________________ चरितम् लघुत्रिषष्टिशलाकापुरुषचरितम् [ 231 पुत्रीं जातां भटा नीत्वा कंसस्य पुरतो दधुः / अचिन्तय ज्ञानिवचो मिथ्या भाग्यादभूदिति // 160 // बालस्त्रीहननाशङ्की कंसो नासाविकर्त्तनम् / कृत्वा प्रत्यर्पयत् पुत्रीं क्षमो मयि न सप्तमः // 161 // कृष्णाङ्गत्वात् कृष्ण इति नन्दश्चक्रेऽस्य चाभिधाम् / रक्ष्यमाणो देवताभिर्ववृधे गोकुले शिशुः // 162 // गवां पूजामिषाद् द्रष्टुं देवकी याति गोकुले / __ तत्र स्वतनयं दृष्ट्वा मुमुदे स्वपदेऽप्यगात् // 163 / / पुत्रिके सूर्पकस्यात्र पितृवैरात् समीयतुः / वसुदेवापकाराय क्रुधा शकुनिपूतने // 164 // शयालु बालकं कृष्णं मत्वा शकुनिरादधे / शकटं शिशुपरिष्टात् पद्धत्या तजहौ शिशुः // 165 // सविषं स्तनमास्येऽस्य चिक्षेप कटपूतना / . कृष्णसन्निधिकारिण्यो देवतास्तां न्यवारयन् // 166 // पुनः पुनस्तज्जिघांसू खेचयौं मारिते सुरैः / उत्क्षिप्तं शिशुना चेदं शकटं मारिते इमे 167 / इति प्रतीतिमापेदेऽनन्तशक्तिः स्वपुण्यतः / परमेश्वर एवैष त्राता हर्ता जगद्गुहाम् / 168 / अन्यदोलूखले बद्ध्वा कृष्णं चापल्यशङ्कया। * ' यशोदाऽगात् क्वापि कार्ये कृष्णो दामोदरो बभौ // 169 // तत्रैत्य सूर्पकसुतोऽर्जुनो वृक्षद्वयं स्वयम् / _ विधाय विद्यया पेष्टुं कृष्णं स्वान्तरमानयत् // 170 // उन्मूलितौ देवतया सहसा यमलार्जुनौ / कृष्णस्य रक्षणे युक्ता देवाः सेवां वितेनिरे / 171 / एवं चित्रचरित्रेण प्राप्यमाणे शिशौ यशः / माज्ञासीत् कंसराडेनं ज्ञात्वाऽमुं स हनिष्यति // 172 // विमृश्येत्यस्य रक्षायै राममानकदुन्दुभिः / रहः समादिशत् सोऽपि गोकुले स्थितकैतवात् // 174 // अध्यैष्ट कृष्णो रामेण प्रेर्यमाणो धनुःकलाम् / - गोपैः परीयमाणौ तौ रेमाते गोकुलेऽखिले // 175 //
