Page Text
________________ परमते जिनमतसदृशानुष्ठानस्य वैफल्यम् 229 यदुक्तम्-‘आणाइ अवटुंतं जो उववूहिज्ज मोहदोसेण / सो आणा अणवत्थं मिळछत्तविराहणं पावे' // 1 // इति साधुपश्चाशक ( 39 गाथा ) वृत्तौ / कचिन् 'तित्थयररस सुअस्स संघस्स य पञ्चणीओ सो' इति उत्तरार्द्धम् / आशातना च मिथ्यात्वं दीर्घसंसारहेतुः / यदागमः-'आसायण मिच्छत्तं आसायणवज्जणाउ सम्मत्तं / आसायणणिमित्तं कुवह दीहं च संसारं // 1 // ति / उपदे. ( माला, गा० 410 ) आशातना चेहाङ्गीकृततीर्थकदाज्ञातिक्रमात / यतस्तीर्थकृद्धिः सम्यग्दशां मिथ्यादृष्टिप्रशसा सम्यक्त्वातिचाररूपत्वेन निषिद्धा / तां च कुर्वन् अङ्गीकृतजिनाज्ञोपरित्यजनेन जिनाज्ञाविरा. धको जिनवराशातनाकारीति भाव इति गाथार्थः // 84 // अथ यदि मिथ्याष्टिप्रशंसायां तीर्थकृदाशातना, तर्हि परसमयेऽपि विश्विजिनमतसदृशं जैनमार्गामिमतधार्मिकानुष्ठानसदृशं दृश्यते, तत्कीदृश मन्तव्यम् ? इत्याह॥ तेणं जिणमयसरिसं अप्पं बहुअं व परमए किंची। घुणअक्खरं व विहलं पयसंजमकारणाभावा / व्याख्या --येन कारणेन यावत् तीर्थकदाशातना स्यात् , तेन परसमये (मते) यत् किश्चिदल्पंस्तोकं, बहुकं वा-प्रचुरं जिनमतसदृश-जैनामिमतश्रद्धानानुष्ठानयोरनुकारि भवेत् तद् घुणाक्षरमिव मन्तव्यम् / घुणः-काष्ठत्वगन्तवर्ती कीटविशेषः / तेन काष्ठे भक्ष्यमाणेऽभिप्रायमन्तरेणैव विचित्राकृतिषु जायमानासु कचित्प्रदेशे धकारटकाराद्याकृतिरपि जायते / सा चाकृतिघेणोक्षरतया व्यपदिश्यते / तद्वद् मिध्यादृष्टिनाऽनुष्ठीयमानेषु गङ्गास्नानादियावद्यागाद्यनुष्ठानेषु तद्वाचकवाक्यरचनायामपि क्रियमाणार्या પ્રશંસક સમ્યગદષ્ટિ તે કહેવો હું? તે દેખાડે છે-તે ઉભાગ પ્રતેં પ્રશંસતો સમ્યગૃષ્ટિ સાધુ અથવા શ્રાવક તીર્થકરનો આશાતનાકારી હુઈ. “આજ્ઞાઈ અવતાને મેહને કે જે પ્રશંસે તે આજ્ઞારહિત भिवात्प३५ विराधना पामे. खिil उत्तराई सहछे-'तीय 42 श्रुतने। सधना प्रत्यनी ' આશાતનાલક્ષણ મિથ્યાત્વ દીધસંસારનું હેત. “આશાતના તેહજ મિથ્યાત્વ આશાતનાનું વર્જવું તેજ સમકિત. આશાતના હેતુઈ સંસાર દીર્થ કરે ' આશાતના તે જહાં તીર્થકરની આજ્ઞાના ઉલ્લંઘનથી. જે માર્ટિ તીર્થકરે સમ્યદષ્ટિને મિથ્યાત્વીની પ્રશંસા તે સમકિતના અતિચારરૂપ પણે નિષેધી. તે પ્રતે કરતે અંગીકૃતજિનાજ્ઞાને પરિત્યાગે જિનાનાનો વિરાધક અરિહંતની આશાતનાન કરનાર એ ભાવ, એ અર્થ:- h૮૪ના હિવે મિયાદષ્ટિપ્રશંસાઈ તીર્થકરની આશાતના, તઉ પરસમયે પણિ કાંઈ જિનમત સરિખું જૈનમાર્ગને ઇષ્ટ ધાર્મિકાનુકાન સરિખું દેખાઈ છે. તે કેહવું માનવું? એ કહે છે - તે કારર્ષિ જિનમત સરિખું અલ્પ અથવા બહુ પરમતને વિષે કાંઈએ ઘણાક્ષરની પરે નિકાલ પદ-સંયમના કારણના અભાવથી. જિર્ણિ કારણુિં યાવત તીર્થકરની આશાતના હુઈ, તિણિ કારણુિં પરસમયને વિષે જે કાંઇ. અપ અથવા બહુ જિનમતસરિખું-જનને ઇષ્ટ શ્રદ્ધાન અને અનુષ્ઠાન તેહને અનુકારિ હુઈ તે ધુણાક્ષરની પરે માનવું. ઘુણ તે કાષ્ટની છાલિ માહિલે કીટવિશેષ, તેણે કાષ્ટ ખાતાં અભિપ્રાય વિના જ વિવિધ આકાર થાત કાઈકપ્રદેશે ઘકાર ટકા એહવે પણિ આકાર હુઇ. તે આકાર તે ઘણાશરપણે કહીએ. તિય પિશ્ચાત્વીઈ કરી, ગંગાસ્નાનાદિક યાવત્ યાગાદિક જે અનુછાન તે છતે'
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |