________________ 226 ] श्रीशान्तिनाथमहाकाव्ये तदालये राजसुतागृहे, भयम् यामिककर्तृकदर्शनबन्धनादिभयमपास्य त्यक्त्वा भवानपि कथं यास्यति ? अत्र स्थितौ तदालयगमने महतो भयस्य सम्भवः, तत्र का प्रतीकारः ? इत्याशयः // 122 // અને બોલી કે હે બુદ્ધિમાન વત્સ સાત વાડાઓના અનેક પહેરખીઓથી પરિવરાયેલા મણિમંજરીના આ મહેલમાં તમે પણ નિર્ભય રીતે કેમ જશો ? ૧રરા अथ तया भवने तदपेक्षिते, निजकरोम्बुरुहा समवेक्षिते / असमविक्रमभृत्तडिदुच्छिखं, करणमेव ददावतिसाहसः॥१२३॥ अथ स्वप्रश्नस्योत्तरमप्राप्यैव, तथा कुट्टिन्या तस्य मित्रमुदः अपेक्षिते आकानिक्षते; इष्टे इत्यर्थः / भवने राजसुताप्रासादे, समवेक्षिते दर्शिते सति, असमं विक्रममतुलपराक्रमं बिभर्तीति सः तादृशः अतिसाहसः मित्रमुत्, तडिदुच्छिकम् विद्युद्वद्भास्वरम् करणरज्ज्वादिसाधनम् ददौ, उतक्षेपणादिना भवने समसञ्जयत् गुप्तरीत्या राजादिभवनमारुरुक्षुर्हि तादृशेन रज्वादिसाधनेन तदधिरोहतीतिप्रसिद्धमेव, न तु भीतिप्रश्नेन विररामेत्येवकारार्थः / / 12 / / પછી તેણીવડે પિતાના કર-કમળથી તે ઈષ્ટ મહેલ બતાવા છતે અતુલ્ય પરાક્રમી ને અત્યન્ત સાહસીક મિત્રમદે વિજળીની જેમ ઊર્વ મુખઊંચી ફાલ દીધી અથવા આકાશમાં ઊંચી નીસરણી જેવું સાધન મૂછ્યું 123 अति विशालसमुन्नतशालक-प्रवितति समतीत्य निमेषतः / प्रवरजालगवाक्षमधिश्रितः, समवलोकयति स्म स कन्यकाम् ? // 124 // अतिविशालानासमुन्नतानां मत्युच्चानां शालकानां प्राकाराणां-"प्राकारो वरणः साल: शाल:" इत्यमरः / प्रवितति श्रेणिं समतीत्य समुल्लङ्घय निमेषतः निमेषमात्रेण, प्रवरं शोभनं जालं यस्मिन् तादृशम् गवाक्षं राजसुताप्रासादवातायनमधिश्रितः प्राप्तः स मित्रमुत् कन्यकां मणिमञ्जरी समवलोकयति स्म, ददर्श ! “वातायनो गवाक्षः" इत्यमरः / / 124 / / તે ક્ષણ વારમાં અત્યંત મોટા ને ઊંચા મકાનોની પરંપરાને ઓલંગીને ઉત્તમ જાલિયાવાળા ગોખ ઉપર પહોંચી તે કન્યાને જોઈ. 124 अहह ! वीरशिरोमणिरेष को, बलमियच्च यदीयमवेक्ष्यते ? / इति सहर्षमियं परिचिन्तय-न्त्यचिरमालयमापक कुट्टिनी // 125 // अहह ! इति-सानन्दाश्चर्ये / एष दृश्यमानः कः, अनिर्वचनीयः वीरशिरोमणिः यदीयमियदसाधारणं बलम् अवेक्ष्यते ? इति इत्थं परिचिन्तयन्ती सहर्षम् इयं कुट्टिनी अचिरं शीघ्रमेव आलयं निजगृहम् आपक प्राप / स्वार्थेऽकच // 125 / / તે કુટની પણ અરે રે આ કોણુ વીરમણિ છે. કે જેનો આ બળ જોવામાં આવ્યું છે. એમ હર્ષ ભારે ચિન્તવતી શીધ્ર જ પિતાના ઘરે પહોંચી ગઈ. 12 પાન