________________ चरितम् ] लघुत्रिषष्टिशलाकापुरुषचरितम् / 191 स्मरणे सन्निधौ स्थेयं मातर्याहि यथेच्छया / तिरोदधे सा स्वीकृत्य त्रिदशाऽपि दशास्यतः // 874 // सीतां प्रोचे घातयित्वा पतिं ते साऽनुजं पुनः / आगत्य रागत्यग्भावां त्वां सेविष्ये बलादपि // 875 / / तद्राि सीतया चक्रेऽभिग्रहो भीतया हृदि / रामलक्ष्मणयोर्मुत्यौ ममाऽनशनमस्त्विति / 876 / प्रातर्दशाननोऽभ्येत्य नाशयन् कोटिशः कपीन् / __ सर्वाभिसारात् सौमित्रिं गाढकाण्डैरताडयत् // 877 // अभेद्यं लक्ष्मणं जानन् सस्मार बहुरूपिणीम् / विद्यां दशमुखस्तत्र चक्रे रूपाणि लक्षशः // 878 // युयुधे लक्ष्मणो बाणैस्तार्क्ष्यस्थः स पराक्रमी / जघान रावणान्नैकरूपानपि निरूपयन् / 879 / पौलस्त्यो व्याकुलीभूय भूयोऽनुशयवानपि / मुमोच चक्रं तद् वक्रं जातं लक्ष्मणपाणिगम् // 880 // तथापि मानी ज्ञानीशवचसा भाविनो रसात् / न मेने जानकीमोक्षं प्रपद्याप्यसुमोचनम् // 881 // प्रत्यमुश्चच्चक्रमुच्चैर्धामयित्वा शिरोऽलुनात् / तेन प्रतिहरेजीतो लक्ष्मणो ह्यष्टमो हरिः // 882 // शुक्रासितैकदशाहे यामे दिनस्य पश्चिमे ! मानान् मृतो दशग्रीवश्चतुर्थ नरकं ययौ / / 883 // देवैः सेवेकरसिकैर्वृष्टिर्नारायणोपरि / कृता सुमनसां प्रीत्यै रामचन्द्रबलश्रियः // 884 // बिभीषणो नृचक्षाणः चक्राणः प्राणरक्षणम् / ___ आश्वास्य सर्वान् विदधे सेवकान् बलशाङ्गिणोः // 885 // शक्रजित्प्रमुखान् मुक्त्वा कुम्भकर्णानुगान् गिरा। सपक्षीकृत्य रामोऽपि स्वस्वराज्येऽभ्यषेचयत् // 886 // कृत्वा रावणसंस्कारं दत्त्वा तस्मै जलाञ्जलिम् / आगतानां कुम्भकर्णादीनां काकुत्स्थ इत्यवक // 887 // कुरुध्वं स्वस्वराज्यानि हे वीराः क्षेममस्तु वः / * तेऽप्याहुर्बाहुभङ्गे नः किं कार्य राज्यधूर्वहे // 888 //