________________ 144 ] महोपाध्यायश्रीमन्मेघविजयविरचितम [ श्रीपद्म तदा च नारदमुनिर्यष्टिघातादिजर्जरः / उपेत्य रावणं चेत्यब्रवीत् द्विजविचेष्टितम् // 163 // मरुदत्तो राजपुरे यज्ञधर्ममिषान्नृपः / निरागसः पशून् हन्ति कूपदेशाद् द्विजन्मनाम् / 164 / कूपदेशप्रपातात् त्वं सूपदेशप्रकाशनम् / अर्हतां भक्तितः कुर्वन् पुष्टांस्तनु तनूभृतः // 165 // आत्मा यष्टा तपोवनावहाय ज्ञानसर्पिषा / वपुर्वेद्यां कर्मसमिधो जुहुधि प्राज्ञपुङ्गव // 166 // आत्मरक्षासु दक्षो यः पररक्षां करोतु सः / प्रबोधितो मरुदत्तो मन्यु मन्युमिवाजहात् / 167 / पृष्टो दशमुखेनाथ जगाद नारदस्त्वदः / अज्ञानां कुत उत्पत्तिर्यज्ञानां देवं तच्छृणु // 168 // शुक्तिमत्यां महापुर्या मुनिसुव्रतवंशभूः / __ अभिचन्द्रोऽभवद्भूपः साक्षात् शक्रपराक्रमः // 169 // तत्पुत्रो वसुनामाऽऽसीत् स च क्षीरकदम्बकात् / समं मया पर्वतेन सूनुना ज्ञानमग्रहीत् // 170 // छात्रेषु त्रिषु गन्तैकः स्वर्ग श्वभ्रं परद्वयम् / इति चारणसाधूक्त्या परीक्षां चक्रमे गुरुः / 171 / पिष्टकुक्कुटघातेन वसुपर्वतको क्वचित् / __ गत्वा रहसि तत् कार्य कृत्वेयतुः पुरो गुरोः // 172 // न दृष्टा कोऽपि यत्र स्यात् तत्र कार्यमिदं त्वया / गुरोरिति गिराऽज्ञायि मया बोधमयाऽऽत्मना // 173 // पश्यन्ति ज्ञानिनः सिद्धा देवाश्चाहमपि ध्रुवम् / न हन्तव्यः कुक्कुटोऽयमित्येवाज्ञाऽस्ति गौरवी // 174 // पुत्रस्य राजपुत्रस्य मत्वा दुर्भवसम्भवम् / दीक्षां क्षीरकदम्बो द्राग् गृहीत्वा सुगतिं ययौ // 175 // नृपोऽभिचन्द्रो योगेन त्यक्तनिद्रो ह्यदुद्रुवत् / देवत्वं वसुराजस्तु शास्ताऽभूद् भुवि विश्रुतः // 176 // एकदा क्वाऽपि चिक्षेप शरं तस्य स्खलद्गितिम् / बुद्ध्वाऽऽकाशस्फटिकां च तां शिलामानयत् पुरे // 177 // . तया रहः स्वामास्थानी घटयित्वा स तस्थिवान् / सत्यवाचो बलादेष स्थाता नभसि नो भुवि // 178 //