________________ सह-शतकवृत्ती . ... अयं भावः-सर्व हि कार्य कारणसामग्रीसापेक्षम् , अन्यथा कार्यानुत्पत्तेः, 'नाकारणं भवेत्कार्य 'मिति वचनात् अनुभवसिद्धत्वोच्च / सामग्री च प्रकृते देशविरतेरिव संवररूपस्यापि द्रव्यस्तवस्य परिग्रहारम्भसापेक्षा / सा च तथाभूता सामग्री संयतानां न भवत्येव, सर्वप्रकारेणारम्भपरिग्रहयोः परित्यागात् , अन्यथा द्रव्यस्तवभावस्तवयोरुभययोरप्युच्छेदः प्राक् प्रदर्शितो वोध्यः / पूजोपयोगिनोस्तु परिप्रहारम्भयोरप्रत्याख्याने च सर्वविरतिः कस्याऽपि न स्यात् / सर्वविरत्यभावे च न देशविरतिरपि, तस्याः सर्वविरतिसापेक्षत्वात् , अन्यथा कस्य देश उच्यते / एवं विहारादौ जीवविराधनाया अप्रत्याख्यानापत्त्यापि भाव्यम् / तेन यथौचित्येन कारापणानुमोदनालक्षण-द्रव्यस्तवादिधार्मिकानुष्ठानमात्रं धार्मिकत्वान्यथानुपपत्त्या संवररूपमेव / संवररूपत्वेन चोपादेयता स्यात् / 'उपादेयश्च संवर 'इतिवचनात् / तस्य सर्वविरतावन्तर्भूतत्वेन सर्वविरतिप्रतिपत्तिसमय एवोपादेयत्वेनाभ्युपगतं सर्वेषामपि संयतानां मवत्येव, तत्कारणसामध्याश्च शुभमनोवाक्कायव्यापारसापेक्षायाः सर्वेषामपि संयतानां सर्वकालं सत्त्वात् / अत एव स्वयमननुष्ठीयमानमपि देशविरत्यादिकं यथौचित्येन जिनोप्युपदिशत्यनुजानात्यनुमोदयति च / परं केवलिनो देशविरतेरिव सर्वविरतिरूपमपि सामायिकादि चारित्रं न स्यात् / तस्य सर्वोत्कृष्टे स्नातकचारित्रेऽन्तर्भूतत्वात् , कषायानाभोगसापेक्षतत्कारणसामग्रयो अप्यभावाच्च / नहि कषायानाभोगोदयमन्तरेण सातिचारं सापवादिकं च सामायिकादि चारित्रं सम्भवति, अतिचारादिप्रतिषेवणस्य कषायानाभोगायत्तत्वात् , कषायानाभोगौ च केवलिनो न भवतः , क्षीणत्वात् / तस्मात् सामग्रयनुरोधेन कर्तव्यलक्षणो द्रव्यस्तवः श्रमणोपासकानामेव / सामायिकादिचारित्रं च कषायानाभोगोदयवतामेव संयतानां भवति तेन सयोगिसम्यग्दृष्टिमात्रस्य द्रव्यस्तवभावस्तवावन्योऽन्यानुविद्धावेव भवतः। यदुक्तंતે પ્રતિમા આગલિં જ ભલુ કરીને જ. કિમ પ્રતિમાના વૈરીને તેનું પ્રામાણ્ય ? એ વતી સૂકમબુદ્ધિ વિચારવું. હિવે વિસ્તાર પૂર્ણ જ. - હિવે તિહાં જે સાધુને પોતે કરિવારૂપ જે દ્રવ્યસ્તવ તેહને જે અભાવ તે પરિગ્રહ અને આરંભ તેને અપેક્ષાને જે તેના કારણે તેની સામગ્રીને અભાવેજ જાણુ. એ ભાવ-સકલકાર્ય તે સામગ્રી અપેક્ષા હુઇ. અન્યથા કાર્યની અનુત્પત્તિથી, કારણવિના કાર્ય ન હુઈ એહવા વચનથી ઇમજ દીસે છે વતી. વલી સામગ્રી તે એહ વિષે દેશવિરતિની પરે સંવરર૫ પર્ણિ દ્રવ્યસ્તવને પરિગ્રહ અને આરંભની અપેક્ષા સહિત, તે તે તેહવી જે સામગ્રી તે સંયતને ન હુઈજ સર્વ પ્રકારે પરિગ્રહ અને આરંભના ત્યાગથી. ઇમ ન હુઈ તે દ્રવ્યસ્તવ ભાવસ્તવ એ બિહુને ઉછેદ પૂર્તિ દેખાડયો તે જાણિ. પૂજાના ઉપયોગિં જે પરિગ્રહ અને આરંભને અણુપચ્ચક્ખાણું સર્વવિરતિ કેાઇને ન હુઈ. સર્વવિરતિને અભા દેશવિરતિ પર્ણિન હુઈ. તે દેશવિરતિને સર્વવિરતિના સાપેક્ષપણાથી અન્યથા કેહને દેશ કહીઈ. ઈમ વિહારાદિકને વિષે ઇવવિરાધનાના અણુપચ્ચખાણની આપત્તિપણિ વિચારવું. તે માર્ટિ યથાઉચિત પણુિં કરાવવા અને અનુમોદવારૂપ જે દ્રવ્યસ્તવાદિધાર્મિક-અનુષ્ઠાન માત્ર તે ધાર્મિકપણાની અષા અનુ૫૫ત્તિથી સંવરરૂપજ, સંવરરૂપપણિ તો ઉપાદેયપણું થાઈ. સંવર તે ઉપાદેય એ વચનથી. અને તે ધર્માનુષ્ઠાન તે સર્વવિરતિ મણે અન્તજ્ત પણિ, સર્વવિરતિની પ્રતિપત્તિના સમયને જ વિષિ ઉપાદેયપણુઈ માન્યું સર્વે સંયતીને હુઈ જ. શુભ મન-વચન-કાયાના વ્યાપારની અપેક્ષા કરે એવી જે કરાવવા અનુમોદવા૩૫ જે દ્રવ્યસ્તવ તેના કારણની સામગ્રીને સકલયતીને સદાએ છતાપણાથી એતલાજવતી चात अशतु मे देशवि२त्यात ते यथायित पनि पाय अपशि मा भने अनुमा परि -