Page Text
________________ सम्यग्दृशां मांसाहाराधभावविमर्शः सैठिइं ठावेस्संति 2 ता भारहे वासे सुहंसुहेणं अभिरममाणा 2 विहरिस्संति 'त्ति श्रीजम्बूद्वीपप्रज्ञप्तौ (सूत्र 39. पृष्ठ 175 ), व्याख्या यथा-'तए णं ते मणुआ' इत्यादि, ततस्ते बिलवासिनो मनुजाः भारतवर्ष परूढेत्यादिविशेषणविशिष्टं जातं चापि 'पासीहिति' द्रक्ष्यन्ति, दृष्ट्वा च बिलेभ्यो निर्द्धाविष्यन्ति-निर्गमिष्यन्ति, निर्गत्य च हढेत्यादि-हृष्टा-विस्मिताः, तुष्टाः-सन्तोषवन्तः एवंविधाः सन्तोऽन्योऽन्यं सहावेस्संति-शब्दापयिष्यन्ति, शब्दापयित्वा च एवं वदिष्यन्ति-' जाए णं' ति, जातो भो देवानुप्रिया ! भारतो वर्षः परूढरुक्खगुच्छगुम्मे ' त्यादि यावत् सुखोपभोग्यश्च, 'तं जे णं' ति / तस्मात कारणात् यो 'ण'मित्यलङ्कारे, देवानुप्रिया ! अस्माकं मध्ये कश्चित् अद्यप्रभृति-इतो दिनादारभ्य अशुभ कुणपं-मांसमयमाहारमाहरयिष्यति सोऽनेकाभिश्छायाभिराक्रोशरूपाभिः शिक्षाभिर्वर्जनीयः इति कृत्वा संस्थितिं-मर्यादा स्थापयिष्यन्ति, स्थापयित्वा च भारते वर्षे सुखंसुखेन यथेप्सितसुखानुभवनेन अभिरममाणाः-क्रोडां कुर्वाणाः विहरिष्यन्ति-आसिष्यन्ते इति / ननु भो ! यद्येवं, कथं तर्हि हरिवंशाविकुलेषु मांसभक्षणादिप्रवृत्तिरिति चेदुच्यते-प्रोग्भवीययौगलिकवैरिणा देवेन हरिवर्षीययौगलिकस्य नरकहेसवे मांसभक्षणाभ्यासः कारितः, ततस्तत्प्रवृत्तिः सहेतुकेति केचिद् वृद्धाः / केचित्तु बिलवासिनोऽपि मनुजाः सर्वेऽपि न मांसाहारिणः किन्तु प्रायः , तेन केचिद्वनस्पत्याद्याहारिणोऽपि / न च बिलमध्ये वनस्पतिः न भविष्यतीति शङ्कनीयम् / हंसादिसर्वपक्षिजातिस्थित्यर्थ मृगसिंहादिसर्वगर्भजतिर्यगृजातीयस्थित्यर्थं च वनस्पतेरवश्यभावात् / अत एव आगमोऽपि-' तए णं ते मणुआ निस्सीला ઇત્યાદિર શ્રી નેમીનાથ અને સારથીનું પ્રશ્ન અને ઉત્તર, તપૂર્વક તે વધના દૂષણ પ્રગટ કર નિવવું શ્રાનેમિનાથને થયું. શાવકક આચી પણ તે તેવા વ્યતિકરના અસંભવથી, સહકારાદિના કલના આરંભવિણઈએ તેમ પ્રક્ષાદિક સંભ નહીં. કેતલાએક તે સમ્યગદષ્ટિને માંસભક્ષણને વિષે અવિરતિજ આગલિંગ કરે છે, પ|િ અજ્ઞાત છે જિન-વચનના પરમાર્થ જેણે એહવા જાણિવા. અવિરતિને પણિ માંસભક્ષણને પરિત્યાગ તે અભક્ષ્યપણથીજ.' તે કિમ આવતા ઉત્સર્પિણીના બીજા આરાની આદિ પુ૫-ફલ-પત્ર-છાયાદિકે યુક્ત વિવિધવૃક્ષ ખાં બિલથી નિકા મનુષ્ય મિલીને જુઓઆ વૃક્ષ આજીવિકાદિકનું નિર્વાહનું હેતુ જે ફલાદિક તેણેિ યુક્ત છે. એહવું ચીંતવી આજ ડિ કેણુિં અશુભ એવું માંસ ન ખાવું એવી મર્યાદાના કરનાર થાસે. જે માટે આગમ-તિવાર પછી તે બીલવાસી મનુષ્ય ભારતવર્ષને વિષે ઊગ્યા છે ગુછ-ગુમ-વલ્લી–તૃણપર્વ-હરિત-ઔષધી તિણિ સહિત પુષ્ટ છે પત્ર-પ્રવાલ-પલ્લવ-અંકુર-પુષ-ફલ તેણેિ યુકત સુખ ઉપગજ તે દેખચ્ચે, દેખીને બીલથી નીકલસ્પે, નીકલિને હર્ષિત તુષ્ટ હેતા અન્યોન્ય તેડાવચ્ચે તેડાવીને ઈમ કહેર્યો ? થયો જે દેવાનુપ્રિય ! ભારતવર્ષ પ્રરૂટગુચ્છ ઈત્યાદિયાવત સુખભોગ, તે માટે દેવાનુપ્રિય ! આપણા માટે આજ પછી અશુભ તે માંસ તેહને જે આહાર કરચે તે અનેક અછાયા જે આક્રોશરૂ૫ તેણુિં વજવે. એવું કરી મર્યાદા કરસ્ય, કરીને ભારતવર્ષને વિષે સુખે ક્રિડા કરતાં વિચરત્યે એ જંબદ્વીપપ્રપ્તિને વિષે. તે બીલવાસી મનુષ્ય ભરતક્ષેત્રે પ્રરૂઢઇત્યાદિવિશેષણે યુકત થયું દેખસે દેખીને બીલથી નીકલસ્ય, નીકલીને હર્ષ-સંતોષ પામ્યા એહવા તા માહોમાંહે બેલાવહેં, બેલાવીને એહવું કહેયે. થયો હે દેવાનુપ્રિય ! ભારતવર્ષ, ઉગ્યા છે ગુછ-ગુમાદિ જિહાં યાવત સુખેં ઉપગ્ય તે કારણથી. જે જ એહવું અલંકારાઈ. સરલ ભાવીએ આપણા માંહિં કેઇએ એ દિવસથી માંડીને અશુભ માંસ
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |