते // 15 अपकृष्टाम्बरां दृष्ट्वा तामृषिश्वकमे ततः // 3 ब्राह्मण उवाच। तस्यां संसक्तमनसः कौमारब्रह्मचारिणः / स विनिश्चित्य मनसा पाञ्चाल्यं प्रति बुद्धिमान् / हृष्टस्य रेतश्वस्कन्द तदृषिद्रोण आदधे // 4 जगाम कुरुमुख्यानां नगरं नागसाह्वयम् // 16 . ततः समभवद्रोणः कुमारस्तस्य धीमतः। तस्मै पौत्रान्समादाय वसूनि विविधानि च / अध्यगीष्ट स वेदांश्च वेदाङ्गानि च सर्वशः // 5 प्राप्ताय प्रददौ भीष्मः शिष्यान्द्रोणाय धीमते // 15 भरद्वाजस्य तु सखा पृषतो नाम पार्थिवः / द्रोणः शिष्यांस्ततः सर्वानिदं वचनमब्रवीत् / तस्यापि द्रुपदो नाम तदा समभवत्सुतः॥६ समानीय तदा विद्वान्द्रुपदस्यासुखाय वै // 18 स नित्यमाश्रमं गत्वा द्रोणेन सह पार्षतः / आचार्यवेतनं किंचिद्धृदि संपरिवर्तते / चिक्रीडाध्ययनं चैव चकार क्षत्रियर्षभः॥७ कृतास्त्रैस्तत्प्रदेयं स्यात्तदृतं वदतानघाः // 19 ततस्तु पृषतेऽतीते स राजा द्रुपदोऽभवत् / यदा च पाण्डवाः सर्वे कृतास्त्राः कृतनिश्रमाः / द्रोणोऽपि रामं शुश्राव दित्सन्तं वसु सर्वशः // 8 ततो द्रोणोऽब्रवीद्भूयो वेतनार्थमिदं वचः॥२० वनं तु प्रस्थितं रामं भरद्वाजसुतोऽब्रवीत् / पार्षतो द्रुपदो नाम छत्रवत्यां नरेश्वरः / आगतं वित्तकामं मां विद्धि द्रोणं द्विजर्षभ // 9 तस्यापकृष्य तद्राज्यं मम शीघ्रं प्रदीयताम् // 21 राम उवाच / ततः पाण्डुसुताः पञ्च निर्जित्य द्रुपदं युधि / शरीरमात्रमेवाद्य मयेदमवशेषितम् / द्रोणाय दर्शयामासुर्बद्ध्वा ससचिवं तदा // 22 -210 -