________________ चरितम् ] लघुत्रिषष्टिशलाकापुरुषचरितम् [ 147 साधुभिर्गहितो विप्रः प्रपन्नजिनशासनः / दीक्षां जग्राह न व्यग्रः कूर्मी च श्राविकाऽभवत् // 206 // तया प्रसूतः पुत्रोऽपि जहे बाल्येऽपि जृम्भकैः / तदुःखादिन्दुमालार्यापार्श्वे व्रतमुपाददे // 207 // सोऽमरैः पालितः शास्त्राण्यधीतः क्रमतः पुनः / तस्मै विद्यां ददुर्योमगामिनी तुष्टदेवताः // 208 // अणुव्रतानि बिभ्राणः स शिखावान् कुतूहली / न मुनिर्न गृहस्थोऽपि देवर्षिर्देववर्द्धनात् // 209 // मरुदत्तसुतां नाम्ना प्रतीतां कनकप्रभाम् / परिणिन्ये दशग्रीवो जगाम मथुरापुरि // 210 // उपस्थितं नृपं तस्या विनयाद् हरिवाहनम् / शूलायुधेन पुत्रेण समं दशमुखोऽभ्यधात् / 211 // मधुः पुत्रस्तव कथं बिभर्ति शूलमायुधम् / चमरेन्द्रेण मे दत्तं पूर्वमित्रेण तुष्टितः // 212 // तवृत्तान्तमिहाचक्ष्वेत्युक्तो मधुरुवाच तम् / द्वीपोऽस्ति धातकीखण्डे वर्षमैरावतं महत् // 213 // शतद्वारपुरे तत्र सुमित्रो नाम राजसूः / प्रभवः कुलपुत्रोऽस्य मैत्रीपात्रं बभूव च // 214 // सुमित्रे नृपतौ जाते प्रभवः स्वसमः कृतः / राजाऽश्वापहृतोऽटव्यां वनमालामुपायत // 215 // तां वीक्ष्य प्रभवः स्मेरस्मरवाणैर्निपीडितः / . कृशस्वमीयिवान् राज्ञा पृष्टोऽभाषिष्ट दुर्मनाः // 216 // नैतद् वाच्यं ततो राज्ञा प्रीत्याऽऽगृह्य स चोदितः / वनमालासहालापपापं निजगदे निजम् // 217 // राज्ञाऽऽदिष्टा वनमाला रहस्तेन सहाऽवदत् / . मम भर्ता त्वदर्थे हि त्यजेत् प्राणानपि क्षणात् // 218 // धन्यः सखाऽयं यः सायं प्रैषीज़ जायां निजामपि / धिङ मां लज्जाविहीनं तद् याहि माताऽसि मे यतः // 219 // एकान्ते तस्थुषा राज्ञा ज्ञात्वा चरितमद्भुतम् / मिथः प्रीतिपरौ राज्यं चक्रतुर्धर्मकर्मभिः // 220 // परिव्रज्य सुमित्रस्तु द्वितीयदिवि देवता / ततश्च्युतो मधुर्नाम्ना हरिवाहनभूरहम् // 221 //
