Mahabharat Samhita Part 01

SR No.: 004321
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhandarkar Oriental Research Institute
Publisher: Bhandarkar Oriental Research Institute
Publication Year: 1971
Total Pages: 886
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari
File Size: 19 MB

Page 215

1. 147. 10] आदिपर्व [1. 148. 12 त्वयि त्वरोगे निर्मुक्ते माता भ्राता च मे शिशुः। गतासूनमृतेनेव जीवयन्तीदमब्रवीत् // 24 संतानश्चैव पिण्डश्च प्रतिष्ठास्यत्यसंशयम् // 10 इति श्रीमहाभारते आदिपर्वणि मात्मा पुत्रः सखा भार्या कृच्छं तु दुहिता किल। सप्तचत्वारिंशदधिकशततमोऽध्यायः // 147 // स कृच्छ्रान्मोचयात्मानं मां च धर्मेण योजय॥११ 148 अनाथा कृपणा बाला यत्रकचनगामिनी / कुन्त्युवाच / भविष्यामि त्वया तात विहीना कृपणा बत // 12 कुतोमूलमिदं दुःखं ज्ञातुमिच्छामि तत्त्वतः / अथ वाहं करिष्यामि कुलस्यास्य विमोक्षणम् / विदित्वा अपकर्षेयं शक्यं चेदपकर्षितुम् // 1 फलसंस्था भविष्यामि कृत्वा कर्म सुदुष्करम् // 13 ब्राह्मण उवाच / उपपन्नं सतामेतद्यद्भवीषि तपोधने / अथ वा यास्यसे तत्र त्यक्त्वा मां द्विजसत्तम / . न तु दुःखमिदं शक्यं मानुषेण व्यपोहितुम् // 2 पीडिताहं भविष्यामि तदवेक्षस्व मामपि // 14 समीपे नगरस्यास्य बको वसति राक्षसः / तदस्मदर्थं धर्मार्थं प्रसवार्थं च सत्तम / ईशो जनपदस्यास्य पुरस्य च महाबलः // 3 आत्मानं परिरक्षस्व त्यक्तव्यां मां च संत्यज // 15 पुष्टो मानुषमांसेन दुर्बुद्धिः पुरुषादकः / अवश्यकरणीयेऽर्थे मा त्वां कालोऽत्यगादयम् / रक्षत्यसुरराण्नित्यमिमं जनपदं बली // 4 त्वया दत्तेन तोयेन भविष्यति हितं च मे // 16 नगरं चैव देशं च रक्षोबलसमन्वितः / किं न्वतः परम दुःखं यद्वयं स्वर्गते त्वयि / तत्कृते परचक्राच्च भूतेभ्यश्च न नो भयम् // 5 याचमानाः परादन्नं परिधावेमहि श्ववत् // 17 / वेतनं तस्य विहितं शालिवाहस्य भोजनम् / त्वयि त्वरोगे निर्मुक्ते क्लेशादस्मात्सबान्धवे / महिषौ पुरुषश्चैको यस्तदादाय गच्छति // 6 अमृते वसती लोके भविष्यामि सुखान्विता // 18 एकैकश्चैव पुरुषस्तत्प्रयच्छति भोजनम् / एवं बहुविधं तस्या निशम्य परिदेवितम् / स वारो बहुभिर्वषैर्भवत्यसुतरो नरैः // 7 पिता माता च सा चैव कन्या प्ररुरुदुस्त्रयः॥ 19 तद्विमोक्षाय ये चापि यतन्ते पुरुषाः क्वचित् / ततः प्ररुदितान्सर्वान्निशम्याथ सुतस्तयोः / सपुत्रदारांस्तान्हत्वा तद्रक्षो भक्षयत्युत / / 8 उत्फुल्लनयनो बालः कलमव्यक्तमब्रवीत् // 20 वेत्रकीयगृहे राजा नायं नयमिहास्थितः / मा रोदीस्तात मा मातर्मा स्वसस्त्वमिति ब्रुवन् / अनामयं जनस्यास्य येन स्यादद्य शाश्वतम् // 9 . प्रहसन्निव सर्वांस्तानेकैकं सोपसर्पति // 21 / एतदर्हा वयं नूनं वसामो दुर्बलस्य ये। ततः स तृणमादाय प्रहृष्टः पुनरब्रवीत् / विषये नित्यमुद्विग्नाः कुराजानमुपाश्रिताः // 10 अनेन तं हनिष्यामि राक्षसं पुरुषादकम् // 22 ब्राह्मणाः कस्य वक्तव्याः कस्य वा छन्दचारिणः / तथापि तेषां दुःखेन परीतानां निशम्य तत् / / गुणैरेते हि वास्यन्ते कामगाः पक्षिणो यथा // 11 बालस्य वाक्यमव्यक्तं हर्षः समभवन्महान् // 23 राजानं प्रथमं विन्देत्ततो भार्यां ततो धनम् / अयं काल इति ज्ञात्वा कुन्ती समुपसृत्य तान् / / त्रयस्य संचये चास्य ज्ञातीन्पुत्रांश्च धारयेत् // 12 - 205 -