________________ पा. विषयवसूरीधररचितवृत्तिसहिते अष्टमः सर्गः [ 242 निवृतिमाप्यापि निरुपाधिभाबमाप्यापि यदुरासदं दुष्प्राप्यं सुखमवाप्यते तत्सोपाधिकत्वेऽपि अवाप्तः प्राप्ता, अमुक्तः, भवस्थैरिति यावत् , निवृतिं मुकिमपि, अपिना अन्यस्याप्तौ तु का कयेति ध्वन्यते / आप्य दुरासदम् दुष्प्रापम् / मुक्तिसुखापेक्षयाऽप्यधिकं सुखमापेत्यर्थः // 170 // કમારામાં શિરોમણિ સમાન તે અમરદત્ત તે મણિમંજરીને જોઈ તે સુખ પામ્યો કે જે મુક્ત આત્માઓ મુક્તિ મેળવીને પણ દુખે કરીને મેળવી શકે છે. ૧૭૦માં __अथ मित्रमुदो नागरकृतस्तुतिमाहकटसुहृत्प्रियता कटसङ्गराम्बुधितटप्रतिपत्तिरनाहता / कटविसाध्वसमानसवृत्तिताकटमतिप्रचयोऽपचयोज्झितः // 171 / / इति स मित्रमुदाश्रितसंमदैरभिनुतो मणिसारकनागरैः / न गुणवद् यदि वस्तु विवण्यते, क्व रसनारसमभुद्तमश्नुताम् ? // 172 // कटा सातिशया क्रियाकारिका, सार्थिका इतियावत् , सुहृदि प्रियता प्रेम एतादृशकार्यसाधनेन सुहृदि प्रेम सार्थकम् सातिशयम् वा इत्यर्थः / अनाहता निर्विघ्ना, कटा सफला, क्रियाकारिकेतियावत् / सङ्गरस्य प्रतिज्ञायाः तद्रूपस्य अम्बुधितटस्य समुद्रतटस्य च प्रतिपत्तिः प्राप्तिः / कटे काले विसाध्वसा निर्भया मानसवृत्तिः मनोनिश्चलता यस्य स तादृशस्तभावः, अपचयोज्झितः हासरहितः कटे आपदि मतिप्रचयःबुद्धिराशिः / इतीत्थम् मणिः मुख्यो येषां ते मणि सारवन्तः ते च ते नागरा तैः आश्रितसंमदैः प्राप्तहर्षेः मणिसारकस्य तदाख्यवणिजो नागरैः पौरैः स मित्रमुत् , अभिनुतः स्तुतः / तादृशदु:साध्यकार्यसाधकस्य स्तुतिरुचित वेत्याह-यदि गुणवत् उत्कृष्टं वस्तु न विवण्यते, तदा, रसना जिह्वा अद्भुतं विलक्षणं रसं प्रीतिं क्व अश्नुताम् प्राप्नोतु / गुणवद्वस्तुप्रशंसयैव हि रसनाया: रसग्रहणम् / अन्यथा तु स्वादग्रहणम् इति भावः // 171 / 172 / / युग्मम् // કે મિત્રપ્રેમ! નિવિન રૂપે પ્રતિજ્ઞા રૂપી સમુદ્રના તટની કેવી પ્રાપ્તિ કેવિ નિર્ભય મનોવૃત્તિ ? કદી ક્ષીણ ન થાય એવો કેવો બુદ્ધિ વૈભવ ! મિત્રમુદનું બધું ય અશ્વત છે. આમ અત્યંત હર્ષ પામેલા મણિસાર વગેરે નગરસ્વજનોથી તે મિત્રમુદ અભિનંદિત કરાય. ગુવાલી વસ્તુ વર્ણન તેમ થાય તો nia महसुस 24 ४या अनुभवे ? // 171-172 // सुजनभावमितेरथ नागरैर्भजति शुष्मणि तत्र च साक्षिताम् / स्वमनसः परितापनिवृत्तये व्यधित सोऽपि विवाहविधि तया // 173 // अथ पश्चात्, सुजनभावं सज्जनताम् , इतैः प्राप्तैः सजनैरित्यर्थः, नागरैः, सह तदृष्टव्येत्यर्थः / कृतसहाय इत्यथोमभ्यते, तत्र शुष्मणि अग्नो "वहिः शुष्मा कृष्णवर्मा" इत्यमरः। साक्षिता भजति च, अग्नि साक्षीकृत्येत्वः; सः अमरदत्तोऽपि, स्वमनसः, परितापस वियोगजनितज्वरस्थ. निवृत्तये शान्तये वया मणिमञ्जर्या सह विवाहविधि व्यषित-चकार ॥१७शा