Page Text
________________ सर्व-शतकवृत्ती // 2 // त्ति (सू० 166). एवं योगशास्त्रवृत्तावपि-प्रमादोऽज्ञान' संशयः विपर्यय राग द्वेष" मतिभ्रंश योगदुःप्रणिधानता धर्मानादर भेदादष्टविध ' इति / एते च प्रमादा अज्ञानवर्जिताः सम्यग्दृष्टेरपि सम्भवन्तो यथासम्भवं प्रमत्तसंयतपर्यन्तानामेव भवन्ति, न पुनरप्रमत्तानामपि, प्रमादाप्रमत्ततयोः सहानवस्थानात् / तेनेहाष्टसु प्रमादेषु यौ रागद्वेषौ प्रमादत्वेनोपात्ती, तौ योगानां दुःप्रणिधानताजननद्वारा आरम्भिकीक्रियाहेतू ग्राह्यौ / तौ च सविषयकत्वेन व्यक्तावेव भवतः , तयोश्च तथाभूतयोर्जीवघातं प्रति फलोपहितयोग्यतया कारणत्वस्य कादाचित्कत्वेऽपि स्वरूपयोग्यतया तु तयोस्तस्य सार्वदिकत्वात् / एतच्च प्रमत्तानां प्रमत्तत्वान्यथानुपपत्त्येत्यग्रे दर्शयिष्यते / यद्यपि सामान्यतो रागद्वेषावप्रमत्तसंयतानामपि कदाचित्फलोपहितयोग्यतयाऽपि जीवघातादिहेतू भवतः , तथापि तेषां तौ न प्रमादौ, यतनाविशिष्ठया प्रवृत्त्या सहकृतयोस्तयोरारम्भिकीक्रियाया अहेतुत्वात् / तदपि अनाभोगसहकृतयतनावि. शिष्टयो रागद्वेषयोर्योगानां दुःप्रणिधानताजनने सामर्थ्याभावात् , सम्यगीर्यया प्रवृत्त्या तयोस्तथाभूतसामर्थ्यस्यापहरणात् / न चैवं प्रमत्तानां सम्भवति, तेषामयतनाविशिष्टयो रागद्वेषयोर्योगानामशुभताजनकत्वेनारम्भिकीक्रियाया हेतुत्वात् / अत एव प्रमत्तानां विना अपवादं जीवघातादिकं प्रमादसहकृतानाभोगजन्यम् / यदागमः- अजयं चरमाणो अ पाणभूआई हिंसई ' इत्यादिदशवैकालिकसूत्रस्य वृत्तौ 'अयतनया चरन् प्रमादानाभोगाभ्यां प्राणिभूतानि हिनस्ती'ति भणितम् / तत्र प्रमादत्वं च रागद्वेषयोरयतनाप्रवृत्तिजन्यमेव / | તિહાં પ્રમાદયોગ તે પ્રમાદઈ જ હુઇ. તે પ્રમાદ આઠે પ્રકારે શ્રી સ્થાનાંગ ગમે જે માટે છે, પ્રમાદે. પ્રમાદ–અજ્ઞાનાદિક બંધહેતુ જે કારણુરૂપ તેણેિ. કહિઉં છે–પ્રમાદ તે મુર્ણિદે કહિએ આઠ : ભેદે અજ્ઞાન સંશય મિથ્યાજ્ઞાન, રાગ, દ્વેષ, મતિભ્રંશ ધર્મનઈ વિષઈ અનાદર વેગનું દુ:પ્રણિધાન, આઠે પ્રકારે વર્જવએ. યોગશાસ્ત્રવત્તિ' વિષે પણિ ઈમ. એ પ્રમાદ તે અજ્ઞાન વિના સમ્યગદષ્ટિને સંભવતા હતા પ્રમત્તસંયત પર્ય તને હુઈ, પણિ અપ્રમત્તને ન હુઈ પ્રમાદ અને અપ્રમત્તતાને સંઘાતે અણમિલવાથી. તે વતી. આઠ પ્રમાદને વિષે જે રાગદ્વેષ પ્રમાદપણિ કહ્યાં, તે યુગને દુપ્રણિધાન પર્ણિ નિપજાવવાની રીતિ આરંભિકી ક્રિયાના હેતુ, તે ગ્રહિવા. અને તે સવિષયક પણે વ્યક્તજ હુઈ, તેહવા જે તે રાગદ્વેષ તેહ છવઘાત પ્રતિ ફલસહિત ગ્યપણે કારણુપણાને કિંવારેકિં થાવાપણે પણિ સવરૂપયોગ્યતાઈ તો તેહસિં તે છવઘાતને સર્વદા છતાપણુથી. એ તે પ્રમત્તાપણું અને અપ્રમત્ત પણું તેની અનુપત્તિજ એહવું આગલિ દેખાડીયે. જે એ સામાન્યથી રાગદ્વેષ તે અપ્રમત્ત પણિ કિવાકિ લિસહિત ગ્યતાઈ પણિ છવધાતાદિકના હેતુ હુઈ તઉ પણિ તેહને તે પ્રમાદ નહીં', જયણાઈ યુકત જે પ્રવૃત્તિ, તેણે સહિત જે રાગદ્વેષ, તેને આરંભિકકિયાના અકારપણાથી, તે પણિ અનાભાગે સહિત જયણાઈ વિશિષ્ટ રાગદ્વેષને, યેગને દુપ્રણિધાનપણાઈના નીપજાવવાને સમર્થાઈ પણના અભાવથી. સમ્યમ્ સમિતિપ્રવૃત્તિ તે રાગદ્વેષને તથાબત સામર્થના અપહરણથી. પ્રમત્તને ઇમ સંભવે નહીં. પ્રમત્તને અજયણાઈ વિશિષ્ટ રાગદેષને અશુભતાનઈ ઉપજાવઈ આરંભિકી ક્રિયાનાં હેતુપણાથી. એતલાજ વતી પ્રમત્તયતીને અપવાદવિના છવધાતાદિક તે પ્રમાદસહિત અનાભોગજન્ય. જે માટે આગમ– અજયણુઈ ચાલતો પ્રાણભૂતને હણે " ઇત્યાદિ જે દશ૦ સૂ૦ તેહની વૃત્તિ-અજયશુઈ ચાલતે પ્રમાદ અને અનાભોગે પ્રાણતો હશે એહવું કહિ. તિહાં પ્રમાદપણું રાગદ્વેષને અજયણાની પ્રવૃત્તિજન્યજ,
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |