Page Text
________________ सर्व-शतकवृत्ती पदेशाजिनाज्ञाविराधकोऽभिनिवेशी दृष्टिविषविषधरकल्पो दूरतस्त्याज्य इति सिद्धम् / ननु भो ! यतो यस्यानुपरमः तदेव तस्य वक्तव्यमितिकृत्वा मिथ्यादृशां पुण्ये प्रवृत्तिराहित्ये सति पापादनुपरमः केवलं पापमेव सम्पन्नं, तच्चायुक्तमेव उपदेशपदवचनेनैव विरोधात् / - तथाहि-'इत्तो अकरणणिअमो अण्णेहिवि वण्णिओ ससत्थंमि / सुहभावविसेसाओ ण चेवमेसो न जुत्तो त्ति' // 1 / / उपदेशपदे (गा० 692) वृत्तियथा 'इत-अस्मादेव कारणाद् अकरणनियमएकान्तत एव पापेऽप्रवृत्तिरूपः अन्यैरपि-तीर्थान्तरीयैरपि वर्णितो-निरूपितः स्वशास्त्रे पातञ्जलादौ / कुतो हेतोरकरणनियमवर्णनम् ? इत्याह-शुभभावविशेषाद् वनवदभेद्यात् प्रशस्तपरिणामभेदादेः। शास्त्राभ्यासभस्मपरामर्शविशदीकृतहृदयादर्शानां भावसाधूनां बन्धक्षयोपशम एव परैरकरणनियमतयोक्त इति तात्पर्यम् / वर्ण्यतां नामासावन्यैः स्वशास्त्रे, परं न सौन्दर्यभाग भविष्यतीत्याह-न चैवं तीर्थान्तरीयोक्तत्वेन हेतुना एषोऽकरणनियमो न युक्तः, किन्तु युक्त एव' इत्येवमुपदेशपदवचनेनैवान्यतीर्थिकेष्वप्यकरणनियमः पापे एकान्ताप्रवृत्तिरूपोऽमिहितः / एवं च सत्येककर्तृक एकस्मिन्नेव ग्रन्थे पूर्वापरविरोधः स्फुट एवेति चेत् , अहो ! भ्रान्तिः, नपत्रान्यतीर्थिकेषु तथाभूतः अकरणनियमोऽस्तीति भणितम् , किन्त्वकरणनियमो वर्णित इत्येव भणितम् / वर्णनं तु साक्षात्परम्परया वा जिनवचनश्रवणमात्रेण तथाभूतज्ञानावरणीयमोहनीयक्षयोपशमविशेषेण वा शुभाध्यवसायविशेषात् घुणाक्षरन्यायेन मिथ्यादृशां सम्भवत्यपि / यथा-धर्मः कर्त्तव्य एव सुगतिहेतुत्वात् , पापं च न कर्त्तव्यमेव दुर्गतिहेतुत्वादित्यादि शब्दप्रयोगमधिकृत्य प्रायः सर्वदर्शनसम्मतमेव / न चैवं तेषां दर्शने धर्मः सिद्ध्यति, जैनतुल्यतापत्तेः / अत एव जैनानामकरणनियमपरिहारशकानिरासार्थमेव વર્ણન તલ વર્ણનીય જે વસ્તુ તેહના યથાર્થ જ્ઞાનની અપેક્ષા ઈ જ હુઇ. ઈમ નહીં તે તેહવું વર્ણન જ હુઈ ભલું. થયું તે ભલું નહીં. હવે જે સાધુને ક્ષયે પશમ તેહનું સાધુજ અકરણનિયમ પણે વર્ણનથી. પૂર્વપક્ષ-એહવું કિમ એહવું જઉં, સાધુને તેહ ક્ષ પશમ તે અકરણનિયમન વિશુદ્ધ પણાને હેત પણિ સ્વરૂપથી અકરણનિયમ નહીં, જઉં વર્ણન માનેં વર્ણનીય વસ્તુનું તેહવું સ્વરૂપ તેહવુંજ તે સંબંધી જ્ઞાન કહાન અનિ પ્રરૂપણા ભલુંજ હુઈ તકે અન્યતીથિકના માન્યા સુરત-ઇવર દિક દેવ અરિહંતને સમાન જ સંપજે શાકાદિકે પણ જૈનની પરે રાગદ્વેષરહિત પણે અને સર્વજ્ઞ પણે અકરણનિયમથી પરે પોતાના દેવને નામે પણિ કાપણાથી. તે વતી તેહ કર્મક્ષયોપશમવશેષે અકરણનિયમ તે એહવે હુઈ, એવી બુદ્ધિ સાધુને તેવા ક્ષયે પશમવિશેષ તે અકરણનિયમને વિશુદ્ધતાને હેતુ એડવાને અકરણનિયમપણે વર્ણન કપિલાદિકને પણિ એ તાપય. એતલે સાધુનો ક્ષયોપશમવિશેષ જાણે વર્ગ અથવા અણુજા ? આ પક્ષ તે નહીં. વિલીને ગમ્યપણે કરી કપિલાદિજ્ઞાનનો અગોચરપણાથી. બીજે પક્ષે, અજાણ્યાને વર્ણનને અસંભવ. એ કપનપણિ ટાઢ્યું. ઘુરુક્ષરને ન્યાયે જૈનને ઈષ્ટવસ્તુનું વર્ણન તેહને અનુકારે વર્ણન અન્યતીર્ષિને વિષે હુઈ પર્ણિ, એહવું પ્રવચનને વિષે પ્રસિદ્ધપણાથી. ઈમ નહી તે ઘણાક્ષર ન્યાયને અયુક્તતા સંપજે. ઈશે કાઢિઉ જે કકારાદિ વર્ણ તે લિપિના અક્ષરજ્ઞાનને અપેક્ષિ છમ તે નહી અને તે વર્ણ અક્ષરપણિ કહિછ નહી. જઉ રૂં? લિપ્સક્ષરને અનુકાર જ કહી છે. જિમ અનુકૃતિને ધરતૈ પણિ મર્યા તે ન મનુષ્યપણે કહીઈ, ત૭ ? મનુષ્યની આકૃતિવતપણે તિ યજ, ઈમ હાજર
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |