________________ વર્ષા-સાવૃત્તો यक्षये द्रव्यतोऽप्याश्रवो भवेत् , तर्हि चारित्रमोहनीयमितिसञ्ज्ञायाः अभावः प्रसज्येत, तत्क्षयेऽपि चारित्रदोषस्य तादवस्थ्यात् / अन्यथा ज्ञानावरणीयक्षयेऽपि संशयाद्यभ्युपगमः प्रसज्येत, उभयत्रापि साम्यात् / तथाभूतस्यापि जीवघातस्य चारित्रदोषत्वेन प्रतिपादनात् , अन्यथा तत्प्रत्याख्यानासम्भवात् / किश्च-आस्तां साक्षाज्जीवघातः , सम्भावनारूढोऽतिचाररूपत्वाभावेऽपि कथञ्चिच्चारित्रविशेषस्य दोषत्वेन प्रतीतः / अत एव क्षीणमोहस्याऽपि स्नातकचारित्राभावः, तस्याऽप्यनाभोगहेतुकसम्भावनारूढछायामात्रस्य दोषस्य विद्यमानत्वात् / किञ्च-यद्यवश्यभावित्वेन चारित्रदोषस्याऽपि जीवघातादेरभ्युपगमः तर्हि अवश्यभावित्वेनैव संशयादिकमप्यभ्युपगन्तव्यं स्यात् / तच्च न कस्याऽपि सम्मतम् / तथेदमपि / किश्च-अवश्यभावित्वेनाप्याश्रवाभ्युपगमे केवली सर्वोत्कृष्टोऽसंयतो भवेदित्यप्रे ‘जं तं सेवंतस्स केवलिणो' इत्यादिगाथाव्याख्यायां दर्शयिष्यते इति गाथार्थः // 13 // अथ केवलिनोंशतोऽपि प्राणातिपातादयो न भवन्तीत्यत्र व्यञ्जकमाह॥ जं हेओवादे केवलिणो णेव णाणमाहप्पा / सव्वत्थ उदासिणं वंजगमिहमासवाभावे // 14 // तस्मादेव केवलिनः प्राणातिपोतादयो न भवन्ति, यद्-यस्मात् कारणात् केवलिनो हेयोपादेयंहेयं चोपादेयं चेति समाहारे हेयोपादेयं वस्तु नैव-नास्त्येव, केवलज्ञानोत्पत्तिसमय एव हेयोपादेययोः ચારિત્રમેહના અભાવથી ચારિત્રના દેષને લેશ પણ ન હુઈ. તે દોષ પ્રાણાતિપાતદિરૂપ જે આશ્રવ તેહની છાયારૂપ અતિચારરૂપપણિ સૂક્ષ્મ અતિચારરૂપ પણિ ન હુઈ. કારણના અભાવથી. એ ભાવ-જઉ ચારિત્રમોહનીય ક્ષીણ થઈ હુંતે દ્રવ્યથી એ આશ્રવ હુઈ તઉ ચારિત્રમોહનીય એ સંજ્ઞાનો અભાવ હુઈ તે મહને ક્ષયે પણિ ચારિત્રના દેષને રહેવા પણાથી. ઈમ ન માનીઈ તો નાનાવરણીયને ક્ષયે પણિ સંશયાદિકને અંગીકાર થયો જેઈઈ. બિહું ઠામે સરખાઈ પણુથી. તેહવા એ છવઘાતને ચારિત્રદેષ પણિ કહેવાથી. છમ નહિં તે તે દ્રવ્યવધના પચ્ચક્ખાણના અસંભવથી. વલી રહa જીવઘાત તઉ, અનાભગવતી સંદેહાએલે એ છવઘાત અતિચારરૂ૫૫ણાને અભાવે પણિ કિણેક રૂપે ચારિત્રવિરોષને દોષ પણિ પ્રસિદ્ધજ છે - એતલાજવતી ક્ષીણમેહને સ્નાતક્યારિત્રને અભાવ. તેને ક્ષીણમેહને પણિ અનાભોગથી ઉપને સંદેહાએ એ ઉબેક્ષિત એ જે છાયા માત્રદેષ તેહના છતાપણુથી. વલી જ અવસ્થંભાવિ કરી ચારિત્ર જે જીવઘાતાદિક તેહને અંગીકાર હઈ, તઉ અવસ્થંભાવિપર્ણિ કરી સંશયાદિક પણિ માન્યું જોઈ. તે તે કોઇને સંમત નહીં. તિમ એ પર્ણિ, વલી અવસ્થંભાવિપર્ણિ પર્ણિ આશ્રવ માને હું તે કેવલી સર્વોત્કૃષ્ટ અસંયત હુઈ, એહવું આગર્લિ “તં સેવંતરર' એ ગાથાને વિષે દેખાડીયે. એ ગાથાને અર્થ 1al હિં કેવલીને અંશથી એ પ્રાણાતિપાતાદિક ન હુઇ. જહાં જણાવનાર કારણ કહે છે - હેય અને ઉપાદેય તે કેવલીને ન હુછજ, જ્ઞાનના માહાભ્યથી. તઉ મ્યું હુઇ? સર્વત્ર ઉદાસીન પણ એહજ વ્યંજક, આશ્રવના અભાવને વિષે જાણિવું. વૃત્તિને અર્થ - વતીજ કેવલીને પ્રાણાતિપાદિક ન હુઈ. જે કારણથી કેવલીને હેય અને ઉપાય એ બિએ વસ્તુ ન હુઇજ, કેવલજ્ઞાનનઈ ઉત્પત્તિસમયે જ, હેય જે છાંડવાયેગ્ય અને ઉપાય છે